Τα πιο αποτελεσματικά εναέρια μέσα που υπάρχουν είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, τα οποία όμως δεν μπορούν να κάνουν ρίψεις φορτίου νερού πάνω σε σπίτια, όταν δίπλα τους υπάρχουν άνθρωποι. Αυτά τα υδάτινα φορτία, όπως εξηγούν οι ειδικοί και οι γνώστες του αντικειμένου, μπορούν να σκοτώσουν ανθρώπους, αν πέσουν πάνω τους. Ανθρώπους οι οποίοι μπορεί να σώθηκαν από τις φλόγες, αλλά δεν θα μπορούσαν να αντέξουν το υδάτινο πλήγμα. Ακόμα και τα ελικόπτερα, τα οποία μπορούν να κάνουν πιο στοχευμένες ρίψεις, ρίχνουν δίπλα στα σπίτια, με στόχο να εμποδίσουν τις φλόγες να φτάσουν σε αυτά. Ούτε κι αυτά ρίχνουν πάνω στα σπίτια.
Υψηλόβαθμο στέλεχος της Πυροσβεστικής υποστηρίζει -και λογικά δεδομένων τούτων- ότι όσα εναέρια μέσα και να έχει ένας στόλος (εθνικά και μισθωμένα) είναι αδύνατον να υπάρχει ένα πτητικό μέσο πάνω από κάθε σπίτι που καίγεται ή απειλείται να καεί. Η Ελλάδα φέτος έχει τα περισσότερα εναέρια μέσα που είχε ποτέ (89 έναντι 76 που είχε το 2021 ή 61 που είχε το 2019). Επισημαίνει επίσης ότι, λόγω της σφοδρότητας του αέρα και των στροβιλισμών του, αλλά και λόγω του πυκνού καπνού, στο έδαφος φτάνει -αν φτάνει- μικρή ποσότητα νερού. Το περισσότερο νερό διασκορπίζεται και εξατμίζεται. Επομένως, το «πού είναι τα αεροπλάνα» ακούγεται σωστό, αλλά όπως φαίνεται δεν είναι πανάκεια.
Το γεγονός ότι υπήρξαν 4 μεγάλα μέτωπα μαζί και σε σχετικά απομακρυσμένες περιοχές καθιστά ακόμα πιο δύσκολο και σύνθετο το εγχείρημα της εναέριας αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Χθες αυξήθηκαν τα εναέρια μέσα που επιχειρούσαν στην Αττική σε 36 από 24, προερχόμενα από σταθμούς που βρίσκονται σε περιοχές οι οποίες παρουσιάζουν χαμηλότερο δείκτη επικινδυνότητας για πυρκαγιά. Ενώ οι ανάγκες του συνολικού σχεδίου αντιμετώπισης όλων των πυρκαγιών αλλάζουν διαρκώς. Κάπως σαν τον άνεμο που αλλάζει φορά. Π.χ. χθες το απόγευμα, που το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η πυρκαγιά στη Μάνδρα, αποφασίστηκε η μετακίνηση επίγειων δυνάμεων στην περιοχή με στόχο η φωτιά να μην μπει στα κατοικημένα χωριά της Αττικής.
Ολα καλά, λοιπόν; θα αναρωτηθεί κάποιος. Οχι βέβαια. Πόσω μάλλον που η καταστροφή είναι τόσο μεγάλη και παρότι έχει επιτευχθεί ο νο1 στόχος, να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές.
Οταν με το καλό ελεγχθούν όλες οι πυρκαγιές, η κυβέρνηση θα πρέπει να ελέγξει αν και γιατί πιθανώς ξέφυγαν κάποιες από τις πρώτες. Πρέπει να ελέγξει αν υπήρχαν κάποιες κρίσιμες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό ή μέσα. Πρέπει να ελέγξει τι ακριβώς έκαναν οι δήμοι, οι οποίο φέτος πήραν έγκαιρα πολύ ενισχυμένα κονδύλια για την αντιπυρική προστασία. Υπάρχει μια πληροφορία, π.χ., η οποία είναι έγκυρη αλλά όχι πλήρως διασταυρωμένη, ότι η σύμβαση του Δήμου Μάνδρας με τον εργολάβο ο οποίος θα έκανε τα αναγκαία αντιπυρικά έργα ενεργοποιήθηκε μόλις πριν από λίγες μέρες.
Τα ΜΜΕ, έχοντας πια συσσωρευμένη εμπειρία, θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικά σε ποιους δίνουν το λόγο. Μέσα στην προφανή δυσκολία του ρεπορτάζ και την εύλογη αναστάτωση που επικρατεί, εύκολα παρεισφρέουν «στημένοι» που έχουν στόχο την προπαγάνδα και τη δημιουργία πολιτικών εντυπώσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο χυδαίο χάσταγκ που έχει υπάρξει στη σύγχρονη πολιτική ιστορία δημιουργήθηκε στα αποκαΐδια της καταστροφικής πυρκαγιάς στην Εύβοια. Και ο πολίτης οφείλει να ανακαλύψει ξανά την «αναθεματισμένη» έννοια της «ατομικής ευθύνης».
ΑΙΧΜΗ
ΟΤΑΝ Ο ΣΠΙΡΤΖΗΣ ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Μια πολύ ενδιαφέρουσα διαπίστωση-παραδοχή έκανε χθες ο Χρ. Σπίρτζης μιλώντας στο ΟΡΕΝ. Είπε ότι ο Α. Τσίπρας ήταν η «συνδετική ουσία» του ΣΥΡΙΖΑ. «Σιγά το νέο», θα πει κανείς. Κι όμως, έχει άλλη αξία να το λέει ένα από τα σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στενός συνεργάτης του Α. Τσίπρα. Ιδιαίτερα αν «ξυστεί» αυτή η παραδοχή και το «ξύσιμο» φτάσει στον πυρήνα της.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
Ο Χρ. Σπίρτζης μπορεί να το είπε για καλό του Α. Τσίπρα θέλοντας να υπογραμμίσει το ηγετικό του μέγεθος. Ουσιαστικά όμως παραδέχθηκε -μάλλον άθελά του- ότι η «συνδετική ουσία» είχε χαλάσει. Αντί να μαζεύει κόσμο, έδιωχνε κόσμο. Ο ίδιος ο Α. Τσίπρας από «χαρισματικός ηγέτης» κατέληξε «φθαρμένο προϊόν», όπως θα έλεγε και ο Γ. Λούλης. Χάλασε η «συνδετική ουσία», κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για να καταρρεύσει έτσι ένα κόμμα, σημαίνει ότι στην ουσία ποτέ δεν ήταν κόμμα συμπαγές με πολιτική ραχοκοκαλιά και επεξεργασμένη πολιτική. Αρα δεν υπήρξε ποτέ ένα ώριμο κόμμα εξουσίας, αλλά ένας συνασπισμός «τάσεων» και ετερόκλητων δυνάμεων, από τις οποίες άλλες κοιτούσαν στη Δύση κι άλλες στην Ανατολή. Ηταν ένα ευκαιριακό άθροισμα το οποίο, χάρη στη «συνδετική ουσία», άδραξε την ευκαιρία της μνημονιακής αντάρας.
Ομως η αλήθεια του Χρ. Σπίρτζη δείχνει και κάτι ακόμα άδικο για τη/τον διάδοχό του: Εχει να σηκώσει ένα ασήκωτο βάρος, το οποίο αντικειμενικά δεν μπορεί να το σηκώσει κανείς/καμιά από τους διαδόχους του Α. Τσίπρα. Κι αυτό οφείλεται στη «συνδετική ουσία». Αν ο Α. Τσίπρας, αντί να εξαφανιστεί παραιτούμενος και όχι «παραμερίζοντας», έκανε μια γενναία και ουσιαστική αυτοκριτική γιατί οδήγησε το κόμμα του μέσα από αλλεπάλληλες μεγάλες ήττες στο 17%, ίσως ο/η διάδοχός του να μπορούσε να συγκρατήσει ένα σημαντικό μέρος του 17%. Οσο θα διαχειρίζεται τις πολιτικές αμαρτίες του Α. Τσίπρα και της «παρέας» του μόνο τη μοίρα του Σίσυφου μπορεί να έχει…
Η χρυσή φλέβα
Πολιτικά η απόφαση έχει ληφθεί. Και τα μέσα που χρειάζεται η ΑΑΔΕ τα έχει. Το Μ. Μαξίμου είναι έτοιμο να τα βάλει για πρώτη φορά κανονικά με τη φοροδιαφυγή. Και τη μεγάλη, αλλά και τη «μικρή», η οποία ωστόσο λόγω των πολυάριθμων «μελών» της είναι κι αυτή μεγάλη.
Οι έλεγχοι και οι διασταυρώσεις για τις πολλές χιλιάδες ελεύθερων επαγγελματιών, οι οποίοι με έναν περίπου μαγικό τρόπο δηλώνουν εδώ και πολλά χρόνια 10.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα, θεωρείται βέβαιο πως θα αποδειχθούν «χρυσή φλέβα» για τα δημόσια οικονομικά. Η ευόδωση αυτού του εγχειρήματος, εκτός από την τεράστια κοινωνική αδικία που θα διορθώσει, εκτιμάται ότι μπορεί να εξασφαλίσει μεγάλους πόρους για τα κρατικά ταμεία, οι οποίοι στη συνέχεια μπορούν να μετατραπούν σε κοινωνικό μέρισμα για τους πιο ευάλωτους αλλά και για τους συνεπείς φορολογουμένους.
ΑΠΟΡΙΕΣ -1
Αληθεύει ότι η Ρ. Δούρου, της οποίας ήρθη ομόφωνα η ασυλία για το Μάτι, βλέπει εσωκομματικό δάχτυλο εναντίον της;
ΑΠΟΡΙΑ -2
Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να έχει την ίδια απαξιωτική άποψη για το «112» και την αξία των έγκαιρων εκκενώσεων περιοχών που κινδυνεύουν από πυρκαγιές;