Με άλλα λόγια, είναι ακριβώς αυτό που με γλαφυρό τρόπο απέδωσε στη βιωματική ομιλία του ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι «η τυποποίηση, η κανονικοποίηση, οι κανόνες, οι διαδικασίες κάνουν τη ζωή μας, τελικά, λίγο πιο εύκολη. Βάζουν μια τάξη στο χάος και τη συνεχή ανάγκη για διαρκή διαχείριση προβλημάτων. Τελικά, τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας θα φανούν στον χρόνο και με τον τρόπο τους θα έχουν αντίκτυπο όχι μόνο στη βελτίωση της χώρας σε διάφορους δείκτες καλής διακυβέρνησης, αλλά θα έχουν, τελικά, άμεσο αντίκτυπο στο να αποκτήσουμε ένα τέτοιο κράτος με περισσότερη διαφάνεια και λογοδοσία και, κυρίως, περισσότερη αποτελεσματικότητα».

Είναι γεγονός ότι την τελευταία πενταετία έχουν αλλάξει πολλά στη λειτουργία του κράτους, επί τα βελτίω. Οι υπογραφές μειώθηκαν, ολοένα και περισσότερες διαδικασίες ψηφιοποιούνται με γρήγορους ρυθμούς και απλοποιούνται. Μάλιστα, ένα σημαντικό βήμα είχε ήδη γίνει την εποχή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωτοπήγε ως υπουργός στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, κάνοντας μια μικρή επανάσταση, όταν οικειοθελώς εκχώρησε το δικαίωμα της υπογραφής στη Δημόσια Διοίκηση. Σήμερα οι συνεδριάσεις του Yπουργικού Συμβουλίου γίνονται συχνά, ενισχύοντας τη λογοδοσία και την υποστήριξη του στόχου του παραγωγικού έργου, ενώ για κάθε νόμο πλέον, πριν εισαχθεί στην Ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση, είναι προαπαιτούμενο να υπάρχει δημόσια διαβούλευση

Ομως, χρειάζεται να γίνουν ακόμα περισσότερα για τη σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη, ώστε η γραφειοκρατία της χαρτούρας και της ατελείωτης ουράς που τείνει να εκλείψει να μη μετατραπεί σε ψηφιακή, όπου ο πολίτης θα βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ανώνυμο σύστημα, όπου δεν θα μπορεί να ζητήσει ηλεκτρονικά οποιοδήποτε έγγραφο χρειάζεται, αλλά ούτε και να λάβει υπεύθυνη απάντηση για αυτό. Το στοίχημα του επιτελικού, ψηφιακού, διαφανούς, αλλά και αποτελεσματικού και εξυπηρετικού κράτους θα πρέπει να κερδηθεί.