Γράφει ο  Πάνος Αμυράς*

Ο πρωθυπουργός έχει δεχθεί τη νομοθέτηση σκληρών μέτρων ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη μείωση του αφορολογήτου και το ψαλίδι στις προσωπικές διαφορές, αλλά δεν υπογράφει τη συμφωνία γιατί θέλει να εντάξει στο πακέτο την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Για τον λόγο αυτό μάλιστα απείλησε αρχικά με βέτο την υπογραφή της διακήρυξης για τα 60 χρόνια της ιδρυτικής διακήρυξης της Ρώμης, πληροφορία που αργότερα προσπάθησε να διαψεύσει, ενώ στη συνέχεια απέστειλε στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σχετική επιστολή με την οποία τον καλούσε να παρέμβει προκειμένου να ισχύσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο στις εργασιακές σχέσεις της χώρας μας.

Ο κ. Γιούνκερ με την απαντητική του επιστολή μάλλον άδειασε τον πρωθυπουργό, που αναζητεί να διασώσει τα «αριστερά προσχήματα» για να υπογράψει την επώδυνη συμφωνία, που θα τον διατηρήσει στην εξουσία.

Ο κ. Τσίπρας αγνοεί ότι η πραγματική οικονομία δεν υπακούει σε διαταγές αλλά ακολουθεί κανόνες. Αν και σε γενικές γραμμές η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων μοιάζει με ένα λογικό αίτημα, όταν η οικονομία δεν λειτουργεί και ο ιδιωτικός τομέας δεν παράγει θέσεις εργασίας και εισοδήματα, είναι δώρον άδωρον. Στη διετία του ΣΥΡΙΖΑ οι εργασιακές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί, το 60% των εργαζομένων διαθέτει συμβάσεις μερικής απασχόλησης με αποδοχές κάτω των 500 ευρώ ενώ η ανεργία έχει σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα.

Ο κ. Τσίπρας βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Εάν τρέξει η οικονομία, την οποία η κυβέρνηση έχει μπλοκάρει με τα capital controls και την υπερφορολόγηση, θα αυξηθεί η ζήτηση εργασίας και θα πιεσθούν οι μισθοί προς τα πάνω, ιδίως για προσωπικό με εμπειρία και δεξιότητες. Οσο η οικονομία παραμένει σε συνθήκες ύφεσης, οι συλλογικές συμβάσεις στην πράξη δεν θα προστατεύσουν κανέναν εργαζόμενο.

Ομως εάν ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται για την εργατική τάξη, θα μπορούσε να ξεκινήσει από κάτι πιο απλό. Τις προηγούμενες ημέρες ένας «ντελιβεράς» αλυσίδας καφέ σκοτώθηκε στον δρόμο φανερώνοντας τις άθλιες συνθήκες εργασίας που βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι για λίγα ευρώ την ώρα. Η κυβέρνηση της Αριστεράς ας θωρακίσει το επάγγελμα του διανομέα, επιβάλλοντας κανόνες ασφαλείας και στοιχειώδεις συνθήκες εργασίας.

Οσο για τις συλλογικές συμβάσεις, θα προκύψουν μόνο εάν η οικονομία λειτουργήσει ξανά και εφαρμοσθεί ένα παραγωγικό μοντέλο, προϋποθέσεις, δηλαδή, που υπονομεύει με την αδράνειά της η σημερινή κυβέρνηση.

ΦΟΡΑ ΜΙΑ ΓΡΑΒΑΤΑ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΣ!

Ολοι όσοι συμμετείχαν στις εκδηλώσεις για την 60^ή επέτειο της Συνθήκης της Ρώμης τίμησαν την τελετή, όπως ακριβώς έπρεπε. Από τον Ποντίφηκα μέχρι τη σύζυγο του πρωθυπουργού Περιστέρα Μπαζιάνα, η οποία παρακάθησε στο γεύμα των ηγετών ντυμένη με ένα κομψό φόρεμα, ανάλογο της περίστασης. Ολοι φόρεσαν τα καλά τους και μόνο ο Αλέξης Τσίπρας κυκλοφορούσε χωρίς γραβάτα σαν να ήταν Ιρανός υπουργός στην κυβέρνηση του Αχμαντινετζάντ. Θα πρέπει κάποιος να πει στον Ελληνα πρωθυπουργό ότι το επίσημο ένδυμα για τη χώρα μας προβλέπει γραβάτα. Ας βάλει στην άκρη τα αριστερά του κολλήματα, φόρεσε θηλιά στους Ελληνες το τρίτο μνημόνιο, δεν μπορεί ο ίδιος να αντέξει για λίγη ώρα μία γραβάτα;

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ

Εάν η Βενεζουέλα είχε μία στοιχειωδώς σοβαρή κυβέρνηση και όχι το καθεστώς τύπου Μαδούρο, με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει θα είχε λύσει εδώ και χρόνια το πρόβλημα της ακραίας πείνας. Σήμερα, η χώρα πρότυπο για τον κ. Τσίπρα βιώνει μία μεγάλη ανθρωπιστική κρίση, τρόφιμα και φάρμακα είναι είδη εν ανεπαρκεία. Η διαφθορά στη χώρα από την κομματική νομενκλατούρα έχει σπάσει κάθε ρεκόρ και ο λαός δεν θα αντέξει για πολύ τον ολοκληρωτισμό του Μαδούρο, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει τις εκλογές.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου