Ο Κ. Μητσοτάκης επέμενε έως το τέλος να μην αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Oμως, δεν είναι ούτε ανεύθυνος ούτε τυφλός για να μη δει πού οδηγεί τη χώρα η συγχορδία της ακυβερνησίας. Κι όπως φαίνεται, αλλάζει γνώμη, προκειμένου η χώρα να μη βρεθεί ακυβέρνητη και χωρίς κυβερνητική σταθερότητα μέσα στην παγκόσμια λαίλαπα που έρχεται λόγω του παράφρονα Πούτιν, ο οποίος υπόσχεται ένα χειμώνα του 1941-1942 στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Κι όπως φαίνεται, ο εκλογικός νόμος -και ορθώς!- θα αλλάξει.

ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ, όμως, ο Α. Τσίπρας εν όψει της αλλαγής του εκλογικού νόμου; Γιατί άρχισε να τρέμει σαν το ψάρι, μαζί με όλο το «πολιτικό ασκέρι» της Κουμουνδούρου, όταν προέκυψε ότι όντως είναι πιθανή η αλλαγή του εκλογικού νόμου; Κανονικά έπρεπε να πανηγυρίζει. Ισχυρίζεται ότι είναι πρώτο κόμμα και θα κερδίσει τις εκλογές. Τι το καλύτερο για τον ίδιο να κυβερνήσει αυτοδύναμα, χωρίς το «πολιτικό όνειδος» του Καμμένου αυτή τη φορά; Τι το καλύτερο για τον «άχαστο» να εφαρμόσει το «πρόγραμμά» του χωρίς να έχει την ανάγκη των συμβιβασμών με το «ετερόκλητο» ΠΑΣΟΚ; Κι όμως, ο Α. Τσίπρας και η παρέα του έβαλαν μαύρες πλερέζες. Και γκρινιάζουν. Για την ακρίβεια, βάζουν τη «φρουρά» τους να γκρινιάζει και να θυμάται όψιμα τη… συνέπεια και τη… θεσμικότητα. Πέραν του γελοίου του πράγματος, υπάρχει το πολύ σοβαρό και εξόχως αποκαλυπτικό: Ο ΣΥΡΙΖΑ τρέμει την αλλαγή του εκλογικού νόμου γιατί ξέρει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να είναι πρώτο κόμμα κι επομένως δεν τον αφορά το ενδεχόμενο αυξημένο μπόνους του πρώτου κόμματος. Και βλέπει με τρόμο ο Α. Τσίπρας να έρχεται η… πέμπτη και φαρμακερή ήττα του, που κατά πάσα πιθανότητα θα τον στείλει σε πρόωρη πολιτική συνταξιοδότηση.

ΑΘΕΛΑ του, ο Αλέξης Τσίπρας αποκαλύπτει τον βαθύ φόβο του, αλλά και τα παραμύθια που αραδιάζει εδώ και μήνες κάνοντας τον «μάγκα εκ του ασφαλούς»: Ζητούσε εκλογές ξέροντας ότι δεν θα γίνουν. Εκανε τον καμπόσο από το βήμα της Βουλής λέγοντας, με το γνωστό υφάκι, αλλάξτε και δέκα φορές τον εκλογικό νόμο, αλλά κάντε εκλογές για να φύγετε. Συκοφαντούσε εκ του ασφαλούς τις ΟΛΕΣ τις δημοσκοπήσεις, γιατί ήξερε ότι δεν θα χρειαζόταν να περάσει άμεσα και πάλι την ψυχρολουσία των Vox Pop και Bringing Europe του 2019. Κι «έψηνε» τους αφελείς ότι έχει εναλλακτική λύση με την «προοδευτική κυβέρνηση», η οποία προϋποθέτει την αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης στις δεύτερες εκλογές. Ολα αυτά τώρα γίνονται κομμάτια και θρύψαλα.

ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ «Πάκης» ο Α. Τσίπρας μπροστά στο μοιραίο που βλέπει να έρχεται ολοταχώς κατά πάνω του: Στις δεύτερες εκλογές του 2023, με τον νέο εκλογικό νόμο που θα έρθει, η χώρα είναι πολύ πιθανόν να έχει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Και ξέρει ότι η μόνη αυτοδύναμη κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει είναι η αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ. Αλλά δεν έχει ούτε καν την ευφυΐα να κρύψει τον πανικό του. Δεν έχει τη στοιχειώδη ψυχραιμία να μην το φωνάζει τόσο δυνατά ότι ξέρει πως χάνει οριστικά στις δεύτερες εκλογές με νέο εκλογικό νόμο. Δεν έχει καν το θάρρος να δώσει κουράγιο σε όσους τον ακολουθούν ακόμα ότι ναι, θα τη δώσουμε τη μάχη να είμαστε πρώτο κόμμα κι αυτό δεν είναι ανέκδοτο, αλλά κάτι που έχει έστω ελάχιστες πιθανότητες. Ο φόβος του Α. Τσίπρα σκόρπισε με μιας τις άμυνές του και την υποψία αφηγήματος που είχε. Αποκαλύπτοντας έναν φοβισμένο και «γυμνό βασιλιά», πριν καν έρθει προς ψήφιση ο νέος εκλογικός νόμος.

ΑΝ δεν ισχύουν τα ανωτέρω, έχει μια λύση που δείχνει και πολιτικό τσαγανό και ότι στοιχειωδώς πιστεύει τα παραμύθια που αραδιάζει: Ή να ζητήσει αυτός την αλλαγή του εκλογικού νόμου στο όνομα της «πρωτιάς» του και της σταθερότητας της χώρας ή, αν τον καλέσει ο Κ. Μητσοτάκης να ψηφίσουν μαζί έναν εκλογικό νόμο που δίνει λύση στον εφιάλτη της ακυβερνησίας, να πει ναι.

Αλλά, «φοβούνται ωρέ τα παλικάρια»;

ΑΙΧΜΗ

ΑΣΕΒΗΣ ΚΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ

«Αλέξη, γιατί με παρακολουθούσες;», αναρωτήθηκε με εμφανή πίκρα ο Στ. Πιτσιόρλας στη χθεσινή συνέντευξή του στα «Νέα». Ποιος, ο Στ. Πιτσιόρλας, ο οποίος όταν ανηφόριζε τους δύσβατους δρόμους της ανανεωτικής Αριστεράς, ο Α. Τσίπρας ήταν ένα μειράκιο. Ενα καλομαθημένο παιδί που έκανε το χόμπι του σε μαθητικές καταλήψεις και ανώδυνα επαναστατικά 15μελή… Το σοκ του Στ. Πιτσιόρλα για την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ του Τσίπρα και του Καμμένου είναι μεγάλο και οδυνηρό. «Με παρακολουθούσαν οι δικοί μου άνθρωποι», λέει και προσθέτει ο-όπως αποδεικνύεται «αφελής»- Στέργιος τι τον ενόχλησε περισσότερο: «Ναι, ο Τσίπρας με απασχολεί. Γιατί ειδικά με εκείνον είχα μια σχέση που πήγαινε πολύ βαθιά πίσω, καθώς και μια άριστη συνεργασία (…) Με άφησε ακάλυπτο ή μου έστησε παγίδα»… Το λάθος του Στ. Πιτσιόρλα είναι ότι αυτή τη σχέση την είχε ο ίδιος με τον Α. Τσίπρα. Ο Αλέξης δεν την είχε με τον Στέργιο. Οπως δεν είχε και με κανέναν. Το αποδεικνύει -μεταξύ άλλων- και το γεγονός είναι κατ’ επανάληψη πολιτικός πατροκτόνος και πολιτικά άφιλος και ασεβής. Το αποδεικνύει και η κυνικότητα με την οποία έχει αντιμετωπίσει άλλα ιστορικά στελέχη του κόμματός του. Δεν δίστασε ποτέ, μπροστά στην πάρτη του, «να σφάξει στο γόνατο» οποιονδήποτε. Μόνο ο Αλ. Φλαμπουράρης την έχει γλιτώσει. Ο κατάλογος των «θυμάτων» του «χαρισματικού» και του «καλού παιδιού» είναι ήδη μακρύς. Υπάρχει, όμως, και κάτι πιο σημαντικό για τον δημόσιο βίο, γιατί το ανθρώπινο ποιόν του «αυταπατημένου» ενδιαφέρει λίγους και λίγο. Ο Στ. Πιτσιόρλας είναι απολύτως σαφές ότι ΔΕΝ ήξερε ότι τον παρακολουθούσε ο Γ. Ρουμπάτης του Α. Τσίπρα. Κι ας λένε τα «παπαγαλάκια» και οι «φρουροί του Αλέξη» ότι «ήταν γνωστό το θέμα». Ο Στ. Πιτσιόρλας δεν το ήξερε. Οπως απολύτως σαφές είναι ότι πρόκειται για ένα ακόμα ψέμα του Α. Τσίπρα -«επί των ημερών μας η ΕΥΠ δεν παρακολουθούσε κανέναν»- (γέλια κοινού): Η παρακολούθηση του Στ. Πιτσιόρλα ΔΕΝ ήταν η συνέχεια της παρακολούθησής του επί κυβέρνησης Σαμαρά, ούτε για την ΙΔΙΑ υπόθεση. Η παρακολούθηση του Στ. Πιτσιόρλα έγινε (και) το 2016, όταν ήταν ήδη πρόεδρος του ΤΑΥΠΕΔ και άρα πολιτικότατο πρόσωπο! Και όπως αναγκάζονται να ομολογήσουν τώρα και εμμέσως, τον παρακολουθούσαν ως ύποπτο για συμμετοχή σε… εγκληματική οργάνωση. Τον «σύντροφο» τον παλιό καθοδηγητή…

Ενταση στο ΠΑΣΟΚ και τα «αντι-ΣΥΡΙΖΑ ένσημα» Βενιζέλου

Οι τελευταίες εξελίξεις, με την αποκάλυψη των παρακολουθήσεων επί ΣΥΡΙΖΑ και την προκλητική προσπάθεια του Α. Τσίπρα να «καπελώσει» τον Ν. Ανδρουλάκη ακόμα και για τη δική του απαράδεκτη παρακολούθηση, ανεβάζουν τη θερμοκρασία στα ενδότερα της Χ. Τρικούπη. Ενστάσεις για την ταύτιση με τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν εξ αρχής. Ομως, οι τελευταίες εξελίξεις φαίνεται ότι λειτουργούν ως επιταχυντής. Καθώς καθίσταται όλο και πιο σαφές ότι μέρος των στελεχών του ΠΑΣΟΚ βλέπουν τις παρακολουθήσεις σαν «χρυσή ευκαιρία» για στρατηγική σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που βρίσκει μετωπικά αντίθετο ένα άλλο σημαντικό μέρος στελεχών του κόμματος. Μάλιστα, γνώστες των όσων συμβαίνουν στο «ιερό» της Χ. Τρικούπη συνδυάζουν τη νέα παρέμβαση του Β. Βενιζέλου με αυτή ακριβώς τη διελκυστίνδα. Ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. επανήλθε -σε πιο χαμηλούς τόνους- στην άποψή του ότι δεν μπορεί να παρακολουθείται κανένα πολιτικό πρόσωπο, αλλά βρήκε -λένε- την ευκαιρία να πετάξει και μια ταβανόπροκα: «Οποιοι ενθαρρύνουν ή ανέχονται δημοσιεύματα του είδους “έγινε ΣΥΡΙΖΑ ο Βενιζέλος’” δεν έχουν πολιτική και διανοητική σοβαρότητα. Και σίγουρα δεν έχουν τα ένσημα αγώνων κατά του ΣΥΡΙΖΑ, συγκρίσιμα με τα δικά μου. Ας συνέλθουν εγκαίρως». Δηλαδή, το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο είναι εδώ;