Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Αντιλαμβάνεται χωρίς να χρειάζεται αναλύσεις αν η χώρα αντιμετωπίζει οικονομική κρίση ή έλλειψη παιδείας και καλού γούστου ή όλα αυτά μαζί. Αν πρόκειται για μια οργανωμένη πολιτεία που σέβεται τους πολίτες και τα κτίριά της. Τι θα σκέφτονταν λοιπόν κάποιος αν βρίσκονταν έξω από την αθηναϊκή τριλογία; Προφανώς, τα καλύτερα, ακόμα και με τις μυρωδιές από τα νεόφερτα σουβλατζίδικα που άνοιξαν τριγύρω. Αν προχωρήσει όμως λίγο περισσότερο, χωρίς ξεναγό και χάρτη που θα τον προφύλασσε από τις κακοτοπιές, ίσως να βρεθεί έξω από τη Νομική. Εκεί, κανένα αθηναϊκό κτίριο δεν είναι τόσο όμορφο που να τον κάνει να στρέψει τα μάτια του μακριά από τους χρήστες ναρκωτικών.

Ο πεζόδρομος της Μασσαλίας θα μπορούσε να είναι ένα ποτάμι νέων ανθρώπων και ιδεών. Ομως η διακίνηση και η χρήση ναρκωτικών σκοτώνει εκτός από τους ανθρώπους και ένα κομμάτι αυτής της πόλης. Στην πρόσφατη συνάντηση που είχε μερίδα φοιτητών με τον δήμαρχο Αθηναίων, το θέμα της Νομικής συζητήθηκε για πολλοστή φορά, με τον Γιώργο Καμίνη να επαναφέρει τη γνωστή πρότασή του για δημιουργία χώρων ιατρικώς ελεγχόμενης χρήσης ουσιών.

Πέρα από την άποψη του ιατρικού και επιστημονικού κόσμου για το αν ένα τέτοιο σχέδιο θα βοηθήσει τους εξαρτημένους ή αν το μόνο που θα καταφέρει είναι να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί, το θέμα επαναφέρει και κάτι άλλο. Πως η πόλη αυτή είναι σπασμένη σε τόσες χιλιάδες κομμάτια, που πλέον δεν μπορείς να βρεις ένα που να κολλά με το άλλο. Αυτές οι πολλές Αθήνες, που ζουν ή πεθαίνουν σε δρόμους με χίλια πρόσωπα. Από την Επτανήσου μέχρι τη Μασσαλίας και από την Αλεξάνδρας μέχρι την Αρεοπογίτου, αυτή η πανάρχαια πόλη αναζητά ακόμα την ταυτότητά της.

Δυστυχώς οι πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού, συνοδευόμενες από φωτογραφίες του Αλέξη Τσίπρα να μελετά βαθυστόχαστα χάρτες της Αθήνας και να εξαγγέλλει ναπολεόντεια έργα χωρίς να έχει εξασφαλίσει ούτε τσακιστό ευρώ, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Αλήθεια, ποια θα είναι η χρήση του ιστορικού κτιρίου «Ολύμπια» μετά τη μεταφορά της Λυρικής στο Νιάρχος; Το ίδιο ερώτημα και για το εντυπωσιακό Βαλλιάνειο, αλλά και για τα χιλιάδες λιγότερο εντυπωσιακά αλλά εγκαταλειμμένα κτίρια που ρημάζουν άδεια ή βασανίζονται από τις καταλήψεις. Οχι άλλες ασκήσεις επί χάρτου, λοιπόν.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου