Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν ορρωδεί προ ουδενός, όπως φάνηκε με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος το καλοκαίρι του 2015. Αν και ο πρωθυπουργός ήξερε πολύ καλά ότι μόνο με το άκουσμα της λέξης «δημοψήφισμα» οι τράπεζες θα κατέβαζαν ρολά (το είχε πει άλλωστε τον Νοέμβριο του 2011 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου επιχειρούσε το δικό του σάλτο μορτάλε), δεν δίστασε ούτε στιγμή. Το προκήρυξε σε βάρος της οικονομίας και του πιστωτικού συστήματος, το οποίο χρειάστηκε μία νέα ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων.

Τις τελευταίες ημέρες το δημοψήφισμα έρχεται ξανά στην επικαιρότητα και μάλιστα με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, που το επαναφέρουν ως κίνηση άρσης του αδιεξόδου της διαπραγμάτευσης. Το Μέγαρο Μαξίμου δεν δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα από τη στασιμότητα στην οικονομία, παίζει με τις λέξεις, καταστρώνει σχέδια επί χάρτου «κατατροπώνοντας» το ΔΝΤ και ενδεχομένως ετοιμάζει το επόμενο μεγάλο κόλπο με μία κίνηση δημοψηφισματικού χαρακτήρα, που μπορεί να πάρει τη μορφή εθνικών διλημμάτων. Οταν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ως θρίαμβο την απειλή του Σόιμπλε για διαπραγματεύσεις από το μηδέν, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το πού το πάει η κυβέρνηση.

Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, όχι μόνο γιατί χάνονται οι θυσίες των πολιτών της 7ετούς μνημονιακής περιόδου αλλά γιατί και αυτές δεν θα είναι τίποτε μπροστά στον εφιάλτη που θα βιώσει η χώρα εάν υλοποιηθεί, με την «επαναστατική συνδρομή» της κυβέρνησης, το σχέδιο των ακραίων κύκλων της Ευρώπης για «καθαρό» ευρώ χωρίς εμάς.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η αντιπολίτευση οφείλει να αντιδράσει με υπευθυνότητα αλλά και με σφοδρότητα. Το βάρος πέφτει κυρίως στη Νέα Δημοκρατία γιατί θα κληθεί να διαχειρισθεί το χάος του Τσίπρα. Ομως, αν φτάσει ο κόμπος στο χτένι, η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη και οι δυνατότητες ουσιαστικών παρεμβάσεων να περιορισθούν.

Οι τρόποι αντίδρασης είναι πολλοί. Κοινοβουλευτικά η Ν.Δ. μπορεί να καλέσει την κυβέρνηση να ενημερώσει για την πορεία της διαπραγμάτευσης και ποια είναι η πρόθεσή της για τα επόμενα βήματα καθιστώντας σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τριτοκοσμικές λύσεις. Θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα και με τι θέμα; Απορρίπτει σε κάθε περίπτωση το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη; Η αυριανή συζήτηση στη Βουλή για τα αγροτικά θέματα είναι μία ευκαιρία να τεθούν όλα τα ζητήματα και να αναδειχθούν οι κίνδυνοι από την ακυβερνησία Τσίπρα.

Επιπλέον, η Ν.Δ. μπορεί να θέσει τον πρωθυπουργό προ των ευθυνών του αποκαλύπτοντας τις συνέπειες για όλους, και ιδίως τους φτωχότερους, που θα προκληθούν εάν η Ελλάδα παρεκκλίνει της ευρωπαϊκής της πορείας. Με λίγα λόγια η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να προλάβει τις εξελίξεις γιατί το δίλημμα προσεχώς δεν θα είναι «εντός ή εκτός Ευρώπης» αλλά «Ελλάδα ή Βενεζουέλα».

ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ

Η κυβέρνηση συνεχίζει τα παιχνίδια με τον εκλογικό νόμο. Ενώ πριν από λίγους μήνες η συμπολίτευση ψήφισε τον εκλογικό νόμο αποτυγχάνοντας ωστόσο να πετύχει την έγκρισή του από 200 βουλευτές ώστε να έχει άμεση ισχύ, τώρα στο Μέγαρο Μαξίμου σχεδιάζουν να φέρουν και άλλο νομοσχέδιο με σκοπό να δυσκολέψουν τη συγκρότηση κυβέρνησης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θέλουν να δελεάσουν ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι χαμηλώνοντας τον πήχυ εισόδου στη Βουλή στο 2% ώστε να υπερψηφισθεί από 200 βουλευτές. Το συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να παραμείνει στην εξουσία.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ;

Ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Δημήτρης Βίτσας επιβεβαίωσε ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος» σύμφωνα με το οποίο εκατοντάδες διορισμένοι στα hot spots δεν πατάνε στην εργασία τους! Οι καταγγελίες αυτές έρχονται σε συνέχεια άλλων για υπερκοστολογήσεις έργων και προμηθειών, όπως αυτές στις οποίες είχε προχωρήσει ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Μετανάστευσης Οδ. Βουδούρης. Αλήθεια, η δικαιοσύνη δεν πρέπει να ασχοληθεί με αυτές τις καταγγελίες, όταν μάλιστα πρόκειται για χρήματα τα οποία έχουν δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση και κάποτε θα ελεγχθεί ο τρόπος διαχείρισής τους;

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου