Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Η ΜΑΡΙΑ ΣΑΚΚΑΡΗ έχει τις ικανότητες και διαθέτει τη σπάνια στόφα που χαρακτηρίζει τους κορυφαίους μιας ολιγομελούς, παγκόσμιας αθλητικής ελίτ.

Ομως, αν στο εξωτερικό αυτή η κατάκτηση προκαλεί ανυπόκριτο θαυμασμό, στην Ελλάδα είμαστε ακόμα στον αστερισμό της γκρίνιας για τα παιδιά που μεγάλωσαν με γαλλικά και πιάνο. Ετσι, μαζί με τα συγχαρητήρια και την περηφάνια για τη Μαρία και τον Στέφανο, μπήκαν σφήνα και οι «δικαιωματιστές». Το τένις είναι για τους πλούσιους, οι προπονήσεις ακριβές, τα παιδιά του λαού κλοτσούν μπάλες στις αλάνες, όχι μπαλάκια στα κορτ, σε λίγο θα μας βάλετε να δούμε και αγώνες ιππασίας.

ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ και η γκρίνια που ζουν στο Μόντε Κάρλο και όχι στο Γαλάτσι. Οτι ζουν σε μια χώρα που άφησε την ολυμπιονίκη Αννα Κορακάκη να προπονείται σε αποθήκη που έμπαζε νερά ούτε που τους πέρασε από το μυαλό. Εχει, πάντως, κοινωνιολογικό ενδιαφέρον το ότι οι άνθρωποι που έδιωξαν στο εξωτερικό εκατοντάδες χιλιάδες νέους, όταν έπαιζαν στα ζάρια την ευρωπαϊκή θέση της Ελλάδας, ενοχλούνται τώρα επειδή δύο πρωταθλητές επέλεξαν για προπονητικούς λόγους να μείνουν στο εξωτερικό. Οι «ισαποστάκηδες», πάντως, το πήγαν λίγο πιο ψυχρά: Το τένις είναι ατομικό άθλημα, δεν φορούν τη φανέλα της Εθνικής. Αρα, γιατί πανηγυρίζουμε;

ΤΗ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ, παλαιοκομματική μιζέρια έζησε πρώτος ο Τσιτσιπάς. Αφού τόλμησε να πάει στη Μύκονο και του αρέσει να ψωνίζει στα Harrods, είναι «δικός τους, όχι δικός μας». Στην περίπτωση της Σάκκαρη, εκτός από το ταξικό πρόσημο, είχαν ένα ακόμα «όπλο»: Την προσωπική της ζωή, η οποία ξαφνικά απέκτησε ενδιαφέρον επειδή αφορά την πρωθυπουργική οικογένεια. Κάπως έτσι όλοι εκείνοι που αποθέωναν τους παίκτες της Δανίας επειδή σχημάτισαν ανθρώπινη ασπίδα για να διαφυλάξουν την ιδιωτικότητα του πεσμένου ποδοσφαιριστή, δεν είχαν πρόβλημα να αναπαράγουν με ευκολία και με τα ανάλογα σχόλια τις φωτογραφίες ενός νεαρού ζευγαριού επικαλούμενοι κάποιο «ιδεολογικό λαβράκι». Μόνο που η ψαριά τους είναι τόσο μπαγιάτικη όσο και οι ιδέες τους.

Η ΜΑΡΙΑ ΣΑΚΚΑΡΗ έχει καταφέρει προσωπικούς θριάμβους, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και σήμερα βρίσκεται στη 18η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Το έχει καταφέρει μόνη της, με ατελείωτες ώρες προπόνησης και σκληρής πειθαρχίας και δεν το οφείλει σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό της. Και, ευτυχώς, έχει μπροστά της αρκετά χρόνια ακόμα για να αναδειχθεί πρώτη μεταξύ πρώτων και αυτό είναι το μόνο το οποίο αξίζει να περιμένουμε και να ευχόμαστε. Εκείνη αυτό κάνει. Επόμενος σταθμός, 28 Ιουνίου, Γουίμπλεντον.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής