ΕΙΝΑΙ κωμικοτραγικό. Ποτέ άλλοτε στη Μεταπολίτευση δεν βγήκαν φόρα παρτίδα κομματικά στελέχη να «ομολογήσουν» ότι θα ηττηθούν βαριά σε επερχόμενες κάλπες.

ΒΕΒΑΙΑ, αξίζει να τους αναγνωρίσει κανείς ότι είναι ειλικρινείς, πως πλέον δεν πετάνε στα σύννεφα. Βλέπουν ότι η κυριαρχία της Ν.Δ. δεν μπορεί να απειληθεί. Πως, πέρα από την καταστροφολογία και τις λαϊκιστικές υποσχέσεις, δεν έχουν, ούτε μπορούν να αντιτάξουν συντεταγμένο αντιπολιτευτικό λόγο και προτάσεις. Πως οι πολίτες τους έχουν γυρίσει την πλάτη. Πως, προφανώς, ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορούν να σταθούν απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ πίσω από αυτές τις ζυμώσεις για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού στο χώρο της Κεντροαριστεράς / Αριστεράς βρίσκονται ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιώργος Παπανδρέου. Προφανώς και οι ίδιοι το διαψεύδουν. Εννοείται πως δεν θα το επιβεβαίωναν με τίποτα και ποτέ.

ΕΔΩ είναι, λοιπόν, το σημείο που η υπόθεση αρχίζει να έχει ακόμα περισσότερο γέλιο. Ο ΓΑΠ, που «εξαφάνισε» το ΠΑΣΟΚ ενώ είχε 44% μετά την αποτυχημένη πρωθυπουργία του, στη συνέχεια έφτιαξε δικό του κόμμα και απέτυχε να μπει στη Βουλή, και στο τέλος κατέβηκε ξανά ως υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και έχασε πανηγυρικά, επιχειρεί να σχεδιάσει την επόμενη μέρα της Κεντροαριστεράς / Αριστεράς.

ΚΑΙ το σχεδιάζει μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επίσης απέτυχε παταγωδώς ως πρωθυπουργός. Και έριξε το κόμμα του από το 31% στο 17%, ενώ βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση, κάτι που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ.

ΔΥΟ πολιτικοί που απέτυχαν σε ό,τι καταπιάστηκαν. Δύο πολιτικοί που τους απέρριψε με εκκωφαντικό τρόπο η κοινωνία. Αυτοί οι δύο πολιτικοί θέλουν τώρα να παίξουν ξανά ρόλο στα πράγματα. Να… επιστρέψουν. Είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο. Είτε με τον Τσίπρα επικεφαλής σε αυτό το νέο κόμμα είτε ως «αρχηγοί» με πρόεδρο κάποιο καινούργιο πρόσωπο, όπως π.χ. τον πρόσφατα εκλεγέντα δήμαρχο Αθηναίων, Χάρη Δούκα.

ΧΑΡΑ στο κουράγιο τους. Προφανώς, όμως, τόσο ο Τσίπρας όσο και ο ΓΑΠ δεν έχουν αντιληφθεί ότι ανήκουν στο παρελθόν. Δεν έχουν αντιληφθεί πως οι πολίτες με την ψήφο τους είναι εκείνοι που τους έβγαλαν σε πρόωρη πολιτική συνταξιοδότηση. Και ότι, αν επιχειρήσουν να επιστρέψουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, θα βρεθούν μπροστά στην επόμενη -και τελική- αποτυχία τους.