Η πρώτη επαφή μας ήταν σε ένα από τα ταξίδια του στη Θεσσαλονίκη, σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Φθινόπωρο του 2016, ο Τζέφρι Πάιατ βρέθηκε για πρώτη φορά στη Βόρεια Ελλάδα και από τα πρώτα πράγματα που είπε ήταν πως οι ΗΠΑ πιστεύουν στις δυνατότητες της περιοχής και θα συμβάλουν στην ανάπτυξή της. Ισως τότε κανείς να μην έδωσε την πρέπουσα σημασία στα λεγόμενά του. Οι αρρυθμίες από τα capital controls που είχε επιβάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής της δεν είχαν ακόμη κοπάσει. Και το να άκουγε κάποιος έναν ξένο διπλωμάτη -και μάλιστα Αμερικανό!- να ξεδιπλώνει το όραμά του για τη Βόρεια Ελλάδα πιθανότατα να θεωρούσε ότι έγινε για τα «μάτια του κόσμου».
Το δίμηνο της φωτιάς
Και όμως, ο κ. Πάιατ τίμησε το λόγο του. Ακολούθησε ένα μπαράζ ταξιδιών σε όλη τη Μακεδονία και τη Θράκη, κατά τη διάρκεια των οποίων σφυρηλάτησε φιλίες με όλους τους παράγοντες και κινήθηκε με γνώμονα την αναβάθμιση της περιοχής και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, εξυπηρετώντας παράλληλα και τα συμφέροντα της χώρας του. Και τα αποτελέσματα της πολιτικής του είναι απτά. Κατά τη διάρκεια της θητείας του αμερικανικοί κολοσσοί όπως η Cisco, η Pfizer, η Deloitte επένδυσαν στη Θεσσαλονίκη, δημιουργώντας εκατοντάδες νέες, ποιοτικές και υψηλόμισθες θέσεις εργασίας. Επίσης, τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας βρέθηκαν στο επίκεντρο του αμερικανικού ενδιαφέροντος, με εκείνο της πρωτεύουσας του Εβρου να αποτελεί πλέον και πύλη διακίνησης ΝΑΤΟϊκού υλικού, προκαλώντας την αντίδραση της Αγκυρας. Ο διαγωνισμός για την παραχώρηση των δύο λιμανιών είναι ακόμη σε εξέλιξη, με αμερικανικές εταιρίες να έχουν καταθέσει σημαντικές προσφορές.
Αυτό όμως που μου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι πόσους Ελληνες φίλους έχει αποκτήσει κατά τη διάρκεια της θητείας του. Από κανέναν φορέα της Μακεδονίας και της Θράκης δεν ακούστηκε ψίθυρος παραπόνου για τη στάση και την εντιμότητά του. Ολοι λένε ότι πρόκειται για έναν ευθύ και ξεκάθαρο διπλωμάτη, ο οποίος τιμά τα λόγια του και δεν πρόκειται να υποσχεθεί κάτι που δεν μπορεί να τηρήσει.
Εχω την εντύπωση ότι ο Τζέφρι Πάιατ ήρθε ως φιλέλληνας στην Αθήνα και αποχωρεί σχεδόν ως… Ελληνοαμερικανός. Μακάρι και ο διάδοχός του, Τζορτζ Τσούνης, να ακολουθήσει τα βήματά του…