Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Μπορεί να διαφωνεί με τις καπνιστικές συνήθειες του Παύλου Πολάκη – το ότι τον έχει κορόνα στο κεφάλι του, δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με το να ανάβει τσιγάρο δημοσίως σε κλειστό χώρο.

Αλλά η ανάρτηση του Αντώνη Λιάκου σχετικά με τους κατηγορουμένους για τον εμπρησμό στη Μόρια είναι μια άλλη περίπτωση: δεν αφορά τις προτιμήσεις του στην πρωινή τηλεοπτική ζώνη, ούτε το αν δεν μπορεί να το κόψει το ρημάδι…

Το πρόβλημα με την ανάρτηση του κ. Λιάκου δεν είναι η αναφορά του ότι αν ήταν στην ηλικία των κατηγορουμένων και είχε φτάσει στην Ελλάδα έχοντας περπατήσει κάποιες χιλιάδες χιλιομέτρων, θα έκανε κι αυτός το ίδιο – δηλαδή θα έβαζε φωτιά στον καταυλισμό, παραγνωρίζοντας ότι έτσι θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή δεκάδων, ίσως και εκατοντάδων ανθρώπων.

Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι νομίζει όταν μιλά υποθετικά – χωρίς να δεσμεύει το κόμμα του. Και προφανώς κρίνεται προσωπικά για αυτά που νομίζει, όταν είναι αυτό που λέμε «δημόσιο πρόσωπο».

Το πρόβλημα με την ανάρτηση του κ. Λιάκου όμως είναι πως όταν λέει ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε τους νέους αυτούς στα χέρια του κ. Χρυσοχοΐδη» δεν μιλά υποθετικά. Δεν εκφέρει την άποψή του για τους πρωταγωνιστές της πρωινής ζώνης, ούτε τις ενδυματολογικές προτιμήσεις του: παραγνωρίζει ότι οι φερόμενοι ως εμπρηστές δεν είναι «στα χέρια του Χρυσοχοΐδη» αλλά στα χέρια της Δικαιοσύνης – άρα υποστηρίζει ότι Αστυνομία και δικαστές παίρνουν εντολές από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Αρα, δεν ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς, αλλά έχουμε καθεστώς Χρυσοχοΐδη. Και ναι – αν αυτό εκφράζει τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε η αξιωματική αντιπολίτευση θέτει τον εαυτό της εκτός δημοκρατικού πλαισίου, χωρίς λόγο και αιτία…

Εχουν κάποια ένδειξη εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι στην περίπτωση των κατηγορουμένων για τον εμπρησμό της Μόριας δεν τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα; Οτι οι κατηγορούμενοι βασανίστηκαν για να ομολογήσουν κάτι που δεν έκαναν; Μα και ο ίδιος ο κ. Λιάκος βιάζεται να τους χρίσει ενόχους. Και εντέλει πιστεύουν ότι όποιος συλλαμβάνεται είναι «στα χέρια του Χρυσοχοΐδη»;