Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Στην Ιταλία, ο Ματέο Σαλβίνι δήλωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως «η βία δεν είναι ποτέ, μα ποτέ, λύση». Ο αποκαλούμενος και «Ολλανδός Τραμπ», Χέερτ Βίλντερς, υπέκυψε κι αυτός στην πίεση του καθωσπρεπισμού, βάζοντας νερό στο «αντισυστημικό» κρασί του: «Το αποτέλεσμα των δημοκρατικών εκλογών», τόνισε, «οφείλει πάντοτε να γίνεται σεβαστό, είτε κερδίζεις είτε χάνεις».
Τι κρίση δειλίας έπιασε ξαφνικά όλους τους δεξιούς λαϊκιστές της Ευρώπης, που έως πρόσφατα έπιναν νερό στο όνομα του φυσικού τους ηγέτη, για να τον «αδειάσουν» τώρα πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις; Ισως επειδή συνειδητοποίησαν απότομα ότι το αγαπημένο τους μότο «αφού έγινε στην Αμερική, μπορεί κι εδώ» μπορεί να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.
Κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται πως η 6/1/2021 ήταν ημέρα καμπής στην παγκόσμια Ιστορία, όπως η 11/9/2001. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και ο κάθε κατεργάρης δημαγωγός μαζεύτηκε στον πάγκο του.
Μπορεί, φερειπείν, η Μαρίν Λεπέν και ο Σλοβένος πρωθυπουργός, Γιάνεζ Γιάνσα, να αμφισβήτησαν μαζί με τον Τραμπ την εγκυρότητα της εκλογής του Μπάιντεν (ο Γιάνσα μάλιστα έσπευσε να… συγχαρεί τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο για τη νίκη του!) αλλά τα γεγονότα του Καπιτωλίου τους έκαναν να αλλάξουν τροπάρι.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Αμφότεροι καταδίκασαν τη βία στην Ουάσιγκτον, εκπέμποντας όρκους πίστης στις δημοκρατικές διαδικασίες. Οι εκβιασμοί του Τραμπ στους κυβερνήτες, το bullying στη Δικαιοσύνη ώστε να ακυρώσει με το έτσι θέλω τις ψήφους του αντιπάλου του – όλα αυτά ήταν ανεκτά. Όταν, όμως, τέθηκε ζήτημα «νόμου και τάξης», τα συντηρητικά αντανακλαστικά υπερίσχυσαν των «ριζοσπαστικών».
Ειδικά στη Λεπέν, που προσπαθεί να κάνει άνοιγμα στο γκολικό ακροατήριο, ο Τραμπ έκανε πολύ μεγάλη ζημιά. Οπως επίσης στη γερμανική AfD, η οποία, παρά τις φιλοναζιστικές της τάσεις, ουδέποτε αμφισβήτησε ανοιχτά την κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr