Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Πρώτον, ο Κουφοντίνας προχώρησε σε απεργία πείνας, δηλαδή στο έσχατο μέσο διεκδίκησης των δικαιωμάτων με κίνδυνο της ζωής του, προτού καν υποβληθεί, όχι απορριφθεί, η αίτησή του για μεταγωγή στον Κορυδαλλό και όχι στον Δομοκό. Αντί να εξαντλήσει κάθε ένδικο μέσο, πριν καν ξεκινήσει την εκ των νόμων διεκδίκηση των δικαιωμάτων του αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την απεργία πείνας ως μέσο πίεσης. Το είχε πράξει και στις αρχές του 2015 πιέζοντας να αλλάξει ο νόμος, όπως τελικώς έπραξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να διακόψει την απεργία πείνας, το επανέλαβε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ζητώντας τότε να μη μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, το αντίθετο ακριβώς από αυτό που θέλει τώρα.

Δεύτερον, η πλευρά Κουφοντίνα απαξιώνει και απορρίπτει την Ελληνική Δικαιοσύνη. Η δικηγόρος του Ιωάννα Κούρτοβικ στην ανακοίνωσή της αποδοκιμάζει το δικαστήριο Βόλου επειδή, όπως ανέφερε, ανέτρεψε απόφαση του Αρείου Πάγου για τις άδειες του Κουφοντίνα, δεν εμπιστεύεται τα διοικητικά δικαστήρια γιατί «έχουν πλήρη άγνοια από σωφρονιστικό κώδικα, ενώ δεν έχουν το σώμα των προσβαλλόμενων αποφάσεων» και εκ των προτέρων θεωρεί το Πρωτοδικείο Λαμίας αφερέγγυο επειδή θα «στέκει αμήχανο μπροστά στο δέος μιας πολιτικής απόφασης που αγγίζει όχι μόνο τον πρώην περιφερειάρχη του αλλά τον πρωθυπουργό».

Τρίτο συμπέρασμα, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη το δεύτερο: Ο Κουφοντίνας δεν έχει ασκήσει τα ένδικα μέσα που δικαιούται. Η δικηγόρος του υποστήριξε ότι δεν ήταν δυνατή η άσκησή τους γιατί δεν έχει λάβει δύο αρνητικές αποφάσεις σε αντίστοιχες αιτήσεις. Ωστόσο, η γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου στην απάντησή της τονίζει πως ο Κουφοντίνας θα μπορούσε να προσφύγει κατά της απόφασης της Επιτροπής Μεταγωγών βάσει του άρθρου 6 του Σωφρονιστικού Κώδικα, που αναφέρει ότι «επιτρέπεται η αναφορά στο Συμβούλιο της φυλακής κάθε παράνομης ενέργειας σε βάρος κάθε κρατούμενου και σε περίπτωση αρνήσεως ή μη απαντήσεως χορηγείται η δυνατότητα προσφυγής στο Δικαστήριο εκτέλεσης ποινών (Συμβούλιο Πλημμελειοδικών)».

Τέταρτον, εάν η πλευρά Κουφοντίνα είναι τόσο σίγουρη για το νόμιμο του αιτήματός του, γιατί δεν προσφεύγει στη Δικαιοσύνη, αλλά ο ισοβίτης καταφεύγει στην απεργία πείνας; Δεν το πράττει γιατί προφανώς δεν θέλει να παίξει στο γήπεδο όπου ισχύουν οι κανόνες δικαίου για όλους και όχι αλά καρτ.

Αυτό είναι το νομικό σκέλος της υπόθεσης. Σε ό,τι αφορά το πολιτικό τμήμα του, είναι επιεικώς ανεύθυνο το ότι ορισμένοι επενδύουν στο διχασμό συντασσόμενοι με τα επιχειρήματα Κουφοντίνα χωρίς καν να τον καλούν να σταματήσει την απεργία πείνας και να διεκδικήσει δικαστικώς την υλοποίηση του αιτήματός του. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτει αποκλειστικά ευθύνες στην κυβέρνηση, την οποία κάλεσε να αλλάξει θέση και να υποχωρήσει στο αίτημα του Κουφοντίνα. Η επένδυση στον διχαστικό λόγο δεν περνάει στην κοινωνία, όσοι φαντασιώνονται την κατάλυση του πολιτεύματος και την «επέλαση ανταρτών στην Αθήνα» ζουν στον κόσμο της απόλυτης παράνοιας. Το δόγμα του μίσους που ορισμένοι κύκλοι καλλιεργούν και η τοξικότητα του κλίματος που θέλουν να δημιουργήσουν θα γυρίσουν μπούμερανγκ.

Ο Κουφοντίνας πρέπει να κριθεί από τις Αρχές όπως κάθε άλλος κρατούμενος. Η ευθύνη για ό,τι συμβεί ανήκει αποκλειστικά στον ίδιο. Ας το καταλάβουν οι υποστηρικτές του και ας τον βοηθήσουν. Το Κράτος Δικαίου βασίζεται στο Δίκαιο και όχι σε εκβιασμούς, επιθέσεις και βία.