Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

ΣΥΜΦΩΝΑ με την επιστολή που απέστειλε στους ομολόγους του ο υπουργός Οικονομικών, από το σύνολο των προαπαιτούμενων για να κλείσει η αξιολόγηση η κυβέρνηση έχει υλοποιήσει μόνο το 30%, ένα άλλο 30% βρίσκεται στην τελική του φάση, ενώ για το υπόλοιπο τμήμα, που είναι και το πιο δύσκολο, δεν έχει βρεθεί κοινή γραμμή με τους δανειστές.

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ διαπραγματεύσεων αποκαλύπτεται ότι η κυβέρνηση έχει κλείσει μόλις το 1/3 των θεμάτων για τα οποία είχε δεσμευθεί με το τρίτο Μνημόνιο και την ίδια ώρα κατηγορεί το ΔΝΤ ότι φαλκιδεύει τις διαπραγματεύσεις. Αντί, λοιπόν, να έχει σημάνει συναγερμός στο Μαξίμου και στο οικονομικό επιτελείο για να περιορισθούν οι διαφορές, διαπιστώνουμε ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να κινείται με ρυθμούς αραμπά. Ο υπουργός Επικρατείας, Δημήτρης Τζανακόπουλος, εγκαλεί τη Νέα Δημοκρατία γιατί ζητάει το γρήγορο κλείσιμο της διαπραγμάτευσης λες και συζητά με τους δανειστές ο Σταϊκούρας και όχι ο Τσακαλώτος, ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Ξυδάκης, είχε τη φαεινή ιδέα, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, να ανοίξει η συζήτηση για τη δραχμή, και μάλιστα εντός Κοινοβουλίου!

ΟΤΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ομολογεί ότι δεν έχει εκπληρώσει ούτε καν τις μισές από τις υποχρεώσεις της και έχει διάθεση συζήτησης για Grexit, τότε δεν πρέπει να αναρωτιέται κανείς γιατί οι δανειστές ζητούν τη νομοθέτηση από τώρα μέτρων για το 2018 και το 2019.

Οι επιλογές που έχει πλέον ο κ. Τσίπρας είναι δύο. Η πρώτη είναι να κλείσει τη συμφωνία με τη λήψη δημοσιονομικών μέτρων που κυμαίνονται μεταξύ 2,5 δισ. και 4,5 δισ., ώστε να ελπίζει ότι θα κερδίσει κάποιες δεσμεύσεις για το χρέος που θα είναι ικανές για να εντάξουν την Ελλάδα στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης της ΕΚΤ εντός του Απριλίου.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ επιλογή είναι να συνεχίσει το παιχνίδι των καθυστερήσεων εκτιμώντας ότι μπορεί τον Σεπτέμβριο να αλλάξουν οι συσχετισμοί στη Γερμανία και οι Σοσιαλδημοκράτες να έχουν τον πρώτο λόγο στην οικονομική πολιτική της χώρας! Πρόκειται για ένα ακόμη σχέδιο επί χάρτου που θα οδηγήσει την οικονομία στο βάλτο της ύφεσης, θα στραγγίξει τη ρευστότητα από τις επιχειρήσεις, θα θέσει εκτός QE τα ελληνικά ομόλογα και τελικά θα μεγαλώσει το λογαριασμό των μέτρων που θα υποχρεωθεί να λάβει.

ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα είχε κλείσει τον Φεβρουάριο του 2016. Οσο καθυστερεί ο κ. Τσίπρας να αποφασίσει τόσο μεγαλώνουν οι απαιτήσεις των δανειστών και το βλέπουμε από το γεγονός ότι πλέον συζητούνται η μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 5.000 με 6.000 ευρώ αλλά και οι περικοπές στις κύριες συντάξεις.

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόβλημα που έχει ο πρωθυπουργός προσπαθεί να το μετακυλίσει στην αντιπολίτευση και το οικονομικό στους πολίτες. Το πέτυχε το 2015 με το δημοψήφισμα όμως τώρα όλοι έχουν αντιληφθεί την παγίδα. Γι’ αυτό και ο Τσίπρας είναι μόνος του απέναντι στις υπογραφές που έχει βάλει.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής