Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Το κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ήδη πάρα πολύ βαρύ. Είχε φανεί και στις τελευταίες συνεδριάσεις, τόσο της Πολιτικής Επιτροπής όσο και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Και δεν ήταν μόνο π.χ. οι «53» που έβαλαν τα στήθη τους μπροστά από τον Α. Ξανθό για να τον υπερασπιστούν στην «πολιτική δολοφονία» του που επιχείρησαν οι «πολακιστές προεδρικοί» -με προεξάρχοντες απ’ ό,τι λένε οι πληροφορίες τους δυο απόντες από τη συνεδρίαση της Κ.Ο. Χρ. Σπίρτζη και Ν. Παππά– όταν ο τέως υπ. Υγείας διαχώρισε τη θέση του από την άκριτη υιοθέτηση των Fake news του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ. Στην ίδια «πλευρά» βρέθηκαν και αρκετά στελέχη-βουλευτές, που δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την «κατηφόρα» -όπως λένε- της εργαλειοποίησης της πανδημίας με επικεφαλής τον Α. Τσίπρα. Δεν είναι μόνο όσοι είδαν «νεοαυριανισμό» στη στάση της «Αυγής», η οποία στοχοποίησε ανενδοίαστα τον Ν. Φίλη, ο οποίος είναι πρώην διευθυντής της και ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κυρίως, οι πολλοί που βλέπουν -και το λένε πια- ότι «ο Αλέξης πέταξε 2,5 χρόνια ψάχνοντας ποιος είναι και ποιος θέλει να είναι, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να βαλτώσει για τα καλά». Αλλά δεν απασχόλησαν ιδιαίτερα τη δημοσιότητα, καθώς λειτούργησαν τα στεγανά του «συστήματος».

Η διαγραφή του Π. Κουρουμπλή, ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο «δολοφόνοι» -που τον είχε χρησιμοποιήσει σε ανάρτησή του και ο Π. Πολάκης μόλις στις 29 Νοεμβρίου 2021, αλλά δεν… διεγράφη-, δεν έλυσε σχεδόν κανένα από τα σημαντικά εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο «βαλτωμένος ΣΥΡΙΖΑ». Κορυφαία στελέχη του, υποστηρίζουν ότι «δεν θα είχε διαγραφεί ποτέ, αν δεν είχε εκλεγεί ο Ν. Ανδρουλάκης και ο Τσίπρας δεν ένιωθε την ανάγκη να δείξει ένα πιο μετριοπαθές πρόσωπο». Λένε ακόμα ότι «ο Κουρουμπλής απλώς… χόντρυνε ανόητα την πραγματική γραμμή της ομάδας Τσίπρα, χωρίς όμως να έχει την πολιτική ασυλία που έχει ο Πολάκης».

Και δεν είναι μόνο αυτά τα πιο «κρυφά». Είναι και τα πιο φανερά. Ο Ε. Τσακαλώτος, π.χ., ο οποίος είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ -δηλαδή αναπληρωτής του Α. Τσίπρα- στη συζήτηση του προϋπολογισμού, κατά τις πρώτες 4 ημέρες της συζήτησης (περίπου 50 ώρες συζήτησης) εμφανίστηκε ελάχιστα στη Βουλή και κυρίως για να κάνει μια παρέμβαση κατά του… revenge porn -με αφορμή τους «Ράδιο Αρβύλα»- και την τυπική ομιλία του. Γι’ αυτό και ο αναπληρωτής του αρχηγού χρειάστηκε να… αναπληρωθεί από 4-5 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της συζήτησης. Κάτι σαν «λευκή απεργία», όπως σχολίαζαν βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης…

«Κάτι συμβαίνει…»

Η εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη είναι σαν να άνοιξε απότομα το καπάκι μιας χύτρας που έβραζε καιρό. Η αυξημένη συμμετοχή στον πρώτο γύρο της εκλογής αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ έδειξε ότι «κάτι συμβαίνει» στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Η πανηγυρική εκλογή του στον δεύτερο γύρο με 68% και πάλι με σημαντική προσέλευση επιβεβαίωσε πως αυτό που συμβαίνει δεν ήταν κάτι εφήμερο. Επιβεβαίωσε αυτό που επιβεβαιώνουν τώρα και οι πρώτες σοβαρές μετρήσεις μετά την εκλογή του: Υπάρχει μια σημαντική δεξαμενή πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι είχαν πιστέψει τον ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα και είχαν μεταναστεύσει, αλλά μετά τις εκλογές του 2019 κατάλαβαν ότι το άστρο του «χαρισματικού ηγέτη» είχε σβήσει. Κι έψαχναν εναλλακτική σε κάτι καινούργιο και άφθαρτο. Οπως φαίνεται, αυτό που έψαχναν μπορεί να είναι ο Ν. Ανδρουλάκης.

Οι σοβαρές μετρήσεις δείχνουν ότι η ενίσχυση του ΚΙΝΑΛ, το οποίο αρχίζει πολύ νωρίς «να κοιτάει στα ίσια» τον ΣΥΡΙΖΑ, προέρχεται κατά κύριο λόγο από εισροές από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αφήνοντας σχεδόν άθικτα τα υπόλοιπα κόμματα, πλην του ΚΚΕ. Ακόμα πιο ακριβής εικόνα των σημαντικών μετατοπίσεων που συντελούνται -ορισμένοι δημοσκόποι κάνουν λόγο για «τεκτονικές μετακινήσεις»- εκτιμάται ότι θα υπάρξει με το νέο έτος, όταν θα καταλαγιάσει η επίδραση των αρχικών εντυπώσεων. Ωστόσο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως «ξύπνησε απότομα». Δεν διέγραψε μόνο τον Π. Κουρουμπλή, αλλά φέρεται να κάνει και δεύτερες σκέψεις για το συνέδριο του Φεβρουαρίου. Το ενδεχόμενο της αναβολής του δεν μοιάζει μακρινό. Καθώς ο Α. Τσίπρας και η «ομάδα» του χρειάζονται χρόνο για να «διαβάσουν» τα νέα πολιτικά δεδομένα που δημιούργησε η εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη, αλλά και για να βρουν νέο αφήγημα, μετά το τέλος της «προοδευτικής διακυβέρνησης».