Ο καθηγητής του ΕΜΠ που μας περιέγραψε τα παραπάνω ήταν ένας από όσους, λίγο αργότερα, πληροφορήθηκαν τη βίαιη εξέλιξη τόσο έξω από το λεγόμενο «Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων» όσο και σε άλλον χώρο όπου έγινε η άγρια συμπλοκή, όπως φάνηκε και σε κάποια βίντεο που κυκλοφόρησαν στο Διαδίκτυο. Εικόνες από την επίθεση στην υπεύθυνη του κυλικείου δεν είδαμε. Προχθές το κυλικείο άνοιξε ως κανονική επιχείρηση μετά από δημόσιο διαγωνισμό που διεξήγαγε η διοίκηση του ΕΜΠ για τον χώρο που τελούσε υπό κατάληψη για περίπου 9 χρόνια μέχρι τον Οκτώβριο του 2024, όταν η διοίκηση έλαβε απόφαση για την απελευθέρωση του χώρου, όπως και έγινε.

Το «Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων» κοντεύει να κλείσει τα 9 χρόνια ζωής λειτουργώντας με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Μηχανολόγων. Το κυλικείο είναι καθημερινά ανοιχτό και ενεργό από τα ίδια τα φοιτητά «από τα κάτω», αντι-ιεραρχικά, με όρους αυτοδιαχείρισης. «Αυτά τα χρόνια έχουμε αποδείξει ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν εργολάβο για να καλύψουμε τις βασικές μας καθημερινές ανάγκες και κανέναν “ειδικό” να μας πει πώς θα οργανωθούμε, για να διαμορφώσουμε έναν χώρο λειτουργικό», έγραφαν οι ίδιοι οι καταληψίες τον Οκτώβριο του ’24, όταν τους κοινοποιήθηκε η απόφαση της διοίκησης να εκκενώσουν τον χώρο.

Η φράση «να καλύψουμε βασικές μας καθημερινές ανάγκες», όπως θα μας πουν άνθρωποι που γνωρίζουν λεπτομέρειες της λειτουργίας του «Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου» πιθανώς και να κρύβει τον πραγματικό λόγο της πολύχρονης κατάληψής του. Το άβατο, άλλωστε, προσφέρει πολλές καλύψεις για διάφορες δραστηριότητες οι οποίες συνδέονται με φαινόμενα ευρύτερης παραβατικής συμπεριφοράς εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Ακόμα και αν το άσυλο έχει τυπικά καταργηθεί, όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Και δεν είναι μόνο οι κρυμμένοι εξοπλισμοί για επεισόδια, ρόπαλα και άλλα σύνεργα. Δεν είναι κάτι άγνωστο, ούτε ανακαλύπτουμε τον χρυσό.

Και μην ξεχνάμε: Η αίσθηση της ιδιοκτησίας του δημόσιου πανεπιστημίου δεν φύτρωσε ούτε καλλιεργήθηκε μόνη της. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Που γεννά και πολλά άλλα…