Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τα εισοδήματα των Ελλήνων άρχισαν να μειώνονται από το 2011 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου με τους ατζαμήδικους χειρισμούς του είχε βυθίσει τη χώρα στα Μνημόνια βάζοντας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα εσωτερικά της ευρωζώνης.

Το μέσο ατομικό διαθέσιμο εισόδημα εκείνη τη χρονιά ήταν 12.600 ευρώ έναντι 13.500 που ήταν το 2009. Η κατάρρευση συνεχίσθηκε την περίοδο 2012-2013, αλλά από το 2014 είχε ξεκινήσει η ανάκαμψη με άνοδο του μέσου εισοδήματος κατά 7%, στις 8.890 ευρώ.

Και τότε προέκυψε ο ΣΥΡΙΖΑ, που με την «περήφανη διαπραγμάτευση» γκρέμισε τις θυσίες των πολιτών και παρά την ευνοϊκή διεθνή συγκυρία μείωσε περαιτέρω τα εισοδήματα το 2015 και το 2016 κατά 2,3% στις 8.600 ευρώ. Στο διάστημα 2017-2018 υπήρξε μία ανάκαμψη στα εισοδήματα κατά 1,5% και 2,7% ενώ η άνοδος επιταχύνθηκε το 2019 κατά 3,9% και ενώ είχε σημειωθεί αλλαγή διακυβέρνησης στις κάλπες της 7ης Ιουλίου.

Τα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής αποτυπώνουν και τις μεγάλες πολιτικές ανακατατάξεις που σημειώθηκαν με επίκεντρο το ταραγμένο 2015. Πριν από 5 χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας έσερνε τη χώρα σε ένα δημοψήφισμα διακυβεύοντας τη θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Το «όχι» είχε θριαμβεύσει με 62% αλλά οι πραγματικοί νικητές ήταν οι «Μενουμευρωπαίοι», που κόντρα στο λαϊκισμό και στο κάλεσμα για «μπάχαλο όλα» συγκρότησαν ένα ισχυρό μέτωπο ευθύνης. Το 38% που είπε «ναι» στην Ελλάδα της Ευρώπης αποτέλεσε τη βάση για τις ανατροπές που εκφράσθηκαν στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019.

Οσοι ψήφισαν «όχι» είδαν μέσα σε λίγες ημέρες τον Τσίπρα έντρομο να παρακαλάει τον Ολάντ να τον δεχθεί η Μέρκελ για να υπογράψει Μνημόνιο με επώδυνα αλλά και εξευτελιστικά μέτρα, όπως ήταν η εκχώρηση της κρατικής περιουσίας στο Υπερταμείο που ονειρευόταν ο Σόιμπλε. Ταυτόχρονα όμως πλήρωσαν το λογαριασμό του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και περισσότεροι, το περιγράφουν και τα στατιστικά στοιχεία, από το 2015 και μετά χάθηκαν χρονιές για να επανέλθουν τα εισοδήματα στα επίπεδα του 2014!

Τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό, αλλά κυρίως στην κοινωνία, είναι πλέον διαφορετικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ στριμώχνεται στο φάσμα του 20% ενώ η κοινή λογική έχει περιθωριοποιήσει τις ψεκασμένες θεωρίες συνωμοσίας. Τρανή απόδειξη πως καταφέραμε να βγούμε από την πανδημία του κορονοϊού με απώλειες λιγότερες από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.

Οι «Μενουμευρωπαίοι», όπως τους αποκαλούσαν ειρωνικά κάποιοι επαναστάτες, που μέσα στο λιοπύρι του 2015 κλήθηκαν να βάλουν την υπογραφή τους σε Μνημόνια με περικοπές εισοδημάτων και έκρηξη της φορολογίας, κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ και τώρα έχουν την ευθύνη να την οδηγήσουν στην ισχυρή ανάπτυξη εν μέσω παγκόσμιας αναταραχής.

Στον ΣΥΡΙΖΑ σφάζονται αλλά επινόησαν θέμα Σαμαρά

Σε μία περίοδο κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει διπλάσια ποσοστά καταλληλότητας από τον Τσίπρα, η Νέα Δημοκρατία κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό και στον ΣΥΡΙΖΑ τα συντροφικά μαχαιρώματα δίνουν και παίρνουν, ο αντιπολιτευόμενος Τύπος ανακάλυψε θέμα Σαμαρά εν όψει ανασχηματισμού.

Στο Μαξίμου πρέπει να είναι ευχαριστημένοι βλέποντας την απόγνωση του ΣYΡΙΖΑ που επινοεί σενάρια επιστημονικής φαντασίας για «βέτο Σαμαρά» στον ανασχηματισμό. Η ηγεμονία του Μητσοτάκη έχει γίνει αφόρητη για την Κουμουνδούρου που σκαρφίζεται κόντρες στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με τη δημοφιλία του πρωθυπουργού στο 65% και την αποδοχή του από ψηφοφόρους της αντιπολίτευσης σε ποσοστά-ρεκόρ.

Αντιθέτως, η κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει πολιτικό ενδιαφέρον, ο πόλεμος κατά του γραμματέα Παναγιώτη Σκουρλέτη μαίνεται από μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται κοντά στην ηγεσία του κόμματος, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αντιδρά στις κινήσεις συνεργασίας με το Κίνημα Αλλαγής, ο Παπαδημούλης έχει χωρίσει το κόμμα στα τρία και ο Τσίπρας στερείται πειστικού λόγου με αποτέλεσμα όλοι μαζί να βυθίζονται στις δημοσκοπήσεις. Εάν στην Κουμουνδούρου πιστεύουν ότι με το «θέμα Σαμαρά» τραντάχθηκε το Μαξίμου, μάλλον θα είναι από τη θυμηδία που προκάλεσαν τα δημοσιεύματα.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση