Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση του Τραμπ, σε γενικές γραμμές, όταν κάποιος αναλαμβάνει για πρώτη φορά τα ηνία μιας χώρας, είθισται να προσελκύει πιο θετικές και γενναιόδωρες ευχές. Ωστόσο, οι πρώτες ώρες μετά την ανακοίνωση ότι είναι η νέα πρωθυπουργός έδειξαν πως πολλοί την περιμένουν στη γωνία.

Και μάλιστα, όχι μόνο οι αναμενόμενοι, δηλαδή οι Ρώσοι που πνέουν μένεα εναντίον (και) της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά ακόμα και παραδοσιακοί σύμμαχοι και φίλοι. Ηδη τα διεθνή Μέσα υπενθυμίζουν τις πρόσφατες δηλώσεις του Μακρόν «εάν οι Γάλλοι και οι Βρετανοί δεν είναι σε θέση να πουν αν είναι φίλοι ή εχθροί, τότε θα έχουμε πρόβλημα». Αυτή ήταν η πληρωμένη απάντηση του Γάλλου προέδρου στη δήλωση που έκανε πρώτη η Τρας ότι θα κρίνει τον πρόεδρο της Γαλλίας «από τις πράξεις του κι όχι από τα λόγια του».

Τα ίδια Μέσα τονίζουν επίσης ότι η νέα ένοικος της Ντάουνινγκ Στριτ έχει δυσαρεστήσει και τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους εταίρους. Ενδεικτικός ήταν ο αποστασιοποιημένος και με υπονοούμενα χαιρετισμός της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που με το «καλημέρα» τής υπενθύμισε ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται, εννοώντας το θέμα της Ιρλανδίας. Σκούρα θα τα βρει και με το ίδιο της το κόμμα, καθώς η εσωτερική αντιπολίτευση στους Τόρις ίσως να συναγωνιστεί σε ένταση την αντιπολίτευση των Εργατικών.

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε ότι η νέα ηγέτις της Μεγάλης Βρετανίας δεν εκλέχθηκε απευθείας από το λαό, άρα δεν έχει την κοινωνική αποδοχή ή και ανοχή που είχε ο προκάτοχός της Μπόρις Τζόνσον. Ομως, ίσως τίποτε από όλα τα προηγούμενα να μην είχε τόση σημασία, αν δεν πήγαζαν από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και τις υπέρμετρες φιλοδοξίες της. Η ίδια πάντως δείχνει να κολακεύεται όταν την αποκαλούν «Θάτσερ της νέας εποχής», αδιαφορώντας για όσους πιστεύουν πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία…