Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Τα περιστατικά αυτά, αν και αριθμητικά είναι λίγα και σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτικά ενός σώματος που αριθμεί περίπου 50.000 άντρες και γυναίκες που με αυτοθυσία πράττουν το καθήκον τους, είναι πολλαπλασίως επικίνδυνα για τον απλό λόγο ότι οι αστυνομικοί οπλοφορούν.
Δυστυχώς παραμένει πολύ δύσκολο να αποτραπεί το κακό την ώρα που συμβαίνει, ειδικά όταν έχουμε εκτεταμένες συμπλοκές και μαζικά επεισόδια. Oμως αυτό ακριβώς οφείλει να κρατά σε εγρήγορση το κράτος δικαίου. Είναι αδιανόητο να εκπαιδεύονται νέοι και νέες με συνοπτικές διαδικασίες και να βγαίνουν στους δρόμους με βαρύ οπλισμό αδυνατώντας να αξιολογήσουν τη σοβαρότητα της επιχείρησης που καλούνται να αντιμετωπίσουν. Αν όμως για την εκπαίδευση των σωμάτων ασφαλείας έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχουν δοθεί μεγάλες υποσχέσεις χωρίς τα αντίστοιχα αποτελέσματα, υπάρχει ένα άλλο θέμα, που δεν χρειάζεται τόσο προετοιμασία όσο πολιτική βούληση: Η πραγματική διερεύνηση των περιστατικών αυθαιρεσίας, η απόδοση ευθυνών και η επιβολή τιμωρίας. Κάτι που συνήθως σβήνει κάτω από τη διαταγή μιας ΕΔΕ που σπανίως καταλήγει κάπου.
Διαβάζουμε στην ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για το 2019, όταν υποβλήθηκαν 208 υποθέσεις, ότι η Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση είναι ο συντριπτικός κανόνας των ερευνών της ΕΛ.ΑΣ., ενώ μόνον σε δέκα περιπτώσεις προτείνονται κυρώσεις από τους διενεργούντες τις διοικητικές έρευνες.
Οσον αφορά στις εσωτερικές έρευνες που γίνονται, αναφέρονται συστημικά προβλήματα όπως διενέργεια άτυπης έρευνας αντί της θεσμοθετημένης προκαταρκτικής εξέτασης, παράλειψη διερεύνησης της καταγγελίας κατά αστυνομικών ή παράλειψη προσδιορισμού των εμπλεκομένων, ανάθεση έρευνας σε αξιωματικό της ίδιας Διεύθυνσης με τους εμπλεκόμενους στην καταγγελία, παράλειψη εξέτασης τρίτων μαρτύρων πέραν των αστυνομικών, προβληματική αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού κ.ά. Αναφέρονται πάντως και δύο θετικά βήματα, όπως η τροποποίηση του πειθαρχικού δικαίου των αστυνομικών τον Δεκέμβριο 2019 και η αποδοχή αρκετών προτάσεων του Συνηγόρου για τον Εθνικό Μηχανισμό.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η θεραπεία αυτών των παθογενειών που πηγαίνουν πολύ πίσω στον χρόνο είναι τόσο δύσκολη όσο και απαραίτητη. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, που ξιφουλκεί τώρα κατά της κυβέρνησης, καλό θα ήταν να άφηνε στην άκρη την υποκρισία και τους αστεϊσμούς περί χούντας.
Διότι ήταν ο ίδιος μηχανισμός του Συνηγόρου του Πολίτη που το 2017 και το 2018, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, ασχολήθηκε με 321 υποθέσεις αυθαιρεσίας και αστυνομικής βίας επισημαίνοντας τα ίδια ακριβώς προβλήματα και χωρίς καμία θετική πρωτοβουλία. Εκτός και αν θεωρεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως μπορεί να εξαιρεί τη διακυβέρνησή του, όπως θεωρεί ότι μπορεί να υπάρχει ανοχή στη βία αν βέβαια ασκείται από τους «αλληλέγγυους».
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr