Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Oμως ήταν εκείνα τα λίγα βήματα που περπάτησε δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το μακρινό 1965, που έγιναν ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα. Στα βήματα αυτά πάτησε, με σεβασμό και ειλικρινή αγάπη για τον πλησίον του, ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Ελπιδοφόρος, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του προέδρου της Δημοτικής Περιφέρειας του Μπρούκλιν, Ερικ Λιρόι Ανταμς. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο προκαθήμενος δείχνει τη σπουδαία ψυχή του, που παίρνει θέση και στέκεται θαρραλέα απέναντι στο ρατσισμό και το μίσος. Που εκδηλώνει τη συμπαράστασή του όχι αόριστα και βολικά, αλλά συγκεκριμένα και στοχευμένα, σε ανθρώπους που έχουν πρόσωπο, όνομα και ιστορία. Οπως ο Τζορτζ Φλόιντ.
Η απόφασή του να ενώσει ειρηνικά τη φωνή του με όσους διαμαρτύρονται για τη δολοφονία του 46χρονου Αφροαμερικανού και να κρατήσει στα χέρια του ένα πλακάτ με τη φράση «Οι ζωές των μαύρων μετράνε», δεν ξενίζει όσους παρακολουθούν την πορεία του. Πριν από μερικούς μήνες, όταν η μητέρα του 9χρονου Quaden Bales που πάσχει από νανισμό, δημοσιοποίησε ένα βίντεο με το παιδί να κλαίει σπαρακτικά από το μπούλινγκ που του έκαναν στο σχολείο, ο Ελπιδοφόρος πήρε θέση. «Κάθε παιδί είναι παιδί του Θεού και αξίζει την αγάπη και τη συμπόνια μας. Τίποτα δεν απειλεί περισσότερο την καρδιά ενός ανθρώπου από τη σκληρότητα και το μπούλινγκ. “Αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, τα κάνατε για μένα”, Κατά Ματθαίον 25:31-46».
Μένει ώσπου να φύγει…
Ηταν μόλις πριν από ένα χρόνο, όταν ενθρονίστηκε ο 52χρονος μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος -κατά κόσµον Γιάννης Λαµπρυνιάδης-, φέρνοντας έναν αέρα ταπεινής ανανέωσης και πνευματικής εξωστρέφειας στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Ο λόγος του, οι δράσεις του, ο τρόπος που αντιμετώπισε τις μεγάλες θεολογικές προκλήσεις που έφερε η πανδημία, ακόμα και ο τρόπος που χειρίζεται τα σόσιαλ μίντια ισοδυναμούν με μικρές επαναστάσεις. Οπως όταν έκανε retweet την ακτιβιστική ομιλία του Γιοακίν Φοίνιξ από τη βραδιά των Οσκαρ εναντίον εκείνων που πιστεύουν πως «ένα έθνος, ένας λαός, μια φυλή, ένα φύλο, ένα είδος, έχει το δικαίωμα να κυριαρχεί, να χρησιμοποιεί και να ελέγχει κάποιο άλλο με ατιμωρησία».
Και αν κάποιοι μπερδεύονται και μετρούν το μέγεθος της πίστης μόνο μέσα από τελετουργίες και κανόνες, έχει έτοιμη την απάντηση που μας ξεμπερδεύει αμέσως. «Η ορθόδοξη πίστη μας είναι πιο απλή απ’ όσο νομίζουμε. Αγαπητοί, αν κάποιος πει “αγαπώ τον Θεό”, μισεί όμως τον αδελφό του, είναι ψεύτης».
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση