Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΑΚΟΜΑ κι έτσι, η κατά τ’ άλλα «υπεύθυνη» αξιωματική αντιπολίτευση βρήκε έναν απρόβλεπτο τρόπο να «βοηθήσει» την ελληνική κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του Τ. Ερντογάν, ο οποίος συμπεριφέρεται πλέον σαν να «έχει κόψει το καπίστρι». Το πρακτικό αποτέλεσμα, παρ’ ότι η χθεσινή συζήτηση κινήθηκε σε σχετικά υψηλό επίπεδο, είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ξεφύγει από τη λογική της ίντριγκας και των μικροκομματικών παιγνίων.

ΕΙΝΑΙ διάχυτη η βεβαιότητα στην εσωκομματική αντιπολίτευση της Κουμουνδούρου ότι το αίτημα για ονομαστική ψηφοφορία «εξυπηρετεί έναν και μόνο σκοπό: Να αναγκαστούν οι “53” και όσοι συμφωνούν με την συμφωνία με την Αίγυπτο να μη διαφοροποιηθούν δημοσίως». Ο Α. Τσίπρας, για μια ακόμα φορά, φαίνεται να επιλέγει κριτήριο το ατομικό-μικροκομματικό του συμφέρον και όχι το εθνικό συμφέρον. Βάζει πάνω από τη χώρα την προσπάθειά του να σώσει ό,τι έχει απομείνει από το άλλοτε ισχυρό κύρος που διέθετε στον κομματικό του χώρο.

Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ που εκφράζουν στελέχη των «53» -και όχι μόνον- για τα πραγματικά κίνητρα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατηγορηματική. Η ονομαστική ψηφοφορία, όπως λένε, αποφασίστηκε και ανακοινώθηκε αιφνιδίως, «μόνο και μόνο για να μας μαντρώσει και να μη φανεί η πραγματική κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα». Και η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει πλέον «συγκρουόμενα στο λούνα παρκ». Ολοι συγκρούονται με όλους, αναδιατάσσονται οι εσωκομματικοί συσχετισμοί και αλλάζει η ατζέντα του Συνεδρίου (αν γίνει στο ορατό μέλλον…). Η «επιχείρηση διεύρυνση» του κόμματος έχει πάει ήδη περίπατο. Το iSYRIZA κατέληξε ένα ανεπανάληπτο φιάσκο. Οπως λένε αξιόπιστες πηγές από την Κουμουνδούρου, «απ’ όλο αυτό είναι ζήτημα αν προέκυψαν… 20.000 νέα μέλη». Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η «διεύρυνση» έχει πάψει εδώ και πολλούς μήνες να αφορά όχι μόνο την κοινωνία, αλλά ακόμα και τους Πασοκογενείς που είχαν αποφασίσει την προσχώρησή τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό το ξέρουν όλοι στην Κουμουνδούρου, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον Α. Τσίπρα. Ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται πλέον μπροστά και σε ένα νέο πρόβλημα: Την πολιτική απομείωση που εισπράττει από την κοινωνία την εισπράττει πλέον και από στελέχη του κόμματος του. Δεν είναι τυχαίο π.χ. ότι με πρωτοβουλία των «53» άρχισε ξανά μια συζήτηση που είχε δείξει πως είχε κλείσει: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόεδρο ή αρχηγό…

Η ΕΙΚΟΝΑ του άλλοτε «χαρισματικού» και κυρίως αδιαμφισβήτητου ηγέτη, ο οποίος –προσωπικά- βρισκόταν στο απυρόβλητο, ακόμα κι όταν η κριτική αφορούσε αποφάσεις του ή επιλογές του, αρχίζει να φαίνεται παλιά. Οσοι στο πρόσφατο παρελθόν δεν τολμούσαν να τον αμφισβητήσουν προσωπικά πλέον φαίνεται πως δεν τον αντιμετωπίζουν ως το «ιερό τοτέμ» της παράταξης, αλλά ως έναν «κοινό θνητό» με τις αδυναμίες του, τα λάθη και τις αποτυχίες του. Αυτή η αντιμετώπισή του δεν δείχνει -ακόμα- να μετατρέπεται και σε αμφισβήτησή του. Οδηγεί όμως στο περαιτέρω «πολιτικό κόντεμά» του. Κάτι που ενοχλεί ιδιαίτερα -και ευλόγως- τον Α. Τσίπρα, ο οποίος έχει θέσει ως πρώτη προτεραιότητά του την αποφυγή της περαιτέρω φθοράς του. Και η απόφαση για την ονομαστική ψηφοφορία, παρά τις παρενέργειες που έχει στον χειρισμό εθνικών θεμάτων, δείχνει να «κουμπώνει» απόλυτα με τις πραγματικές προτεραιότητες του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

ΣΕΞΙΣΜΟΣ, «ΣΕΞΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Είναι παροιμιώδης η άνεση με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά ο Τομέας Ισότητας του κόμματος μοιράζουν δεξιά και αριστερά τον χαρακτηρισμό «σεξιστής» σε πολιτικούς τους αντιπάλους. Και πολλές φορές εντελώς επιπόλαια και αδικαιολόγητα. Είναι και εκκωφαντική όμως η σιωπή τους απέναντι σε πραγματικά σεξιστικές συμπεριφορές.

Κυρίως όταν προέρχονται από «συντρόφους». Το πραγματικά σεξιστικό ξέσπασμα του κ. Γαβρόγλου εναντίον της κ. Κεραμέως επισήμως πέρασε στο ντούκου. Για την ακρίβεια επικρίθηκε ανεπισήμως μόνο στο διαδίκτυο και επικροτήθηκε επισήμως από τον Π. Πολάκη. Ο οποίος έχει στο πλούσιο σεξιστικό παλμαρέ του πολλές επιτυχίες, με κορυφαία τη χυδαία επίθεση εναντίον γνωστής δημοσιογράφου, η οποία δεν είναι του πολιτικού γούστου του. Ομως ο γνήσιος και ανυπόκριτος σεξισμός από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλή περιπτωσιολογία. Το αντίθετο μάλλον. Είναι συχνό φαινόμενο.

Το γνωστό σεξιστικό σποτ εναντίον δημοσιογράφων φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Για «λουλουδούδες» ο κ. Μπαλάφας είχε μιλήσει. Για «θηλαστικά» και «τσόλια» ο κ. Καρανίκας είχε μιλήσει. Για τους βιασμούς ανηλίκων στην Μόρια, ότι γίνονται «μια φορά το εξάμηνο» ο κ. Δρίτσας το έχει πει. Και δεν είναι τα μόνα. Μια πρόχειρη σταχυολόγηση είναι. Με κορωνίδα τις συστηματικές επιθέσεις σε συζύγους πολιτικών αντιπάλων, αλλά και τη χυδαία προσπάθεια απόκρυψης της κανονικής σεξουαλικής παρενόχλησης από τον πρέσβη της Βενεζουέλας σε γυναίκες εργαζόμενες. Δεν ήταν τυχαίο το ολίσθημα του κ. Γαβρόγλου. Ούτε η ένοχη σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ. Χούι είναι. Χούι αμόρφωτων ανθρώπων που χρόνια τώρα παίζουν με στερεότυπα τύπου «ηθικό πλεονέκτημα».

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr