Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Στο σπίτι μου έχω μια ζυγαριά ακριβείας, στην οποία μετρώ, στο γραμμάριο, αυτά που τρώω διαιτώμενη-λέμε τώρα… Αλλά ομολογουμένως, με χαρά, ανακαλύπτω, από τη συγκινητική ειλικρινή και αυθόρμητη ανακοίνωση του πρωθυπουργού, ότι αυτός εφηύρε ζυγαριά ακριβείας η οποία μπορεί και μετρά δύο πράγματα εξαιρετικά σημαντικά για έναν αριστερό και δη πρωθυπουργό: αφενός την ευαισθησία του και αφετέρου την αριστεροσύνη του.

Υποθέτω, επίσης, ότι η ζυγαριά για να βγάλει ορθές μετρήσεις για τα δύο κρίσιμα μεγέθη, ήτοι της ευαισθησίας και της αριστεροσύνης, αξιολογεί κάποιους παράγοντες. Π.χ. για την ευαισθησία, δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη της πόσοι Ελληνες επί της πρωθυπουργίας του πεινούν; Θα πρέπει. Δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη της πόσοι Ελληνες επί της πρωθυπουργίας του προστέθηκαν στην ουρά των ανέργων ή στα πεζοδρόμια των αστέγων; Θα πρέπει. Δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τη γλώσσα που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος σε λαϊκούς ανθρώπους που του εκφράζουν απορίες ή σε δημοσιογράφο που βρίσκεται στο κατώφλι της ανεργίας – και δη γυναίκα; Θα πρέπει. Ας μείνω στα ελάχιστα.

Ας δούμε τώρα τους παράγοντες μέτρησης της αριστεροσύνης: Δεν πρέπει η ζυγαριά να λαμβάνει υπόψη της την αξιοπιστία του πρωθυπουργού όταν δηλώνει «κόκκινες γραμμές για τις συντάξεις»; Θα πρέπει. Δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη της την ειλικρίνεια του πρωθυπουργού όταν δηλώνει «Εγώ εργατικό μεσαίωνα δεν θα εφαρμόσω»; Θα πρέπει. Δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τη δήλωσή του ότι θα δώσει δουλειά αξιοκρατικά αλλά εννοούσε τους συριζοφρουρούς, τους/τις συζύγους των υπουργών του, συν όλα τους τα σόγια; Θα πρέπει.

Επομένως, ή ο πρωθυπουργός χρειάζεται άμεσα γυαλιά για να βλέπει σωστά τη μέτρηση ή η ζυγαριά της ευαισθησίας και της αριστεροσύνης είναι «πειραγμένη». Απόδειξη ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος απαιτούσε από τη Μέρκελ να υποχωρήσει -ελεύθερη ερμηνεία του περιβόητου go back-, τώρα παρακαλεί «come to δώθε». Εμένα, φυσικά, δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση, αφού και ο ΣΥΡΙΖΑ, που αυτοπροσδιορίζεται ως Αριστερά -ολίγον καμμένη-, πειραγμένος είναι.

Συμπέρασμα: Για όλους τους παραπάνω λόγους νομίζω ότι η ορθή ανάγνωση της μέτρησης της ευαισθησίας και της αριστεροσύνης του πρωθυπουργού επιδέχεται μία ακόμη ανάγνωση: «Κανείς δεν είναι περισσότερο ηλίθιος ή περισσότερο μ… από τον Ελληνα που ψήφισε εμένα για πρωθυπουργό!». Αφεριμ αφέντη μ…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου