Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Σε λίγο που θα «πατηθούν» θα βραχούν, θα βρωμίσουν, θα κάνουν την Αθήνα να δείχνει πιο χάλια από ό,τι έχουμε καταφέρει να την κάνουμε.

Εχω δε μείνει έκπληκτη από την εφευρετικότητα των συγκοινωνιολόγων -να υποθέσω- που για να γυρίσω στο σπίτι μου στην Πλάκα μου προτείνουν ως εναλλακτική διαδρομή από Χαμοστέρνας. Και το κερασάκι στην έγχρωμη ανανέωση της ασφάλτου είναι τα σχολικά λεωφορεία. Βλέπω τις μάνες της γειτονιάς μας να τρέχουν με τα παιδιά τους ενάμισι χιλιόμετρο πιο κάτω στη Συγγρού, από την προηγούμενη στάση που τα άφηνε. Φαίνεται αυτά είναι οι λεπτομέρειες στο σχέδιο ποιότητα ζωής στο οποίο εντάσσεται ο περίπατος…

Αντιλαμβάνομαι πλήρως το άγχος του δημάρχου να παρουσιάσει έργο. Αλλά θα ήθελα να ήξερα ποιος του είπε ότι η Πανεπιστημίου με δυο λωρίδες μπορεί να είναι προσβάσιμη. Νομίζω ότι οι μόνοι ευχαριστημένοι πρέπει να είναι οι διαμαρτυρόμενοι και πορευόμενοι με ντουντούκες προς την πλατεία Συντάγματος.

Η ασφυξία που θα επιτυγχάνουν στο κέντρο θα είναι πλήρης, ακόμη και με πενήντα άτομα.
Θέλει ο δήμαρχος να κάνει έργο που να αφορά στους κατοίκους της Αθήνας; Γιατί δεν ανοίγει μία πλατφόρμα να του καταθέτουν οι πολίτες τις προτάσεις τους, τις σκέψεις τους, τα προβλήματά τους;

Εκανε το σιντριβάνι στην Ομόνοια που πράγματι το χαίρομαι. Εχει δει όμως τα ακριβώς πέριξ σε τι χάλι είναι; Στα τετράγωνα γύρω από την Ομόνοια τα κτήρια είναι τόσο άγρια κακοποιημένα από δήθεν… έργα graffiti. Πόσες φορές δεν έχω γράψει να βγάλει συνεργεία να βάψουν τους τοίχους και να ξύσει τα μάρμαρα;

Ποια εκστρατεία θα μπορούσε να αναλάβει; Την εκστρατεία- Σταδίου, μια κύρια αρτηρία της Αθήνας. Την έχει ποτέ περπατήσει με τους συνεργάτες του από την Ομόνοια ως την πλατεία Συντάγματος; Μπορεί να κάνει άπειρες μικρές παρεμβάσεις που να δείξουν ότι κάτι αλλάζει στο κέντρο, ότι κάποιος πραγματικά ενδιαφέρεται. Μπορεί να απευθυνθεί και στα Ιδρύματα. Εχει δει το χάλι της πρώην Κτηματικής Τράπεζας απέναντι από το Αρσάκειο; Να συνεργαστεί, για να μην πω να υποχρεώσει τη διάδοχη κατάσταση να ευπρεπίσει αυτή την αθλιότητα.

Και το κυριότερο: Ολοι οι δρόμοι στην Πλάκα -μπορώ να απαριθμήσω τουλάχιστον τριάντα- είναι σαν βομβαρδισμένοι. Τρύπες και μπαλώματα παντού. Τι να κάνουν οι χρωματιστές λωρίδες στους ξένους όταν περπατώντας στα στενά θα τσακίσουν τα πόδια τους;

Πιστεύω ότι ο δήμαρχος θέλει να κάνει το καλύτερο. Μήπως πρέπει να ξεκινήσει από τα απλά, τα καθημερινά, αυτά που πράγματι θα φανεί ότι γίνεται έργο στην πρωτεύουσα;

Από την έντυπη έκδοση