Σκεφτόμουνα, διατρέχοντας τις λίστες των κομμάτων με τα ονόματα των υποψήφιων ευρωβουλευτών, μερικά απλά αλλά σημαντικά θέματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
Το πρώτο -και πλέον ανώδυνο- είναι πόσοι από τους 42 προτεινόμενους υποψήφιους, από κάθε κόμμα, επισκέφθηκε, για οποιοδήποτε λόγο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είτε την έδρα στις Βρυξέλλες, θαυμάζοντας το ημικύκλιο, την αίθουσα της Ολομέλειας, του μεγαλύτερου διεθνικού κοινοβουλίου στον κόσμο, είτε το πανέμορφο κτίριο, στο Στρασβούργο, ανοικτό, δωρεάν στους επισκέπτες έξι μέρες την εβδομάδα, ολόκληρο το χρόνο, όπου μια φορά το μήνα συνεδριάζει η Ολομέλεια. Θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν, από τα θεωρεία των επισκεπτών, και συνεδρίαση, ακούγοντας ευρωβουλευτές να αγορεύουν. Πλην των πρώην εκλεγμένων, αμφιβάλλω αν ένα 10% του συνολικού αριθμού των υποψηφίων έχει μπει στο χώρο που θέλει τόσο πολύ να πάρει μία θέση. Εχει σημασία; Οχι, όταν ισχύει το «είδα φως και ανέβηκα»…
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Το δεύτερο είναι, αν γνωρίζουν ως μέλλοντες ευρωβουλευτές ότι στην επόμενη πενταετία θα κληθούν να λάβουν πολύ κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης, οι οποίες, όμως, είναι καθοριστικές για τα ελληνικά συμφέροντα, τη στιγμή που θα αφορούν στην άμυνα, στις διεθνείς σχέσεις της Ε.Ε., σε άλλα ζωτικά θέματα. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι επιφορτισμένο και με τον έλεγχο των αποφάσεων της Κομισιόν! Αν, ακόμη, υπάρχει η παλαιά αντίληψη ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι ένα ωραίο όργανο να περάσουμε καλύτερα -και να πληρωθούμε κάλλιστα- να φάμε ωραία στο Στρασβούργο με τη γαλλική κουζίνα, να πάρουμε το αεροπλάνο την Παρασκευή για να πάμε στο σπίτι μας και να επιστρέψουμε Δευτέρα πρωί, θα έχουμε στείλει ακόμη μία ομάδα Ελλήνων ευρωβουλευτών τέλεια αποτυχημένη. Στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου, με φιλικές σχέσεις, με ανταλλαγή απόψεων, με ρηξικέλευθες προτάσεις, συνάπτονται οι αναγκαίες συμμαχίες για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Εκεί, εκπρόσωποι ριάλιτις, φωνασκούντες τηλεοπτικών εκπομπών, παλιοί αθλητές και επονομαζόμενοι «λαμπεροί» δεν παίζουν. Μετρά η κατάρτιση, η υπευθυνότητα, οι γνώσεις του αντικειμένου, η συνεχής ενημέρωση, σε βάθος, και των ευρωπαϊκών θεμάτων και εκείνων της ελληνικής ατζέντας, ακόμη και ο βαθμός γνώσης της αγγλικής ή της γαλλικής. Me Τarzan, you Jane, δεν λέει…
Το τρίτο που θα θίξω, για την ώρα ακροθιγώς, είναι, αν γνωρίζετε, ότι ένας μέτριος προϋπολογισμός για έναν υποψήφιο στις εθνικές εκλογές είναι περίπου 100.000 ευρώ. Για τις ευρωεκλογές, όπου μία… εκλογική περιφέρεια είναι ολόκληρη η Ελλάδα, δεν θα χρειάζονται περί τις 200.000 ευρώ; Ποιοι μπορούν να τα διαθέσουν; Επιστήμονες ευρωπαϊκών θεμάτων, ειδικοί για μείζονες απειλές, όπως κλιματική αλλαγή ή διεκδίκηση κονδυλίων και… Δίκαιο της Θαλάσσης;
Δεν σας λέω να μπείτε στον πειρασμό να δείτε ποιοι ήταν οι ευρωβουλευτές που κατέβαζαν τα κόμματα, όταν υπήρχε η λίστα. Δεν λέω να γυρίσουμε πίσω. Αλίμονο. Απλά, λέω ότι η ευθύνη της επιλογής των ευρω-αντιπροσώπων είναι μόνον δική μας και μάλιστα τεράστια. Καλόν είναι να ξεκινήσουμε «το ξεσκαρτάρισμα» σιγά σιγά…