Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος 

Hταν ο πρώτος Αμερικανός διανοούμενος που ταρακούνησε τόσο δυνατά τους συμπατριώτες του, για να δουν πού βαδίζει η χώρα τους και πώς τη βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος. Αρκετά η εισαγωγή, του δίνουμε το λόγο: «Στη Γαλλία, όπου ζω, ο ιός βρίσκεται υπό έλεγχο. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω τα νέα που έρχονται από τις ΗΠΑ… Κολλημένος όπως είμαι με τις ειδήσεις από την πατρίδα -την οποία επισκέπτομαι τακτικά- αρχικά θεώρησα πως η Γαλλία ξανανοίγει απερίσκεπτα νωρίς.

Ομως έκανα λάθος που ανησύχησα. Την ώρα που η Αμερική του Τραμπ συνεχίζει να σπάει τα ρεκόρ καθημερινών μολύνσεων, η Γαλλία, όπως και οι περισσότερες άλλες αναπτυγμένες χώρες -ακόμη και κάποιες λιγότερο αναπτυγμένες- μοιάζουν να νίκησαν τον ιό.

Η Αμερική όμως είναι η απόλυτη καταστροφή. Κοίταξα με δυσπιστία το κινητό μου όταν η μουσικός Ροζάν Κας έγραψε στο twitter ότι κάποιοι αποκάλεσαν “φιλελεύθερη πόρνη” την κόρη της επειδή φορούσε μάσκα στο μανάβικο. Αυτή η βρισιά είναι η καρδιά του προβλήματος. Η αμερικανική ηγεσία πολιτικοποίησε την πανδημία αντί να προσπαθήσει να τη λύσει. Δεν βλέπω καμία προετοιμασία, κανένα κρατικό συντονισμό, όπως αυτά που απολαμβάνω στην Ευρώπη.

Το μόνο που βλέπω είναι τα καμώματα ενός θλιβερού προέδρου, που αρνείται να φορέσει μάσκα… Την Πέμπτη, η Ε.Ε. μάς ταπείνωσε, θεωρώντας ότι δεν είμαστε καλύτεροι από τη Ρωσία και τη Βραζιλία – βλέπουν τους Αμερικανούς τουρίστες σαν απειλή. Το πολιτικό μας σύστημα και ο τρόπος ζωής μας έπαψαν να είναι μοντέλο για τον κόσμο… Το έθνος μας γεννά στους άλλους ένα εντελώς πρωτόγνωρο συναίσθημα: οίκτο και αδιαφορία. Είμαστε πλέον ένα κράτος-παρίας, αλλά πόσοι το βλέπουμε;».

Από την έντυπη έκδοση