Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Οι επαναστάτες του «όχι» στο δημοψήφισμα που κραύγαζαν κατά των «πουλημένων δημοσιογράφων» σιώπησαν «εκκωφαντικά» όταν είδαν τον «ηγέτη» τους να πραγματοποιεί μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα και να τους «αδειάζει» με μοναδικό αντάλλαγμα την παραμονή του στην εξουσία. Οι «σοσιαλδημοκράτες» που πίστευαν ότι ο Τσίπρας είναι πια ώριμος, έχει μάθει από τα λάθη του και έγινε «προοδευτικός» ένιωσαν σαν τον βάτραχο που κουβαλούσε τον σκορπιό στην πλάτη του για να τον περάσει στην αντίπερα όχθη του ποταμού και στα μισά της διαδρομής δέχθηκε απορημένος το τσίμπημα που οδήγησε και τους δύο στον βυθό, όχι για κανέναν περίεργο λόγο, αλλά γιατί αυτή είναι η φύση του σκορπιού. Να δηλητηριάζει όποιον βρίσκεται κοντά του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αλλάξει, η τοξικότητα και η καλλιέργεια μίσους έχει διαπεράσει τον οργανισμό του, ενδεχομένως να είναι και η μοναδική πολιτική επιλογή μίας ηγεσίας, που όταν κλήθηκε στα πράγματα αποδείχθηκε ανίκανη, ιδεοληπτική και βαθιά διαπλεκόμενη.
Το τηλεοπτικό «σποτ» της Κουμουνδούρου που «τσουβάλιασε» όλους τους δημοσιογράφους ότι «τα παίρνουν» για να υποστηρίξουν τον Μητσοτάκη είναι αντιδημοκρατικό αλλά αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδιζε υποσχόμενος ότι θα «τελειώσει» τους πολιτικούς του αντιπάλους ο ολοκληρωτισμός που αποπνέει το άθλιο αυτό σποτ είναι μία απλή συνέχεια. Αυτό ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτός είναι και έτσι θα πορευθεί στο μέλλον, τα υπόλοιπα είναι για τους αφελείς που παριστάνουν τους κεντροαριστερούς και πασχίζουν να βρουν χώρο δίπλα σε υβριστές χωρίς ίχνος δημοκρατικής συνείδησης. Ο σάλος που προκάλεσε η δημοσιοποίηση του σποτ, οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν ακόμη και από δημοσιογράφους που υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ υποχρέωσαν την Κουμουνδούρου σε μερική αναδίπλωση με αστείες δικαιολογίες ότι δήθεν το διαφημιστικό ήταν σατιρικό ή ότι δεν αναφερόταν στους δημοσιογράφους αλλά στα μέσα. Αστειότητες και επικίνδυνα πράγματα για τη δημοκρατία.
Ωστόσο η παρέα του κ. Τσίπρα, όταν βρισκόταν στο Μαξίμου είχε αποπειραθεί να φτιάξει τη δική του διαπλοκή. Ολοι θυμόμαστε τον διαγωνισμό παρωδία για τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες κατόπιν «γνωμοδότησης» κάτι συντρόφων αριστεριστών από τη Φλωρεντία, κανείς δεν ξεχνά τον Καλογρίτσα με τα δανεικά βοσκοτόπια, τις υπόγειες συνεννοήσεις του Παππά με άλλους υποψήφιους καναλάρχες, τη μείωση-δώρο του φόρου για τους τηλεοπτικούς σταθμούς από το 20% στο 5%, τις εκπομπές της ΕΡΤ που παρομοίαζαν τον Μητσοτάκη με εκφραστή του ιταλικού φασισμού, τη διανομή παχυλών διαφημιστικών πακέτων σε μέσα που δημιουργήθηκαν κατ’ εντολήν του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ με μοναδικό σκοπό την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων του.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Το σποτ του Τσίπρα για τους δημοσιογράφους γύρισε μπούμερανγκ για τους εμπνευστές του, η κοινωνία δεν δέχεται την ισοπέδωση που παραπέμπει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, ενώ το περιεχόμενό του αναπαράγει ανισημιτικά στερεότυπα, οι λογικές τού «όλοι τα παίρνουν» είναι ιδεολογική μήτρα του φασισμού.
Επειδή όμως η συζήτηση για τα κονδύλια στα μέσα ενημέρωσης έχει ανάψει είναι καλό ότι επιτέλους θα πληροφορηθούμε όλα τα ποσά που διατέθηκαν τα τελευταία χρόνια σε εφημερίδες και ιστοσελίδες ώστε να δούμε πώς ο ΣΥΡΙΖΑ μοίραζε το κρατικό χρήμα για το οποίο τώρα κόπτεται. Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα δώσει όλα τα στοιχεία για την καμπάνια ενημέρωσης για τον κορονοϊό και οι συγκρίσεις θα είναι αμείλικτες για ορισμένους…
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση