Οχι ότι υπήρχε λόγος να το κάνει, αφού κανένας κροίσος δεν «απολογείται» για τη φιλανθρωπία και τον ουμανισμό του.

Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο Νόμπελ όμως δεν ήταν οποιοσδήποτε μεγιστάνας της Βιομηχανικής Εποχής. Ο ίδιος και η οικογένειά του είχαν σταμπαριστεί από τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη ως «έμποροι του θανάτου», καθώς δεν ανακάλυψαν μόνο τη νιτρογλυκερίνη και τους δυναμίτες, αλλά πουλούσαν πυρομαχικά σε εμπολέμους ανά τον κόσμο.

Ο μηχανικός πατέρας του, Ιμάνιουελ Νόμπελ, ήταν ιδιοκτήτης πολεμικών εργοστασίων, που κατασκεύαζαν υποθαλάσσιες νάρκες για λογαριασμό των Ρώσων στον πόλεμο της Κριμαίας. Ο ίδιος εφηύρε τη δυναμίτιδα το 1867 και όταν συνέταξε τη διαθήκη του κατείχε πάνω από 100 εργοστάσια που έφτιαχναν εκρηκτικά και πυρομαχικά (πρώτη ύλη του επερχόμενου Μεγάλου Πολέμου).

Ο αστικός μύθος λέει ότι ο Αλφρεντ Νόμπελ κλονίστηκε το 1888, όταν διάβασε έναν λανθασμένο… επικήδειό του, ο οποίος στην πραγματικότητα αφορούσε τον αδελφό του Λούντβιχ (πέθανε στη Γαλλία από καρδιακή προσβολή).

Ο απρόσεκτος συντάκτης τον αποκαλούσε «έμπορο του θανάτου», που σκαρφίζεται «νέες μεθόδους δολοφονίας κι ακρωτηριασμού». Ετσι εκείνος ορκίστηκε ότι στην πραγματική του νεκρολογία δεν θα υπήρχαν τέτοιες φράσεις. Ειδικά το Νόμπελ Ειρήνης λέγεται ότι το εμπνεύστηκε από τη φίλη -και περιστασιακή ερωμένη και γραμματέα του- Αυστριακή κόμισσα, Μπέρτα φον Σούτνερ, συγγραφέα το 1876 του αντιπολεμικού μυθιστορήματος «Καταθέστε τα όπλα σας».

Για το φετινό βραβείο η νορβηγική επιτροπή είπε ουσιαστικά «πάσο», αλλά του χρόνου θα το αξίζει ο Πούτιν, αν καταφέρει να σταματήσει την αιματοχυσία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Δεν πρόκειται βέβαια να του το δώσουν – υπάρχουν και γεωπολιτικές ισορροπίες. Αφήστε που στέλνει τους μισθοφόρους της Wagner σε διάφορα μέτωπα – ενώ οι υπόλοιποι είναι αθώες περιστερές.

Από την έντυπη έκδοση