Μέχρι εδώ όλα ακούγονται κανονικά. Η επικαιρότητα είναι εξαιρετικά σύνθετη και μοιραία το κλίμα τεταμένο. Η υπερπολιτικοποίηση της συγκλονιστικής τραγωδίας των Τεμπών, πριν η Δικαιοσύνη ολοκληρώσει τη δουλειά που της αναλογεί στη συγκεκριμένη φάση, είναι επιλογή των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ιδίως μετά τη μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, με αίτημα την απόδοση ευθυνών και την τιμωρία των ενόχων, αλλά και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού επί του θέματος.

Ο Τρ. Αλεξιάδης, όμως, ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτικός. Αποκάλυψε ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει την πολιτική συμπεριφορά που τόσο πολύ κόστισε στο κόμμα του και την ελληνική κοινωνία. Φυσικά, το κόστος στην κοινωνία είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Με εμπρηστικό τρόπο είπε ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που δολοφόνησε τους 57 ανθρώπους στο δυστύχημα των Τεμπών.

Ο πρώην υπουργός δεν έκανε τίποτα άλλο από το να αναπαραγάγει τη λογική στην οποία κινείται εδώ και χρόνια ένας ολόκληρος λούμπεν διαδικτυακός όχλος, με ταυτοτικά χαρακτηριστικά υποκόσμου, που δικάζει, καταδικάζει, βγάζει πορίσματα, δολοφονεί χαρακτήρες, κάνει μαζικές επιθέσεις μίσους. Κάτι ανάλογο είχε κάνει και ο Παν. Κουρουμπλής, που είχε μιλήσει για «δολοφόνους της Ν.Δ.» από το βήμα της Βουλής, αναφερόμενος στους νεκρούς της πανδημίας. Την ίδια ημέρα, ο Αλ. Τσίπρας είχε διαγράψει τον Παν. Κουρουμπλή από την Κ.Ο. του κόμματος. Μπορεί να τον επανέφερε τον Οκτώβριο του ’22, αλλά η διαγραφή του ήταν ένα μήνυμα.

Θα περίμενε κανείς ότι στο επίπεδο που βρίσκονται στελέχη όπως ο κ. Αλεξιάδης θα είχαν γίνει κάποια θετικά βήματα, όπως τουλάχιστον εκπέμπει η σημερινή ηγεσία του κόμματος. Και κυρίως μετά από όλα όσα έχουν συμβεί. Επιβεβαιώνονται, όμως, οι χειρότερες προβλέψεις. Οτι η ρητορική και η υιοθέτηση του μίσους δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να καλύπτουν άλλου είδους κενά όποιου τα ενσωματώνει στον καθημερινό πολιτικό διάλογο. Είναι ειδοποιός διαφορά και βασική διαχωριστική γραμμή. Οχι κατ’ ανάγκην ιδεολογική. Είναι ζήτημα πολιτισμού, ακόμα και αν όσοι ασπάζονται τη συγκεκριμένη άποψη κατηγορούνται ως «ακραίο Κέντρο».