ΑΣ κάνουμε μια υπόθεση. Τι θα είχε συμβεί στην Ελλάδα αν βιώναμε ένα αντίστοιχο ολικό μπλακ-άουτ; Η αντιπολίτευση θα ήταν στα κάγκελα. Θα ζητούσε την παραίτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης. Θα ισχυρίζονταν πως η χώρα είναι ευάλωτη σε κάθε κίνδυνο. Πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει ούτε τα αυτονόητα. Πως υπάρχουν ποινικές ευθύνες υπουργών, οι οποίοι πρέπει να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη. Πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι ο «ενορχηστρωτής» του μπλακ-άουτ.
ΓΙΑΤΙ σας φαίνεται υπερβολικό; Σας μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Εδώ, στην Ελλάδα, η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για ό,τι κι αν συμβαίνει. Βρέχει και έχουμε πλημμύρες; Εχουμε πυρκαγιές; Μένει στον δρόμο κάποιο αστικό λεωφορείο από βλάβη; Χαλάει ένα ασανσέρ σε δημόσιο νοσοκομείο; Για όλα, από τα πιο απλά έως τα πιο σοβαρά πράγματα, ευθύνεται η κυβέρνηση.
ΑΥΤΟ το είδαμε να συμβαίνει στον υπερθετικό βαθμό και με την εθνική τραγωδία στα Τέμπη. Κόμματα της αντιπολίτευσης χαρακτηρίζουν «δολοφόνους» τα κυβερνητικά στελέχη και «ενορχηστρωτή της συγκάλυψης» τον πρωθυπουργό. Ισχυρίζονται πως η κυβέρνηση «σκότωσε» τα 57 θύματα, ανάμεσά τους δεκάδες νέους ανθρώπους.
ΑΚΟΜΑ και τώρα που ο Χρήστος Τριαντόπουλος οδηγείται στον φυσικό δικαστή και τον ίδιο δρόμο αναμένεται να ακολουθήσει ο Κώστας Καραμανλής, στην αντιπολίτευση επιμένουν να εργαλειοποιούν την τραγωδία των Τεμπών και ισχυρίζονται πως η κυβέρνηση επιχειρεί να «κουκουλώσει» τις ευθύνες.
ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν όλα αυτά; Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κα η Ν.Δ. κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό από το 2016, έχουν κερδίσει όλες τις κάλπες από το 2019 και δείχνουν ως το απόλυτο φαβορί και για τις εθνικές εκλογές του 2027. Η αντιπολίτευση δεν έχει να παρουσιάσει κάποια αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Το μόνο χαρτί που έχει να ποντάρει είναι η καταστροφολογία και η λαϊκιστική ρητορική.
Χρειάστηκε πολύμηνη δουλειά για τον ΟΣΕ
Προχωράει ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση του σιδηρόδρομου. Σε λίγες εβδομάδες αναμένεται να κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή. Προβλέπει τη λειτουργία όλων των απαραίτητων συστημάτων ασφαλείας με τηλεδιοίκηση, το σύστημα ETCS, σύστημα εντοπισμού GPS και κάμερες παντού, από τις καμπίνες στις μηχανές των τρένων, καθώς και σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να παρακολουθούν πού βρίσκεται κάθε τρένο κάθε στιγμή, όπως βλέπουν στο Διαδίκτυο κάθε πλοίο και αεροπλάνο.
Μπαίνουν μάνατζερ στη διοίκηση του ΟΣΕ, γίνονται προσλήψεις προσωπικού, θα γίνεται εκπαίδευση και αξιολόγηση όλων των εργαζομένων. Συγχρόνως, υπεγράφησαν οι συμβάσεις των έργων αποκατάστασης από την κακοκαιρία «Ντάνιελ» στη Θεσσαλία, τα οποία θα ολοκληρωθούν σε 15 μήνες. Ολα δείχνουν πως στα τέλη του καλοκαιριού του 2026 το σιδηροδρομικό δίκτυο Αθήνα- Θεσσαλονίκη θα λειτουργεί στο απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας.
Προφανώς για να γίνουν όλα αυτά απαιτήθηκε πολύμηνη προεργασία. Εξαντλητικός σχεδιασμός και τεχνικές μελέτες. Δεν έγιναν όλα μέσα σε έναν μήνα, από τον ανασχηματισμό και μετά. Και, προφανώς, αυτό δεν είναι και σωστό να το ισχυρίζονται κάποιοι υπουργοί, δηλαδή πως όλα έγιναν στο άψε-σβήσε. Για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί μηδενίζουν το κυβερνητικό έργο που είχε γίνει την προηγούμενη διετία και, δεύτερον, γιατί, αν όλα είχαν γίνει σε έναν μήνα, τότε θα ήταν… προχειροδουλειά. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να αναγνωρίζεται το λιθαράκι που βάζει ο κάθε υπουργός και η δουλειά που έχει κάνει και όχι να προσπαθούν να πάρουν κάποιοι όλη τη… δόξα. Γιατί, ως γνωστόν, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αυτό άλλωστε το υποστηρίζει η κυβέρνηση με επιμονή.