ΧΩΡΙΣ κανέναν ενδοιασμό υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας. Η φερόμενη ως δράστις του ανατριχιαστικού εγκλήματος δεν έχει ομολογήσει ακόμα. Κι αυτό, όπως και να έχει, έχει τη σημασία του. Παρά την ταχύτατη και επαγγελματικά άψογη συμπεριφορά της ΕΛ.ΑΣ., υπάρχουν κρίσιμα αναπάντητα ερωτήματα. Οπως, π.χ., πώς έφτασε στα χέρια της η κεταμίνη, πριν δολοφονήσει μέσα σε 20 λεπτά την Τζωρτζίνα. Ο σύζυγός της τι λέει; Αρκείται στο να κρύβεται. Η οικογένεια της φερόμενης παιδοκτόνου, τι πραγματικά λέει; Γιατί μέχρι στιγμής ουσιαστικά δεν λέει τίποτα, πέραν της αυτονόητης υπεράσπισης της κόρης ή της αδελφής. Η υπόθεση βρίσκεται ήδη στα χέρια της Δικαιοσύνης και η έρευνα και για τα άλλα δύο νεκρά αδελφάκια της Τζωρτζίνας βρίσκεται σε εξέλιξη. Η μεγάλη ανατριχίλα βρίσκεται κοντά στην πλήρη εξιχνίασή της.
ΩΣΤΟΣΟ, κι ενώ η κοινωνία έχει μείνει άναυδη από τη φρικαλεότητα που ξετυλίγεται βασανιστικά μπροστά στα μάτια της, κάποιοι επέλεξαν να θέσουν σε λειτουργία το «πλυντήριο της Ρούλας». Ούτε ξέρω ούτε με ενδιαφέρει ούτε έχει σημασία αν η Ρ. Πισπιρίγκου ανήκει σε κάποιο κόμμα, όπως ακούγεται. Ομως, γνωστές γραφίδες-αγωγοί των υπογείων εστίασαν στον «όχλο» που μαζεύτηκε προχθές το βράδυ έξω από το σπίτι της φερόμενης ως δράστιδος στην Πάτρα. Στις ύβρεις που ακούστηκαν σε βάρος της και στα άθλια συνθήματα που έγραψαν στα παράθυρα του σπιτιού της. Μάλιστα, μια απ’ αυτές τις γραφίδες, πριν από μόλις ενάμιση χρόνο, καλούσε ουσιαστικά σε λιντσάρισμα (δίνοντας στη δημοσιότητα το όνομα και τον τόπο κατοικίας) ενός ΚΤΗΝΟΥΣ που είχε κρεμάσει έναν σκύλο και του είχε κόψει με τανάλια τους όρχεις. Συγκλονίστηκε από την κτηνωδία του κτήνους από την Κρήτη, αλλά τώρα ενοχλήθηκε κυρίως από τον «όχλο» που μαζεύτηκε έξω από το σπίτι της κατηγορουμένης για τη δολοφονία ενός παιδιού!
ΤΟ λιντσάρισμα, σε κάθε περίπτωση, είναι εντελώς απαράδεκτο σε μια πολιτισμένη και ευνομούμενη πολιτεία. Εντελώς απαράδεκτο και καταδικαστέο. Προκαλεί αλγεινή εντύπωση, όμως, ότι οι γνωστές γραφίδες στάθηκαν μόνο σε αυτό το απαράδεκτο γεγονός και δεν βρήκαν να πουν έστω μια προσχηματική κουβέντα για τη μεγάλη ανατριχίλα που προηγήθηκε.
ΑΚΟΜΑ πιο εύγλωττη ήταν η «παρέμβαση» -υπέρ της κατηγορουμένης- από μια «Ομάδα Γυναικών ενάντια στις νέες πειθαρχήσεις», από την Πάτρα. Υπό την επωνυμία «Μιγάδα». Με κείμενό της υπό τον τίτλο «Είναι Σαν Κι Εμάς» (προφανώς η κ. Πισπιρίγκου) αναπτύσσεται ο γνωστός «δικαιωματισμός από το πανέρι», ο οποίος καταλήγει με το «αθωωτικό»: «Η διαπόμπευση αυτών των γυναικών είναι επίθεση εναντίον της τάξης μας»! Αφού προηγουμένως, ακροβατώντας μεταξύ του παραλογισμού και της ασυναρτησίας, έγραψε το αξεπέραστο: «Αν η έκτρωση είναι η έσχατη μορφή αντισύλληψης, τότε η βρεφοκτονία είναι η έσχατη μορφή έκτρωσης»! Νέα και άλλη μεγάλη ανατριχίλα. Την οποία ανέλαβαν να κάνουν φραγκοδίφραγκα γνωστά τρολ, τα οποία είναι σε απευθείας σύνδεση με υπόγεια: «Ο όχλος που ζητάει να λιντσάρει την -φερόμενη- παιδοκτόνο στην Πάτρα είναι ο ίδιος που αγανακτεί με τις προσφυγοπούλες, είναι ό ίδιος όχλος που έκανε… πόλεμο με τις μωρομάνες στον Εβρο».
ΤΟ «πλυντήριο» στο φουλ. Με ασυγκράτητη διάθεση πολιτικοποίησης και κομματικοποίησης της μεγάλης ανατριχίλας. Αλλά και αναζήτησης αθωωτικών σοφιστειών για το ειδεχθές έγκλημα. Είναι δυστυχώς η ίδια περιθωριακή αντίληψη που αποδέχεται την εξίσωση του εισβολέα και του αμυνόμενου ή την εξομοίωση του θύματος με τον θύτη.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
«ΟΧΙ» ΚΙΝ.ΑΛ. ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ Ή ΚΟΣΤΟΣ
Το άμεσο και… ξερό «όχι» του Ν. Ανδρουλάκη στο άνοιγμα του Κ. Μητσοτάκη για ενδεχόμενη κυβέρνησης συνεργασίας, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, αντέχει σε εκλογικά ανύποπτους καιρούς. Γι’ αυτό ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ. -ο οποίος, όπως λέγεται, μέσα του θέλει αυτοδυναμία της Ν.Δ., όπως ο Α. Τσίπρας ήθελε «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015- έσπευσε σε χρόνο-ρεκόρ να πει «όχι». Ακόμα αντέχουν τα περήφανα «όχι». Δεν θα αντέξουν, όμως, όταν οι εκλογές θα είναι προ των πυλών.
Τότε, δηλαδή, που ο κάθε πολίτης θα αναμετρηθεί με τη συνείδησή του, με το βίωμά του και τους εφιάλτες του. Ο Ν. Ανδρουλάκης ξέρει καλά: 1. Μεταξύ των ψηφοφόρων του υπάρχει ακόμα ισχυρό αντι-ΣΥΡΙΖΑ αίσθημα. Γνωρίζει ότι… δεν γνωρίζει πώς θα συμπεριφερθεί αυτό το τμήμα των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ. αν το δίλημμα είναι ακυβερνησία ή κυβέρνηση με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Α. Τσίπρα. 2. Βλέπει ότι η μεγάλη δημοσκοπική άνοδος που σημειώθηκε μετά την εκλογή του από τα 270.000 μέλη και φίλους ανακόπτεται και δείχνει να πιάνει ταβάνι. 3. Γνωρίζει ότι δεν είναι καθόλου λίγοι οι βουλευτές και τα στελέχη του που αρνούνται να συνυπάρξουν καν με Πολάκηδες. Και κυρίως γνωρίζει πως αν, όπως δείχνουν όλα, η κρίση και η διεθνής ρευστότητα συνεχιστούν για μεγάλο διάστημα, η μεγαλύτερη απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας θα είναι η σταθερότητα και η ασφάλεια. Τότε, όχι μόνο δεν θα στέκεται η οποιαδήποτε ουδετερότητα ή η απεμπόληση ευθυνών, αλλά θα έχουν και κόστος.
Προς το παρόν, αρκεί το «όχι» του Ν. Ανδρουλάκη, προκειμένου να υπηρετήσει τον απολύτως θεμιτό στόχο του να ενισχύσει το ποσοστό του κόμματός του στις εκλογές της απλής αναλογικής. Από κει και πέρα, δεν θα αρκεί.
Η πονεμένη Ε.Ο. Πατρών-Πύργου – 1
Αρχισαν να δουλεύουν τα εργοτάξια για την κατασκευή της Ε.Ο. Πατρών-Πύργου, η οποία μετά από πολλές και περίεργες περιπέτειες θα είναι έτοιμη σε τρία χρόνια. Πρόκειται για έναν από τους δρόμους-καρμανιόλες, στον οποίο έχουν χαθεί πολλές ζωές. Αυτή η Ε.Ο. θα έπρεπε τώρα να τελειώνει, αλλά δυστυχώς μόλις τώρα αρχίζει, καθώς αυτό το σημαντικό έργο είχε μπλοκαριστεί (για την ακρίβεια είχε γίνει κανονικό κουβάρι) από τους χειρισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Η πατέντα της κατάτμησης του έργου σε πολλές εργολαβίες, προκειμένου να τις πάρουν οι κ. Καλογρίτσας (των βοσκότοπων) και Εμφιετζόγλου (των παρασκηνίων της συσπείρωσης ακραίων δυνάμεων δεξιά της Ν.Δ.), ήταν μόνο η αρχή του δράματος. Μετά ήρθαν οι χρεοκοπίες των ευνοηθέντων εργολάβων, και μετά ήρθε αναγκαστικά η ακύρωση του διαγωνισμού από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και η τραγική καθυστέρηση…
Η πονεμένη Ε.Ο. Πατρών-Πύργου – 2
…Για να ξεμπλοκαριστεί το θέμα χρειάστηκε να ξεπεραστούν τα εμπόδια από… τρεις Γενικές Διευθύνσεις της Ε.Ε. Χρειάστηκε ο Κ. Μητσοτάκης να σηκώσει τηλέφωνα ο ίδιος και χρειάστηκε το πραγματικό πείσμα του Κ. Καραμανλή και του Γ. Καραγιάννη για να ξεπεραστούν τα τεράστια προβλήματα που είχαν δημιουργήσει οι τσαπατσούλικοι και ευνοιοκρατικοί χειρισμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Κι έτσι χθες έγιναν τα εγκαίνια. Χθες, όμως, παρέλασαν η άγνοια και το γνωστό θράσος. Με σημαιοφόρο αυτή τη φορά τον Ν. Παππά (των βοσκότοπων), ο οποίος δήλωσε ότι η κυβέρνηση «όχι μόνο αδράνησε, αλλά φεσώνει το λαό με άλλα 500 εκατ. ευρώ μέσω απευθείας ανάθεσης». Απευθείας αναθέσεις ήταν τα ονομαστικά κομμάτια της «αριστερής κατάτμησης» που οδήγησαν στην πολυετή καθυστέρηση του έργου. Αξιοσημείωτο είναι πως η συμμετοχή του Δημοσίου σήμερα είναι 216 εκατ., ενώ σύμφωνα με το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ ήταν 296 εκατ. ευρώ.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου