Αν σε αυτά προσθέσεις τα 40άρια στον υδράργυρο, τα 7άρια μποφόρ στους ανέμους και τη μικρότερη από 10% υγρασία στο έδαφος, τότε έχεις την ιδανική συνταγή για την απόλυτη καταστροφή. Θα πείτε μπορεί να μην έφταιγαν οι θερμές εργασίες για τη φωτιά στον Κουβαρά ή στα Δερβενοχώρια. Μπορεί να ήταν κάποιος πυλώνας, μπορεί ένα τσιγάρο ή ένα γυαλί ανάμεσα σε πεταμένα σκουπίδια. Μπορεί να ξεκίνησε από κάποιο ακαθάριστο οικόπεδο, από τα χιλιάδες ακαθάριστα που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, με τους οργισμένους ιδιοκτήτες τους να αναρωτιούνται μα-πού-βρίσκεται-το-κράτος-επιτέλους. Μπορεί βεβαίως να ήταν εμπρηστική ενέργεια, αφού δεν γίνεται οι εστίες να ξεπηδούν η μία πίσω από την άλλη «τυχαία».

Φυσικά είναι νωρίς για να αποδώσουμε ευθύνες για τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών. Για την ώρα προέχει το έργο της κατάσβεσης και της σωτηρίας ανθρώπων, ζώων, περιουσιών και φυσικού περιβάλλοντος. Ομως δεν είναι καθόλου νωρίς, αντιθέτως είναι πολύ αργά, για να ξαναδούμε λίγο τη μεγάλη εικόνα. Μέσα στο 2023 οι Αρχές έχουν συλλάβει 94 άτομα για εμπρησμούς από αμέλεια και 5 για εμπρησμούς από πρόθεση.

Ταυτόχρονα η υπογειοποίηση των καλωδίων στις περισσότερες περιοχές της χώρας δεν έχει καν ξεκινήσει. Τα αυθαίρετα μέσα στα δάση παραμένουν ακόμα αυθαίρετα μέσα στα δάση. Οι δήμαρχοι προσποιούνται πως κυνηγούν τους ιδιώτες να καθαρίσουν τα οικόπεδά τους και οι ιδιώτες προσποιούνται πως τα καθαρίζουν. Πάνω και πίσω από όλα αυτά, η κλιματική αλλαγή που μέρα με την ημέρα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη με παρατεταμένες, σχεδόν αφύσικες θερμοκρασίες.

Τη φετινή αντιπυρική περίοδο ο εναέριος στόλος πυρόσβεσης αριθμεί 89 αεροσκάφη και ελικόπτερα, που είναι περισσότερα από ποτέ. Ομως και 189 να ήταν πάλι δεν θα μπορούσε να πετά ένα πάνω από κάθε σπίτι ή χωράφι που καίγεται, όταν 81 πυρκαγιές καίνε ταυτόχρονα! Το ίδιο συμβαίνει και με τις επίγειες δυνάμεις. Συνολικά έχουμε φέτος 14.040 πυροσβέστες (μόνιμο προσωπικό, πενταετούς απασχόλησης, δασοκομάντος και εποχικοί) που σημαίνει περίπου 4.500 πυροσβέστες ανά βάρδια (ρεπορτάζ Παν. Σπυρόπουλου, «Ε.Τ.» της Κυριακής).

Και πάλι δεν μπορεί να υπάρχει ένα πυροσβεστικό έξω από κάθε οικισμό. Υπό αυτές τις συνθήκες (ανθρωπογενείς και κλιματικές), η αντιπυρική δύναμη ποτέ δεν θα είναι αρκετή, αν δεν υπάρξει πρόληψη και κινητοποίηση των ίδιων των πολιτών. Ατομική ευθύνη χωρίς συλλογική δεν έχει νόημα, αλλά και συλλογική ευθύνη χωρίς ατομική δεν υπάρχει.