ΚΑΙ ερχόμαστε σε αυτά τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα περισσότερα από τα οποία αφορούν τις τσέπες των πολιτών. Ας δούμε, λοιπόν, δύο σημαντικά θέματα που αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους.

ΤΟ πρώτο αφορά στην ΕΑΣ, την Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης, που επιβάλλεται σε όλες τις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ. Από τη μία υπάρχει ζήτημα με την προστασία όσων συνταξιούχων βρίσκονται κοντά στα όρια των συντελεστών της ΕΑΣ, οι οποίοι όταν θα δοθούν οι αυξήσεις του 2025, επειδή αλλάζουν κλίμακα, τελικά θα δουν τις αποδοχές τους να μειώνονται. Για το συγκεκριμένο θέμα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση που θα καλύπτει περίπου 12.000 δικαιούχους.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, και κάτι ακόμα. Η συνολική ελάφρυνση της ΕΑΣ για σχεδόν 500.000 συνταξιούχους. Πρόκειται για κάτι που αποτελεί κυβερνητική δέσμευση, αλλά παρατηρείται σημαντική χρονοκαθυστέρηση στην υλοποίησή της. Με τα τωρινά δεδομένα η επίλυση του ζητήματος μεταφέρεται για την επόμενη χρονιά.

ΤΟ δεύτερο θέμα αφορά στις συντάξεις χηρείας. Η ισχύουσα ρύθμιση προβλέπει πως ο/η δικαιούχος, μετά το πέρας της πρώτης τριετίας, και εφόσον εργάζεται, τότε χάνει το 50% των αποδοχών της σύνταξης. Κάτι που σημαίνει ότι μια μονογονεϊκή οικογένεια χάνει ένα σημαντικό εισόδημα, ενώ παράλληλα το πλαίσιο αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη νέα ρύθμιση για τους εργαζόμενους συνταξιούχους, οι οποίοι πλέον δεν χάνουν ούτε ευρώ από τη σύνταξή τους, αλλά πληρώνουν ως εισφορά μόνο το 10% των αποδοχών τους στον ΕΦΚΑ.

Η κυβέρνηση οφείλει να εξετάσει προσεκτικά αυτά τα δύο ζητήματα που αφορούν τους συνταξιούχους. Δεν πρόκειται ούτε για χατίρια ούτε για παροχές, αλλά για μια λελογισμένη αποκατάσταση στρεβλώσεων της μνημονιακής εποχής.

 Η ψυχάρα του αρχηγού Μπακασέτα

 Ολοι θα θέλαμε να βρισκόμαστε στο Γουέμπλεϊ προχθές το βράδυ. Ολοι θα θέλαμε να έχουμε ζήσει από κοντά τον ιστορικό θρίαμβο της εθνικής ομάδας. Θα θέλαμε να πανηγυρίζαμε στις κερκίδες τα δύο υπέροχα γκολ του τρομερού σέντερ φορ Βαγγέλη Παυλίδη. Δεν κερδίζουμε κάθε μέρα την εθνική Αγγλίας.

Ακόμα περισσότερο, όμως, θα θέλαμε να βρισκόμαστε στο πλάι του Τάσου Μπακασέτα. Να ήμασταν στο χορτάρι του γηπέδου όταν έκλαιγε με λυγμούς κρατώντας τη φανέλα του Τζορτζ Μπάλντοκ. Να είχαμε τρυπώσει στα αποδυτήρια και να ακούγαμε τη συγκλονιστική ομιλία προς τους συμπαίκτες του λίγο πριν βγουν να παίξουν ένα ματς το οποίο θα έπρεπε να είχε αναβληθεί. Να στεκόμασταν δίπλα του όταν έκανε τις δηλώσεις στα τηλεοπτικά κανάλια και μιλούσε για την τεράστια νίκη, για τον χαμό του φίλου και συμπαίκτη Τζορτζ Μπάλντοκ, για τη «μαύρη δημοσιογραφία» της εκπομπής Λιάγκα.

Ο Τάσος Μπακασέτας έδειξε πως πρέπει να συμπεριφέρεται και να μιλάει ένας αρχηγός της εθνικής ομάδας. Πως ένας αθλητής μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για μικρούς και μεγάλους. Εύγε.