Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Απλώς μέχρι το 2025 το 50% των εργαζομένων θα πρέπει να έχει επανεκπαιδευτεί, διότι διαφορετικά δεν θα ξέρει να κάνει τη δουλειά του ή αν την κάνει, δεν θα είναι παραγωγικό. Η ραγδαία ταχύτητα με την οποία η τεχνολογία αλλάζει την παραδοσιακή εργασία και τον σύγχρονο τρόπο ζωής είναι κυριολεκτικά σαρωτική.
Σύμφωνα με το World Economic Forum, μέχρι το 2025 μερικές δεκάδες εκατομμύρια θέσεις εργασίας (85 εκατομμύρια για την ακρίβεια) θα καταργηθούν πλήρως, ενώ άλλες τόσες (97 εκατομμύρια για να παραμείνουμε ακριβείς) θα δημιουργηθούν, αναζητώντας τους κατάλληλους υποψηφίους. Αρα, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αναβαθμίσουν τις ψηφιακές δεξιότητές τους ή να αποκτήσουν νέες και οι εργοδότες να προσαρμόσουν τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους σε ένα νέο, πολυμορφικό μοντέλο εργασίας. Αλλά στην Ελλάδα παλεύουμε ακόμα να καταλάβουμε τι θα κάνουμε με την τηλεργασία.
Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Focus Bari/YouGov, οι περισσότεροι Ελληνες δείχνουν να συμφωνούν πως η καλύτερη εκδοχή για όσους έχουν δοκιμάσει ήδη τη λύση της απομακρυσμένης εργασίας είναι να συνεχιστεί σε «μικτή βάση» μετά το τέλος της πανδημίας.
Για την ώρα, οι μετρήσεις δείχνουν πως οι δύο στους πέντε εργαζόμενους Ελληνες (το 39%) δηλώνουν ότι εργάστηκαν ή εργάζονται ακόμη από απόσταση κατά τα τελευταία δύο χρόνια, λόγω πανδημίας. Το 7% εργάζεται συνεχώς με τηλεργασία από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, το 19% μόνο στις περιόδους των λοκντάουν, το 13% στα λοκντάουν και κάποιες πρόσθετες μέρες, ενώ το 61% δεν έχει εργαστεί ποτέ με τηλεργασία!
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Ομως, αν ήταν μόνο η τηλεργασία το πρόβλημα, τότε δεν θα υπήρχε καθόλου πρόβλημα. Αν εξαιρέσουμε μερικές εξωστρεφείς επιχειρήσεις που έχουν πιάσει το νόημα και βέβαια τις startup που γεννήθηκαν εξαιτίας της τεχνολογίας, το υπόλοιπο τοπίο παραμένει άνυδρο και ακαλλιέργητο, ακόμα και στα βασικά.
Τι να πούμε; Για εμπορικά καταστήματα που δεν έχουν ακόμα ιστοσελίδες και δεν έχουν καταλάβει ότι το ηλεκτρονικό εμπόριο δεν ήταν μια παρένθεση εντός πανδημίας αλλά το μέλλον των αγορών; Ή να μιλήσουμε για τα προγράμματα επανεκπαίδευσης των εργαζομένων, τα οποία ένας μέσος εργοδότης θεωρεί «ευκαιρία για κοπάνα»; Σε μια χώρα που ασχολείται ακόμα μόνο με τις Πανελλαδικές και με μια κοινωνία που θεωρεί ότι ένα πτυχίο και μια ξένη γλώσσα είναι αρκετά για να «τακτοποιηθούν» τα παιδιά της, τότε ναι, το 2025 φαντάζει πολύ μακρινό. Σχεδόν διαστημικό.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr