Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Ο Μητσοτάκης αυτό που έλεγε, όχι μόνο προεκλογικά αλλά σε ανύποπτο πολιτικά χρόνο, το καλοκαίρι του 2018 όταν είχε έρθει προς ψήφιση στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών, ήταν ότι εάν κυρωθεί από την Ελλάδα δεν θα υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Η ίδια η συμφωνία απέκλειε τη δυνατότητα τροποποίησης ή κατάργησής της μονομερώς, όποιος την υπέγραφε θα δέσμευε τη χώρα του για πάντα. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είχε επισημάνει τον κίνδυνο αυτόν και μάλιστα προχώρησε σε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Τσίπρα ανεβάζοντας σε ύψιστο κοινοβουλευτικό επίπεδο τον τόνο της διαφωνίας του. Είχε προειδοποιήσει όλους τους βουλευτές της τότε συμπολίτευσης ότι εάν ψηφιζόταν η Συμφωνία η Ελλάδα δεν θα μπορούσε μετά να την ακυρώσει, κάθε «ναι» ισοδυναμούσε με υπογραφή χωρίς δικαίωμα υπαναχώρησης.
Πολύ απλά, η ζημιά έγινε στις Πρέσπες, μετά την έγκριση του κειμένου από τη Βουλή ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Αυτό που μπορεί να κάνει η Ελλάδα είναι να ελέγχει εάν τηρείται η συμφωνία σε ό,τι αφορά τα βιβλία και τις λοιπές πρόνοιες για τη νέα ονομασία ενώ πάντα έχει ρόλο κλειδί για την ευρωπαϊκή πορεία της γειτονικής χώρας.
Σε ό,τι αφορά την ουσία, η συμφωνία ήταν ετεροβαρής. Η Ελλάδα «κεφαλαιοποίησε» όλες τις ζημιές των περασμένων δεκαετιών χωρίς να αποκομίσει το παραμικρό όφελος, σε αντίθεση με τα Σκόπια, που κέρδισαν την ονομασία της Βόρειας Μακεδονίας, την αναγνώριση «μακεδονικής» γλώσσας και το εισιτήριο ένταξης στο ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Τσίπρας έχασε τις εκλογές το 2019 ενώ ο Ζάεφ πέτυχε την επανεκλογή του επενδύοντας στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέχθηκε προχθές στην Αθήνα τον Ζόραν Ζάεφ και καλώς δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι ανοιχτή για οικονομική συνεργασία. Αλλωστε τις προηγούμενες δεκαετίες οι ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως οι τράπεζες κυριαρχούσαν τόσο στα Σκόπια όσο και συνολικά στα Βαλκάνια. Και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη ζημιά, ξεπουλώντας τις τράπεζες σε funds με την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση και εγκρίνοντας το ξήλωμα των δικτύων τους στις γειτονικές χώρες. Απλώς τώρα εμφανίζεται να ζητάει και τα ρέστα από την κυβέρνηση. Συνηθισμένη τακτική για ΣΥΡΙΖΑ.
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Από τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα μετά τις επαφές που είχε με παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης προκύπτει ότι είναι μάλλον προσκολλημένος στη λογική τού «δώσ’ τα όλα», όπως παρότρυνε την κυβέρνηση να πράξει από την αρχή της πανδημίας. Το περιβόητο «εμπροσθοβαρές σχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο η Ελλάδα θα γινόταν η μοναδική χώρα παγκοσμίως που θα σημείωνε εν μέσω καραντίνας την «ελαχιστοποίηση της ύφεσης» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμη «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» που δεν έχει σχέση με την οικονομική πραγματικότητα και τις δημοσιονομικές μας δυνατότητες.
Ευτυχώς το επιτελείο της κυβέρνησης έχει διαφορετική άποψη, ο Σταϊκούρας πρώτα μαζεύει και μετά δίνει, τα αποθέματα του κράτους αυτή την περίοδο ανέρχονται σε 37,8 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή είναι υψηλότερα από τον περασμένο Φεβρουάριο, παρά το γεγονός ότι έχουν διατεθεί για την ενίσχυση της αγοράς και των εργαζομένων πάνω από 14 δισεκατομμύρια. Ο δανεισμός της χώρας γίνεται με τα χαμηλότερα επιτόκια όλων των εποχών ακριβώς διότι η κυβέρνηση δεν έχει παρασυρθεί σε «παροχές» πέραν της λογικής. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλα προγράμματα Θεσσαλονίκης, ελπίζουμε να μην ακούσουμε την αναβίωσή τους μεθαύριο στη ΔΕΘ.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr