Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ομως, έπεσα από τα σύννεφα -στερεότυπη έκφραση μεν, που αποδίδει την πραγματικότητα δε- διαβάζοντας την ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που αποφάσισαν να σχολιάσουν τη… Δικαιοσύνη! Πρώτον, επειδή φάνηκε ως δικαστική εξιλέωση Κουφοντίνα. Δεύτερον, ως ύβρη των θυμάτων Κουφοντίνα. Τρίτον, ως πρόκληση προς τις οικογένειες των θυμάτων Κουφοντίνα. Και, τέταρτον, γιατί το προεδρείο του Δ.Σ. της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων αποδεικνύεται μεροληπτικό. Θυσιάζεται η αξιοπιστία της Δικαιοσύνης χάριν κομματικής υπακοής;
Θα μου φαινόταν περίεργο να αγνοούν τι λέγεται στους διαδρόμους της Ευελπίδων και στα δικηγορικά γραφεία. Οι φήμες οργιάζουν ότι στο Δ.Σ. έχει επικρατήσει το πνεύμα Ρασπούτιν. Ητοι, πολιτεύονται ως «παιδιά» του Παπαγγελόπουλου. Ασχημα πράγματα ακόμη και ως φήμη για μια Ενωση που έπρεπε να μένει μακριά από δικαστικά θέματα. Και αντιλαμβάνομαι, από όσα διάβασα και από όσα άκουσα χθες, ότι μεγάλο μέρος μελών της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων δεν εκπροσωπείται στο όργανο. Λάθος, κατ’ εμέ και οι δύο τοποθετήσεις.
Χρειαζόμαστε εισαγγελείς και δικαστές με κομματική ταυτότητα; Εν τοιαύτη περιπτώσει πόσο μεγάλη θα ήταν η διαφορά από στημένα λαϊκά δικαστήρια; Χρειαζόμαστε ακομμάτιστους δικαστές και εισαγγελείς, ήτοι ακομμάτιστη Δικαιοσύνη, πράγμα που σημαίνει ότι τα κόμματα μένουν μακριά αλλά και οι εισαγγελείς και δικαστές ακόμη μακρύτερα. Επομένως, γιατί πρέπει να ψηφίζεται το Δ.Σ. της Ενωσης Δικαστών και εισαγγελέων με κομματικά κριτήρια που συνεπάγονται κομματικές δεσμεύσεις; Δηλαδή, θα φτάσει ο πολίτης να ψάχνει δικαστή και εισαγγελέα ανάλογα με τα πολιτικά του φρονήματα, ώστε να αισθανθεί ότι θα τύχει δίκαιης δίκης;
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Πολλοί υποστηρίζουμε ότι δεν μπορεί να τίθενται σε κριτική οι δικαστικές αποφάσεις. Ωστόσο, δίνεται το δικαίωμα από την πολιτεία του πρόεδρου της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, τον κ. Σεβαστίδη -με το μειοψηφικό 30% εκλογικό αποτέλεσμα είναι πρόεδρος- με την ανακοίνωσή του υπέρ Κουφοντίνα, διά του γραφείου Τύπου. Σημειώνω ότι πέραν των ιδεοληψιών που του προσάπτουν συνάδελφοί του, τον καταγγέλλουν δημόσια για απαράδεκτη συμπεριφορά και εντός των συνεδριάσεων του Δ.Σ. με ανοίκειες ύβρεις. Αν δεν κάνω λάθος, αυτό σημαίνει λεκτική βία… Αν αυτή η συμπεριφορά γίνεται αποδεκτή σ´ ένα επιστημονικό συμβούλιο και δη απαρτιζόμενο από δικαστές και εισαγγελείς, τι θα σκεφτούν τα θύματα της λεκτικής βίας όταν παρουσιαστούν ενώπιον αυτών των εισαγγελέων και αυτών των δικαστών να ζητήσουν Δικαιοσύνη για όσα υφίστανται στους εργασιακούς τους χώρους;
Η Δικαιοσύνη είναι όπως η γυναίκα του Καίσαρα: Δεν πρέπει να είναι άμεμπτη. Οφείλει και να το αποδεικνύει. Ο κ. Σεβαστίδης ίσως δεν το ξέρει…
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr