Την ίδια στιγμή, όμως, παραμένει ένα Βυζάντιο που οραματίζεται μια ενωμένη Ευρώπη και παράγει πολιτικές που έχουν άμεσο αντίκτυπο στη ζωή 500 εκατομμυρίων πολιτών. Τις πολιτικές αυτές καλούνται να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις 27 διαφορετικών κρατών σε μια αχανή βεντάλια θεμάτων από τις αγροτικές επιδοτήσεις μέχρι το Μεταναστευτικό. Και για να τελειώνουμε με τα βυζαντινά, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν είναι ελέω Θεού αυτοκράτειρα, αλλά αιρετή πολιτικός. Και αυτό κάνει τα πράγματα λιγότερο δραματικά.

Η ανθρωπογεωγραφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που προέκυψε από τις εκλογές και η καινούργια σύνθεση του Κολεγίου των Επιτρόπων είναι ο πολιτικός καμβάς πάνω στον οποίο θα κεντηθούν οι αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της ενωμένης Ευρώπης. Κάποιοι, βέβαια, άρχισαν ήδη το ξήλωμα, με αιχμή το Μεταναστευτικό. Η γερμανική κίνηση να επιβάλει εκτεταμένους ελέγχους στα σύνορά της, απειλώντας το γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης Σένγκεν, είναι δεδομένο πως θα δημιουργήσει συνθήκες ντόμινο. Με 9 χώρες συνορεύει η Γερμανία, είναι δυνατόν να μην υπάρξει αντίδραση-απάντηση; Ηδη, κάποιες χώρες, όπως η Ουγγαρία του Ορμπαν, τρίβουν τα χέρια τους, ενώ η Ολλανδία κατέθεσε αίτημα εξαίρεσης από τους κανόνες της Ε.Ε. για το άσυλο. Πώς απαντούν οι Βρυξέλλες; Για την ώρα, διφορούμενα και εξηγούμαστε.

Στη μεν Γερμανία έκαναν πως κοιτούν αλλού αφού δεν απάντησαν τίποτα, ενώ στην Ολλανδία απέρριψαν το αίτημα. Οσο για τον Αυστριακό Μάγκνους Μπρούνερ στη θέση του επιτρόπου Μετανάστευσης, θα λέγαμε πως η επιλογή του έχει επίσης διττή ερμηνεία. Βραχυπρόθεσμα δείχνει να ωφελεί τις χώρες πρώτης υποδοχής, άρα και την Ελλάδα, αφού η Αυστρία διαφωνεί με την πολιτική των «κλειστών συνόρων» που επιχειρεί το Βερολίνο. Μακροπρόθεσμα, όμως, οι μεταβλητές αυξάνονται και το ζήτημα περιπλέκεται. Η Αυστρία είναι χώρα δεύτερης εισόδου και διαχρονικά βρίσκεται στο πιο σκληρό στρατόπεδο του Μεταναστευτικού. Ο συνδυασμός αυτών των δύο, ίσως, προμηνύει πως οι όποιες πολιτικές δρομολογηθούν στο μέλλον θα πιέσουν και άλλο τις χώρες που δέχονται πρωτογενείς εισροές στα σύνορά τους, όπως η Ελλάδα ή η Πολωνία (μέσω Λευκορωσίας).

Ομως, η καινούργια θητεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν αντιμετωπίζει μόνο το Μεταναστευτικό. Οι στρεβλώσεις στην αγορά ενέργειας, ο πληθωρισμός, ο αγροτικός τομέας, η ακρίβεια και η μειωμένη αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων, ο βιομηχανικός ανταγωνισμός από Κίνα και ΗΠΑ, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κρίση στη Μέση Ανατολή είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που θα δοκιμάσουν τη συνοχή και τις αντοχές του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Πολλοί είπαν πως η επιλογή των επιτρόπων έδειξε μια πιο «έμπειρη» Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η ανάθεση κομβικών χαρτοφυλακίων σε πρώην ανατολικές χώρες που απειλούνται από τη Ρωσία δείχνει τη σταθερή προσήλωση της Ε.Ε. στη στήριξη της Ουκρανίας, ενώ οι επίτροποι που αναλαμβάνουν επί των οικονομικών αντανακλούν μια διάθεση συμπόρευσης με την έκθεση Ντράγκι, άρα με τη διοχέτευση περισσότερων κεφαλαίων στα κράτη-μέλη. Αλλά από τη θεωρία μέχρι την πράξη μεσολαβεί η πραγματικότητα. Με απλά λόγια, αν δεν πέσουν χρήματα στην ευρωπαϊκή αγορά τα οποία θα ανακουφίσουν τα νοικοκυριά και θα τονώσουν τις επιχειρήσεις, τότε ζητήματα όπως το Μεταναστευτικό θα γίνονται αντικείμενο απάνθρωπης και κυνικής εκμετάλλευσης από το ακροδεξιό μπλοκ. Οπως είπε ο σούπερ Μάριο, η Ευρώπη πρέπει να παλέψει μεταξύ της παράλυσης ή της ολοκλήρωσης. Ενδιάμεσος δρόμος δεν υπάρχει.