Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Απέναντι σε μια πανδημία που παραμένει ακόμα επιστημονική terra incognita, όλοι ψάχνουν για απαντήσεις και μερικοί, δυστυχώς, ζητούν σάκους του μποξ. Η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να δημοσιεύονται τα πρακτικά της επιτροπής το μόνο που δείχνει είναι ότι ανήκει στη δεύτερη κατηγορία.
Διότι στην παρούσα φάση το μόνο που θα εξυπηρετούσε θα ήταν να πέσουν οι επιστήμονες στην αρένα των σόσιαλ μίντια και των πολιτικολογούντων.
Κανείς δεν αρνείται πως πρέπει να υπάρχει διαφάνεια και όσο το δυνατόν περισσότερη τεκμηρίωση των αποφάσεων που λαμβάνονται όσον αφορά στα περιοριστικά μέτρα. Κανείς δεν αρνείται πως όταν εξηγείται με επιχειρήματα ο λόγος για τον οποίο π.χ. παραμένουν κλειστά τα σχολεία ή το σκεπτικό με το οποίο κάποιες δραστηριότητες θα προηγηθούν στη χαλάρωση, βοηθά τον κόσμο να καταλάβει και να στηρίξει τις αποφάσεις. Κανείς δεν αρνείται πως οι επιστήμονες διαθέτουν λόγο και δημόσιο βήμα, και μπορούν να εξηγούν τις απόψεις τους και να ενημερώνουν για αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί.
Το πράττουν ήδη άλλωστε μέσα από τα μέσα ενημέρωσης και τα προσωπικά τους σόσιαλ μίντια. Το ίδιο κάνουν και οι πολιτικοί, με αποτέλεσμα μάλιστα πολλές φορές να παραπονιούμαστε για υπερ-ενημέρωση σε βαθμό σύγχυσης. Τι θα προσέθετε λοιπόν η δημοσιοποίηση των πρακτικών μαραθώνιων συνεδριάσεων;
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Οποιος έχει συμμετάσχει σε ανάλογη θέση, από συσκέψεις σε πολυεθνικές εταιρίες μέχρι συνεδριάσεις συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, γνωρίζει καλά πως κατά τη διάρκειά τους μπορεί να ακουστούν τα πάντα, ακόμα και σε υψηλούς τόνους. Μπορούν να αναλυθούν ακραία σενάρια, να υποστηριχθούν στρατηγικές που ενέχουν ρίσκο, να ακουστούν διαφωνίες, να υπάρξουν ακόμα και λεκτικές διαμάχες, μέχρι να φθάσει η στιγμή της κοινής απόφασης, ομόφωνης ή κατά πλειοψηφία.
Ομως, αν τα πρακτικά μιας κρίσιμης επαγγελματικής συνεδρίασης διοχετεύονταν ξαφνικά σε όλα τα εταιρικά μέιλ, την επόμενη ημέρα η επιχείρηση μπορεί και να μην υπήρχε από τους «εμφύλιους» που θα ξεσπούσαν ανάμεσα στους εργαζομένους.
Φανταστείτε λοιπόν τι θα γίνονταν στα σόσιαλ μίντια αν, μεσούσης της κρίσης, αρχίζαμε να ξεκοκαλίζουμε γιατί είπε ο Τσιόδρας το ένα, ο Γώγος το άλλο και η Κοτανίδου το τρίτο. Θα ακολουθούσε μάχη μέχρις εσχάτων από τους «λοιμωξιολόγους του Διαδικτύου» και τους «επιδημιολόγους της πολιτικής», ενώ οι παρερμηνείες και οι επιλεκτικές αναφορές σε αποσπασματικές εκφράσεις θα έδιναν και θα έπαιρναν. Η νηφάλια τοποθέτηση του αναπληρωτή υπ. Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη στο αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για δημοσιοποίηση των πρακτικών καλό είναι να ληφθεί υπ’ όψιν από την αξιωματική αντιπολίτευση.
«Η εμπιστευτικότητα των πρακτικών της επιτροπής αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ανεξαρτησία και ευθυκρισία των μελών της επιτροπής, ώστε να μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα, χωρίς να έχουν την αίσθηση του φόβου ότι θα ασκηθεί εξωτερική πίεση». Ας το σκέφτονται διπλά λοιπόν όσοι ζητούν το αντίθετο, αν τουλάχιστον αυτό που τους ενδιαφέρουν είναι η ομόνοια και η σύμπνοια απέναντι σε έναν υγειονομικό εχθρό.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr