Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η αλήθεια είναι ότι και ο Μητσοτάκης, όταν βρέθηκε στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ζητούσε εκλογές από τον Απρίλιο του 2016, με μια βασική διαφορά σε σχέση με το απονενοημένο διάβημα του Τσίπρα.

Η Νέα Δημοκρατία είχε από τότε σαφές προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο διατήρησε μέχρι τις εκλογές του 2019 και διεύρυνε περαιτέρω μέχρι σήμερα.

Αντιθέτως, ο κ. Τσίπρας βλέπει τη διαφορά της Νέας Δημοκρατίας να ξεπερνά τις 13 μονάδες σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Marc για το «Πρώτο Θέμα», αλλά και την «ψαλίδα» που χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ να περιορίζεται μόλις στις τέσσερις μονάδες (19,2% έναντι 15,2%).

Εν μέσω πανδημίας, με την οικονομία να βρίσκει τα πατήματά της και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να θεσπίζει ειδική διαδικασία προκειμένου τα ελληνικά ομόλογα να προστατεύονται από τις αγορές, θα ήταν επιζήμιο για τη χώρα να προκηρυχθούν εκλογές τώρα. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, το φθινόπωρο του 2020, υποστήριζε ότι εάν ο Μητσοτάκης προκήρυττε εκλογές θα ήταν ένδειξη απόλυτης ανευθυνότητας, προχθές στη Βουλή τον κάλεσε να γίνει ανεύθυνος! Τρικυμία εν ποτηρίω.

Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, ο Μητσοτάκης θα κέρδιζε καθαρά τις πρόωρες κάλπες, ο κ. Τσίπρας δεν βιάζεται να χάσει, αλλά θέλει να συσπειρώσει τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας τις διαρροές προς το ΠΑΣΟΚ να αποκτούν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Στην πράξη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης το τελευταίο που θα ήθελε τώρα θα ήταν να στηθούν κάλπες – λόγω των ημερών θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε χαρτοπαικτικούς όρους για να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά του.

Στην πόκα το χειρότερο χαρτί που μπορεί να έχει ένας παίκτης είναι να μπλοφάρει με τον άσο που κρατά ο αντίπαλός του και ο Τσίπρας ζητώντας εκλογές μπλοφάρει με το χαρτί που έχει στα χέρια του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Την ίδια ατυχή μπλόφα είχε πράξει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και κατά τη διαπραγμάτευση του 2015. Μπλοφάριζε με το Grexit, το οποίο ήταν τελικά το χαρτί του Σόιμπλε, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε άτακτη υποχώρηση και στην υπογραφή ενός σκληρού Μνημονίου. Γι’ αυτό και κανείς δεν τρόμαξε με το αίτημα για πρόωρες κάλπες.

Πάντως, από τη συζήτηση στη Βουλή προέκυψαν τρία βασικά πολιτικά συμπεράσματα:

Το πρώτο είναι η ανησυχία του Τσίπρα για τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει πλέον τη σκιά του ΠΑΣΟΚ να πλησιάζει επικίνδυνα και η ηγεσία του αδυνατεί να χαράξει σταθερή αντιπολιτευτική γραμμή. Η τυφλή αντιπολίτευση που ασκεί η Κουμουνδούρου είναι «βούτυρο στο ψωμί» της κυβέρνησης, όπως φαίνεται και από τις τελευταίες μετρήσεις και του ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερον, ο Μητσοτάκης επιμένει στη γραμμή της υπευθυνότητας θεωρώντας ότι ο χρόνος είναι με το μέρος της κυβέρνησης. Βλέπει ότι η βελτίωση της οικονομίας θα συνεχιστεί και το 2022, τη χρονιά δηλαδή πριν από τις κάλπες του 2023. Για το λόγο αυτό προανήγγειλε τη δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού στο δεύτερο εξάμηνο του 2022, αλλά και τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων για τον εκσυγχρονισμό του ΕΣΥ.

Τρίτον, το ΠΑΣΟΚ, όπως φαίνεται από τις πρώτες κινήσεις του Νίκου Ανδρουλάκη, θέλει να διατηρήσει την αυτόνομη πορεία του διεκδικώντας μεγαλύτερο μερίδιο στην Κεντροαριστερά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην κεντρική σκηνή αποδειχθεί βιώσιμη θα φανεί στην πράξη το βέβαιο είναι ότι ο κ. Τσίπρας ζήτησε εκλογές με σκοπό να μη γίνουν.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr