Θα λέγαμε, μάλιστα, ότι ο χρόνος δουλεύει εις βάρος τους αν το κατεπείγον υπαρξιακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο παλαιστινιακός λαός και η τραγική ανασφάλεια που νιώθουν οι Ισραηλινοί πολίτες μέσα στο κράτος τους για πρώτη φορά από το 1948 δεν ήταν απείρως σοβαρότερα ζητήματα.

Μπορεί στο πεδίο της μάχης οι Παλαιστίνιοι να πληρώνουν ποταμούς αίματος, αλλά σε επίπεδο διεθνών εντυπώσεων το Ισραήλ ηττάται κατά κράτος (εδώ εντάσσεται η ιστορική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου μετά την προσφυγή της Ν. Αφρικής). Μεσοπρόθεσμα αυτό θα έχει αναπόφευκτα πολιτικό κόστος για το εβραϊκό κράτος, που απώλεσε ήδη το δίκιο του εξαιτίας της υπεραντίδρασης στο παλαιστινιακό έγκλημα της 7ης Οκτωβρίου. Οι πρώτες επιπτώσεις φαίνονται στη διάθεση της αραβικής κοινής γνώμης, παραμέτρου-κλειδί για τη γεωγραφική ασφάλεια του Ισραήλ μακροπρόθεσμα.

Υστερα από τέσσερις μήνες γενοκτονικών επιχειρήσεων στη Γάζα (και στη Δυτ. Οχθη) το 89% των ερωτηθέντων σε 16 αραβικές χώρες δηλώνει αντίθετο στην αναγνώριση του Ισραήλ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό προκύπτει από κοινή δημοσκόπηση δύο αραβικών think tanks της Αμερικής (Arab Center Washington και Arab Center for Research and Policy Studies) που δημοσίευσε η «Jerusalem Post». Eιδικά στη Σαουδική Αραβία, κομβική χώρα για τις σχέσεις Ισραήλ-Αράβων, η αντίθεση στην αναγνώριση του Ισραήλ εκτοξεύτηκε από 38% σε 68% σε σχέση με δύο χρόνια πριν. Στο Μαρόκο οι διαφωνούντες ανέβηκαν από 67% σε 78% και στο Σουδάν από 72% σε 81%. Αυτά τα ποσοστά αντανακλούν την απογοήτευση του αραβικού κόσμου σχετικά με την προοπτική εξομάλυνσης των σχέσεων με το Ισραήλ, που φάνηκε να έχει κάποιες ελπίδες μετά την ειρηνευτική προσέγγιση με Αίγυπτο, Ιορδανία, Μαρόκο και Σουδάν. Είτε κατά μόνας είτε στο πλαίσιο των αμερικανόπνευστων «Συμφωνιών του Αβραάμ».