Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΤΩΡΑ, λοιπόν, που η Ιταλία στις επόμενες εκλογές θα εκλέξει 345 λιγότερους βουλευτές και γερουσιαστές, προφανώς και θα έχει μεταμορφωθεί σε μια άλλη χώρα.

Η Ιταλία έχει το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ε.Ε. μετά την Ελλάδα. Εχει ένα δυσκίνητο και γραφειοκρατικό Δημόσιο, όπως σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης. Ακόμα και τώρα, στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει τη Μαφία. Εδώ και μια πενταετία έχουν καταρρεύσει τα παραδοσιακά κόμματα της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς και έχουν δώσει τη θέση τους στα «Πέντε αστέρια» και στη «Λέγκα».

Ο λαϊκισμός συνεχίζει να θριαμβεύει στη γειτονιά μας. Οι Ιταλοί πολίτες πείστηκαν πως η μείωση των πολιτικών θα δημιουργήσει ένα «θαύμα», αντί να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.

ΟΙ Ιταλοί, λοιπόν, μπορούν να πανηγυρίσουν γιατί νίκησαν το «σύστημα», μείωσαν τους βουλευτές τους. Ετσι, μπορούν να ξεχάσουν το γεγονός πως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις παθογένειες που τους έχουν οδηγήσει στην κοινωνικο-οικονομική κρίση που βιώνουν.

ΕΝΤΑΞΕΙ, δεν είναι και τόσο πρωτοφανές το 69,6% της Ιταλίας. Το 2015 το 61,3% των Ελλήνων ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα πιστεύοντας πως θα καταργήσει τα Μνημόνια και τη λιτότητα. Εναν χρόνο αργότερα ο Βρετανοί αποφάσισαν την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

ΑΠΟΛΥΤΩΣ αναμενόμενα όλα τα αποτελέσματα. Είναι αρκετά πιθανό πως και εδώ, στη χώρα μας, ένα δημοψήφισμα για τη μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 θα έπιανε ποσοστά ανάλογα της Ιταλίας. Η πρόταση έχει ακουστεί αρκετές φορές στο παρελθόν, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια μετά τη χρεοκοπία του 2010.

ΜΕΧΡΙ ενός σημείου είναι δικαιολογημένη η αντισυστημική αντίδραση των κοινωνιών. Λιγότερο ή περισσότερο οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αποτύχει σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Γι’ αυτό και έχουν εκτιναχθεί τα ποσοστά ακροδεξιών ή αριστερών κομμάτων.

ΟΙ λαϊκιστές πολιτικοί, αφού κάνουν τις εύκολες διαπιστώσεις για την αποτυχία του «συστήματος», στη συνέχεια καταφέρνουν να ενταχθούν στο «σύστημα». Και αφού πετυχαίνουν το στόχο τους, συνεχίζοντας να υποδύονται τους αντισυστημικούς δημαγωγούν μέχρι εκεί που δεν φτάνει ο νους.

Ο κόσμος, ταλαιπωρημένος από την οικονομική κρίση, σκέφτεται πολύ απλά «γιατί όχι;». Και ψηφίζει Brexit, παρ’ ολίγον Grexit και σίγουρα θα ψήφιζε Italexit.

ΑΝΤΙ για πραγματικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα στο τραπέζι πέφτουν φαντασιακά ψευδοαφηγήματα, που ακούγονται ωραία στα αυτιά των ψηφοφόρων.

ΟΤΑΝ ύστερα από λίγο καιρό διαπιστωθεί πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, τότε τι θα συμβεί; Η λύση και πάλι θα είναι απλή. Και λαϊκιστική. Θα μπορούν να μειώσουν τους βουλευτές τους από 600 σε 300, ίσως και σε 100. Μπορεί και να τους μηδενίσουν. Πόσα χρήματα θα γλιτώσουν! Πολυέξοδη τελικά η Δημοκρατία…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr