Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τα «οπωσδήποτε» όμως που ακούσαμε από τα χείλη του πρωθυπουργού, του Τσακαλώτου, του κυβερνητικού εταίρου Καμμένου και από όποιον άλλο αυτοδίδακτο οιωνοσκόπο δεν έκλεισαν την αξιολόγηση, που μπορεί να πάει… οπωσδήποτε και ως… τον Μάιο!

Οσο κι αν στο τελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο οι μετέχοντες ξόρκιζαν το ενδεχόμενο Μαΐου, οι δανειστές δεν φαίνεται να πείθονται. Δεν τραβούν κανένα ζόρι να επιστρέψουν. Οψέποτε, λοιπόν, και οπωσδήποτε…

Αλλά τι νομίζετε ότι κάνει η κυβέρνηση; Οποιον περνά απέξω από την πόρτα της τον παρακαλεί να μεσολαβήσει προς τους δανειστές, προς το ΔΝΤ, προς τον Σόιμπλε. Τώρα την πάσαν ελπίδα της ανέθεσε στον Γάλλο υπουργό Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν. Αλλά ο καημένος, όταν τα του οίκου του δεν μπορεί να οικονομήσει, θα οικονομήσει την ανικανότητα ΣΥΡΙΖΑ;

Ομως, να μη φοβόμαστε τα χειρότερα, αφού ο Αλέξης Τσίπρας, κατά δήλωσή του, γεννήθηκε αισιόδοξος. Θα περιμένει κάποια στιγμή κάποιος να δώσει κάποια εντολή στους θεσμούς για να κλείσουν τη δεύτερη αξιολόγηση. Το ζήτημα είναι αν η ΕΚΤ θα εντάξει την Ελλάδα, οπωσδήποτε, στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Αλλιώς, τι να του κάνει η… αισιοδοξία!

Αναρωτιέμαι αν έχει πληροφορηθεί ότι για την ΕΚΤ δεν αρκεί το κλείσιμο της αξιολόγησης. Απαιτεί, οπωσδήποτε, και την εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα ενεργοποιηθούν το 2018. Ητοι, καθαρόν ορίζοντα!

Αλλά μπορεί η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου να ψηφίσει ΚΑΙ νέα μέτρα που θα ισχύουν μετά το τέλος του προγράμματος; Γιατί τότε λέγε με, οπωσδήποτε, νέο Μνημόνιο!

Καλά θα κάνει η Νέα Δημοκρατία να αφήσει τον Αλέξη να βγάλει μόνος του οπωσδήποτε τα κάστανα από τη φωτιά. Με τόσο πόθο και τόσο πάθος που είχε να κυβερνήσει, τάζοντας τα πάντα, κατάφερε όχι μόνο να βυθιστούμε στο δικό του Μνημόνιο, αλλά και να εξαερώσει την αξιοπιστία της κυβέρνησης Σαμαρά σε χρόνο-ρεκόρ. Οπωσδήποτε, μέγα κατόρθωμα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου