Το σκεπτικό του νομοθετήματος απλό. Oσοι έχουν δικαίωμα ψήφου και ζουν στο εξωτερικό να μπορούν να το ασκούν από τον τόπο κατοικίας τους, χωρίς να χρειάζεται να έρθουν στην πατρίδα. Δεν αλλοιώνεται το εκλογικό σώμα, ούτε αναγνωρίζονται εκλογικά δικαιώματα σε πολίτες που δεν έχουν, απλώς θεσπίζεται η διευκόλυνση για την άσκησή τους. Υπό φυσιολογικές συνθήκες όλα τα κόμματα θα συναινούσαν σε μία αυτονόητη αλλαγή, όταν πρόσφατη είναι η προβληματική εφαρμογή της προηγούμενης ρύθμισης, καθώς στις κάλπες μπόρεσαν να ψηφίσουν μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες Eλληνες του εξωτερικού, λόγω των φορολογικών περιορισμών που είχαν προσδιορισθεί για το δικαίωμα του εκλέγειν από τον τόπο κατοικίας.

Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ, η «Ελληνική Λύση», το ΚΚΕ και οι «Σπαρτιάτες» καταψηφίζουν ή ψηφίζουν «παρών» στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, προβάλλοντας επιχειρήματα που μοιάζουν περισσότερο με κομματικά τεχνάσματα παρά με συγκεκριμένες πολιτικές διαφωνίες. Η «Ελληνική Λύση» δεν ψηφίζει, γιατί κατέγραψε πολύ χαμηλά ποσοστά στα εκλογικά τμήματα του εξωτερικού, το ΚΚΕ αντιμετωπίζει μονοδιάστατα το θέμα υποστηρίζοντας τους αυστηρούς φορολογικούς όρους για να μπορούν οι Ελληνες του εξωτερικού να ψηφίζουν, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για εμπαιγμό των αποδήμων και για νομοσχέδιο με ψηφοθηρικό χαρακτήρα. Το ωραίο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε τροπολογία για να μπορούν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό να ψηφίζουν στον τόπο εργασίας τους και όχι εκεί όπου είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά απέρριψε το άρθρο για την ψήφο των αποδήμων στον τόπο κατοικίας τους.

Ο Ελληνας του εξωτερικού μπορεί και τώρα να ψηφίζει ανεμπόδιστα, αρκεί να έχει τα χρήματα για να πληρώσει τα έξοδα μετακίνησης στην πατρίδα. Η ρύθμιση εξυπηρετεί πρωτίστως τους οικονομικά αδύναμους, τους εργάτες στις «φάμπρικες» της Δύσης, όμως αυτό δεν συγκίνησε τα κόμματα της Αριστεράς.

Οταν για αυτονόητα ζητήματα δεν μπορούν να υπάρξουν συναινέσεις, που τελικώς θα λειτουργήσουν υπέρ όλων των κομμάτων που βάζουν στην άκρη τακτικισμούς και προτάσσουν την κοινή λογική, είναι βέβαιο ότι και στα επόμενα νομοσχέδια θα παρακολουθούμε στη Βουλή διαγωνισμό στείρων αντιπαραθέσεων.

Αλλά εδώ κόμματα καταγγέλλουν το «δόγμα της εκκένωσης και των αποζημιώσεων» στις πυρκαγιές, λες και θα πρέπει να μένουν αβοήθητοι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε επικίνδυνες περιοχές, και θα έβρισκαν κοινό τόπο σε ένα θέμα που δεν αφορά ζωές αλλά την ψήφο των αποδήμων;

Ο Φεϊχό νίκησε, ο Σάντσεθ άντεξε

Η Κεντροδεξιά του Λαϊκού Κόμματος στην Ισπανία νίκησε στις εκλογές αυξάνοντας σημαντικά τις δυνάμεις της, όμως ο Σοσιαλιστής Πέδρο Σάντσεθ άντεξε, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν σημαντική υποχώρηση των ποσοστών του. Οπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος, η στρατηγική του Σάντσεθ να προβάλει ως βασικό δίλημμα στους ψηφοφόρους το να μη γίνει κυβερνητικός εταίρος η ακροδεξιά του Vox καρποφόρησε, καθώς αρκετοί αναποφάσιστοι στράφηκαν στους Σοσιαλιστές.

Η επόμενη ημέρα είναι δύσκολη για την Ισπανία. Ο ηγέτης της Κεντροδεξιάς, Αλμπέρτο Φεϊχό, δηλώνει ότι θα επιχειρήσει να σχηματίσει κυβέρνηση, όμως οι αριθμοί δεν βγαίνουν, καθώς, εκτός του Vox, δεν έχει άλλους δυνητικούς εταίρους.

Ο Σάντσεθ από την πλευρά του θα προσπαθήσει να δημιουργήσει κυβερνητικό σχήμα με τη συμμετοχή της Συμμαχίας της Αριστεράς και των αυτονομιστών της Καταλονίας, που όμως ζητούν ως αντάλλαγμα ακόμα μεγαλύτερη αυτονομία. Εάν αποτύχουν οι προσπάθειες, τότε η Ισπανία μπορεί να βρεθεί σε αδιέξοδο και να οδηγηθεί σε νέες εκλογές.