Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΙΣΩΣ να έγινε μια καθημερινότητα το θανατικό σε όλο τον πλανήτη, σαν να μην αφορά σε ανθρώπινες ζωές αλλά σε απλούς αριθμούς. Ισως να είναι και κάτι άλλο. Μια φορά καταφέραμε να μην πάθουμε καταστροφή και αμέσως θεωρήσαμε πως δεν τρέχει και τίποτα. Οσο περνάει ο καιρός όλο και ακούς δεξιά- αριστερά: σιγά τον κορονοϊό! Ή μήπως δεν υπάρχει; Εκτός από τους ψεκασμένους που διακινούσαν διάφορες συνωμοσιολογικές θεωρίες, τώρα εμφανίζονται και κανονικοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας που με μια ακατανόητη βεβαιότητα έχουν βγάλει ετυμηγορία: «αχρείαστο το lockdown».

Η πανδημία είναι εδώ. Ούτε ο ήλιος ούτε η θάλασσα ούτε η άνοδος της θερμοκρασίας ούτε το ελληνικό… DNA εξαφάνισαν τον κορονοϊό. Τα κρούσματα αυξάνονται. Η είσοδος τουριστών – φορέων του ιού στη χώρα αρχίζει να αναζωπυρώνει τη διάδοσή του.

ΥΠΗΡΞΕ και υπάρχει υπερβολική χαλάρωση. Και ατομική και κρατική. Αν μπεις στο σούπερ μάρκετ με μάσκα σε κοιτούν πλέον σαν να είσαι… εξωγήινος. Ενώ στην εστίαση οι μάσκες του προσωπικού θυμίζουν… μενταγιόν, καθώς κρέμονται από το λαιμό. Από την άλλη, στον κρατικό μηχανισμό κάπου τα έμπλεξαν με τα τεστ, κάπου χάθηκε η οργάνωση και πλέον τόσο στα χερσαία σύνορα όσο και στα αεροδρόμια κανείς δεν είναι σίγουρος ποιος και πώς ελέγχεται. Υπάρχουν μαρτυρίες για καθυστερήσεις πολλών ημερών σε απαντήσεις των τεστ κορονοϊού. Αν π.χ. αντί για ένα 24ωρο η απάντηση δοθεί ύστερα από πέντε ημέρες, τότε δεν έχει κανένα νόημα. Θα έχει γίνει ήδη διασπορά και άντε να τρέχουν ο ΕΟΔΥ και η Πολιτική Προστασία να κάνουν ιχνηλάτηση επαφών σε παραλίες, beach bars, ταβέρνες και ξενοδοχεία.

ΙΣΩΣ και να ήταν αναμενόμενη αυτή η χαλάρωση. Οταν ο πολίτης ακούει πως όλα πάνε καλά και η σταδιακή άρση περιοριστικών μέτρων συνεχίζεται, τότε σκέφτεται πως όλα τελείωσαν. Είναι και η συσσωρευμένη κούραση του lockdown, είναι και τα άδεια ταμεία των επαγγελματιών που προσπαθούν να αναστήσουν τις επιχειρήσεις τους. Δεν θέλει και πολύ.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, όμως, απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια. Ακόμα μεγαλύτερη εγρήγορση. Ας δούμε τι συμβαίνει στον πλανήτη. Χώρες-μοντέλο όπως και η Ελλάδα, σαν τις Αυστρία, Τσεχία, Ισραήλ, ακόμα και στα Βαλκάνια που είχαν ελάχιστα κρούσματα την άνοιξη, τώρα βιώνουν μεγάλη διασπορά κορονοϊού και θανάτους. Ισως πρέπει να υπάρξει αυστηροποίηση στις προϋποθέσεις εισόδου στη χώρα.

Η κυβέρνηση οφείλει να χτυπήσει καμπανάκι. Τόσο προς τις κρατικές υπηρεσίες όσο και προς τους πολίτες. Αν δεν προσέξουμε θα πάθουμε τεράστια ζημιά και σε απώλειες ανθρώπινων ζωών και στην οικονομία. Και μετά προφανώς δεν θα φτάνουν ούτε τα 32 δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης ούτε άλλα τόσα. Και ας σταματήσει και ο κ. Τσίπρας να κάνει λαϊκιστική αντιπολίτευση, πως τάχα την ύφεση την έφερε η κυβέρνηση και άλλες τέτοιες αρλούμπες.

ΑΣ σοβαρευτούμε. Η μάχη κατά της πανδημίας όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά αποδεικνύεται μαραθώνια. Μόνο όταν υπάρξει εμβόλιο και αποτελεσματικό φάρμακο θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Εως τότε ας αφήσουν οι πολιτικοί τις μεγαλοστομίες και εμείς οι πολίτες ας τηρούμε τα μέτρα προστασίας. Αλλιώς η ζημιά που θα υποστεί η χώρα θα είναι τρομακτική.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση