Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΑΠΟ τη μία, είναι απόλυτα λογικό. Το μακρύ lockdown δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ολους αυτούς τους μήνες ζήσαμε κάτι σαν lockdown. Σε γενικές γραμμές ο καθένας μπορούσε να πάει όπου γουστάρει και να κάνει ό,τι γουστάρει.

ΑΠΟ την άλλη, αυτή η συζήτηση δείχνει εντελώς παράλογη, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα επιδημιολογικά δεδομένα. Τα αρνητικά ρεκόρ σπάνε συνέχεια. Για πρώτη φορά ξεπεράσαμε τα 4.000 κρούσματα, οι θάνατοι κυμαίνονται γύρω στους 60 με 70 καθημερινά, ενώ πια δεν υπάρχουν διαθέσιμες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αν σκεφτεί κανείς ότι κάθε μέρα βγαίνουν από τις ΜΕΘ 10-15 πολίτες και πεθαίνουν 60-70, τότε η έστω και μικρή σταδιακή αύξηση στον αριθμό των διασωληνωμένων δείχνει πως κάθε 24ωρο διασωληνώνονται σχεδόν 100 ασθενείς.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ στοιχείο αποτελεί η κούραση της κοινωνίας, της οικονομίας και της κυβέρνησης. Είναι δεδομένο πως υπάρχει. Το ζητούμενο είναι να βρεθεί μια μέση λύση, μια χρυσή τομή. Ούτε να πάμε σε απόλυτη χαλάρωση ούτε να μείνουμε όπως είμαστε. Γιατί ακούστηκαν και κάτι μπαρούφες πως μέσα στις επόμενες είκοσι μέρες θα ανοίξουν όλες οι κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες, μέχρι ότι θα καταργηθούν και τα SMS. Δηλαδή, θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, ενώ το τρίτο κύμα βρίσκεται στην κορύφωσή του;

ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ από το σύνδρομο της Πορτογαλίας. Στη χώρα της Ιβηρικής στα τέλη Νοεμβρίου ήταν επίσης «κουρασμένοι» και ήθελαν πάση θυσία να περάσουν «ανοικτά Χριστούγεννα». Ανοιξαν, λοιπόν, σχεδόν τα πάντα. Υστερα από δύο-τρεις εβδομάδες η αναζωπύρωση του δεύτερου κύματος ισοπέδωσε τη χώρα. Αν και έχει ίδιο σχεδόν πληθυσμό με την Ελλάδα, κατεγράφησαν έως και πάνω από 10.000 κρούσματα και σχεδόν 350 θάνατοι καθημερινά. Στη συνέχεια, η Πορτογαλία μπήκε σε καθολικό lockdown.

ΝΑΙ, οι συνθήκες δεν είναι ακριβώς οι ίδιες. Τώρα έχουν προχωρήσει έστω και με αργούς ρυθμούς οι εμβολιασμοί. Σε λίγες ημέρες θα έχουμε στη διάθεσή μας και τα self tests. Ο χειμώνας φεύγει και οι θερμοκρασίες θα κυμαίνονται άνω των 20 βαθμών. Μόνο που υπάρχει κάτι εξαιρετικά αρνητικό, οι μεταλλάξεις έχουν πολύ πιο υψηλό βαθμό μεταδοτικότητας.

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στο τελευταίο στάδιο της πανδημίας. Δεν χρειάζονται βεβιασμένες κινήσεις.

ΤΟ πρώτο βήμα που έγινε χθες ήταν σωστό. Ανοίγει από τη Δευτέρα το εμπόριο με εξαιρετικά αυστηρούς όρους. Ενώ θα δοκιμαστεί αυτό το Σαββατοκύριακο η απελευθέρωση των διαδημοτικών μετακινήσεων.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ, όμως, προσοχή και στα επόμενα βήματα. Π.χ. τι θα κερδίσουν οι μαθητές αν πάνε μία ή δύο εβδομάδες -πριν από τις διακοπές του Πάσχα- στο σχολείο; Τίποτα απολύτως. Ας βγει η κυβέρνηση και ας πει με βεβαιότητα ότι τα σχολεία θα ανοίξουν στις 10 Μαΐου. Ας πει με βεβαιότητα ότι η εστίαση σε εξωτερικούς χώρους θα ανοίξει στα μέσα του Μαΐου. Ας ειπωθεί πως για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να «θυσιάσουμε» το Πάσχα. Μόνο έτσι θα ηρεμήσει η κοινωνία. Μόνο έτσι θα κερδίσουμε τον Μάιο και το καλοκαίρι. Αλλιώς, το σύνδρομο της Πορτογαλίας… παραμονεύει.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr