Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι κέρδισε η ελληνική πλευρά από την πολύμηνη διαπραγμάτευση όταν τελικώς δέχθηκε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών για σκληρά μέτρα χωρίς να έχει εξασφαλίσει καμία ουσιαστική ρύθμιση για το ζήτημα του χρέους.

Ο κ. Τσακαλώτος μπήκε στο τραπέζι των συζητήσεων με την τρόικα έχοντας τρεις βασικούς στόχους: μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα, συμφωνία για το χρέος και όχι πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.

Τελικώς έφυγε από το «Χίλτον» δεσμεύοντας τη χώρα για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022, φόρτωσε σε μισθωτούς και συνταξιούχους μέτρα ύψους 4,2 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη διετία 2019-2020 και δεν έλαβε καμία απτή δέσμευση για το χρέος, η επίλυση του οποίου παραπέμπεται για τα μέσα του 2018, όπως δηλαδή είχε συμφωνηθεί τον Μάιο του 2016.

«Καλώς τα παιδιά, 3-0», όπως θα έλεγε και ο Αλέφαντος.

Αντί να σκίσουν τα Μνημόνια, έδεσαν τη χώρα για τα επόμενα 5 χρόνια με στόχους που παραπέμπουν σε αέναη λιτότητα και νέες γενιές μέτρων.

Αντί να βάλουν τέλος στη λιτότητα, επέστρεψαν με 140 προαπαιτούμενα και ακόμη ο λογαριασμός δεν έχει κλείσει.

Το 2015 ο κ. Τσίπρας έλαβε τον τίτλο του χειρότερου διαπραγματευτή παγκοσμίως από ερευνητές του Χάρβαρντ, ενώ πέρυσι τα πρωτεία πήρε ο Κάμερον για τον τρόπο με τον οποίο χειρίσθηκε το δημοψήφισμα για το Brexit. Φέτος όμως ο Ελληνας πρωθυπουργός μπορεί να ανακτήσει τον τίτλο με βάση τη συμφωνία που θα φέρει στη Βουλή.

Ο ίδιος εξακολουθεί να δηλώνει ότι το πακέτο είναι δημοσιονομικά ουδέτερο και για κάθε μέτρο θα υπάρχει ένα αντίμετρο, όμως το παραμύθι αυτό έχει καταρρεύσει.

Η χώρα μπαίνει σε ένα νέο Μνημόνιο χωρίς καμία χρηματοδότηση. Η κυβέρνηση κατάφερε να δεσμευθεί για όλα τα επώδυνα μέτρα υπονομεύοντας την ανάπτυξη της οικονομίας για τα επόμενα 5 έτη και όπως φαίνεται θα αναζητήσει το 2018 χρηματοδότηση από τις αγορές με επιτόκια τετραπλάσια από τα δάνεια του Μνημονίου.

Πρόκειται για ένα διαπραγματευτικό Βατερλώ, που εξυπηρετεί μόνο έναν σκοπό. Να παραμείνει στην εξουσία ο κ. Τσίπρας, κάτι που βολεύει και τους δανειστές, οι οποίοι έχουν βρει τους αριστερούς που υπογράφουν τα πάντα…

Οι Γερμανοί βουλευτές έμαθαν τα μέτρα νωρίτερα από τους Ελληνες

Θυμάστε τις κατηγορίες του Τσίπρα και των συντρόφων του όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση για τους «Σαμαροβενιζέλους», που δεν σέβονταν το Κοινοβούλιο και επέτρεπαν τους διάφορους «Φούχτελ» να μπαίνουν στα υπουργεία. Αύριο λοιπόν ο Γερμανός υφυπουργός κ. Φούχτελ θα επισκεφθεί το υπουργείο Οικονομικών ενώ οι Γερμανοί βουλευτές ενημερώθηκαν πρώτοι για το περιεχόμενο του νέου Μνημονίου, το οποίο διενεμήθη από τον κ. Σόιμπλε! Οι Ελληνες βουλευτές θα το πληροφορηθούν τελευταίοι, αλλά τώρα έχουμε κυβέρνηση «πατριωτών» και όχι «γερμανοτσολιάδων». Οι 153 βουλευτές έχουν γίνει πραγματικά περίγελος γιατί πράττουν όσα ακριβώς είχαν καταγγείλει όταν βρίσκονταν μακριά από την εξουσία.

Οι ήττες του λαϊκισμού

Η εκλογή Τσίπρα στην Ελλάδα είχε και ένα καλό για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Είδαν πόσο ακριβά πληρώνουν οι πολίτες το λαϊκισμό και άλλαξαν ρότα. Οι πρώτοι που τη γλίτωσαν ήταν οι Ισπανοί. Ενώ οι σύντροφοι Podemos στις αρχές του 2015 βρίσκονταν στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων και διεκδικούσαν την εξουσία, οι Ισπανοί μετά τη διαπραγμάτευση Βαρουφάκη στράφηκαν στη σίγουρη λύση του Ραχόι, ο οποίος ύστερα από διαδοχικές αναμετρήσεις παρέμεινε στη θέση του πρωθυπουργού. Στη Γαλλία οι πολίτες εξέλεξαν πρόεδρο τον Μακρόν, που πολέμησε μέχρι τέλους το λαϊκισμό και έβαλε στο επίκεντρο της πολιτικής του τις μεταρρυθμίσεις. Μόνο εμείς την πληρώσαμε, αλλά τουλάχιστον αλλάζουμε την Ευρώπη…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου