Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Στο εύφορο οροπέδιο Κολούμπια, στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, καλλιεργείται το ένα τέταρτο της αμερικανικής παραγωγής, που έφτασε πέρυσι τα 5 δισεκατομμύρια κιλά.
Το 90% μετατράπηκαν σε προτηγανισμένες συσκευασίες, με κύριο προορισμό τα εστιατόρια των ΗΠΑ και της Ασίας. Ενώ μετά το 2008 οι δουλειές των πατατοπαραγωγών της περιοχής πήγαιναν πρίμα, φέτος ήταν σαν να έσκασε μετεωρίτης.
Με κλειστά τα εστιατόρια και τα σχολικά κυλικεία ανά τον κόσμο, οι πατάτες της Ουάσιγκτον σχηματίζουν βουνά στις αποθήκες – περιγελώντας θαρρείς τους πεινασμένους της Γης. Ανήμποροι να τις πουλήσουν λόγω διακοπής της μεταφορικής αλυσίδας, οι αγρότες της περιοχής αποφάσισαν να τις χαρίσουν.
«Δωρεάν πατάτες χαρίζονται από την Ενωση Πατατοκαλλιεργητών της Ουάσιγκτον», ήταν η ανάρτηση που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στο facebook. Και δεν ήταν φάρσα. Ουρές αυτοκινήτων σχηματίστηκαν στην κωμόπολη Ρίτζβιλ και μέσα σε τρεις ώρες εξαφανίστηκαν 20 τόνοι. Το ίδιο συνέβη την επομένη στο Μόζες Λέικ, με τις ουρές των τροχοφόρων να ξεπερνούν τα 4 χιλιόμετρα.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Στα πρόσφατα μέτρα του Κογκρέσου προβλέφθηκε κονδύλι 9,5 δισ. δολαρίων για τους Αμερικανούς παραγωγούς που δεν μπορούν να πουλήσουν τις σοδειές τους, όντας χρεωμένοι ως το λαιμό στις τράπεζες. Το πλαφόν βοήθειας για κάθε αγροτική μονάδα ορίστηκε στα 125.000 δολάρια, που δεν φτάνουν ούτε για τη βενζίνη.
Οπως έγραψαν οι «Τάιμς» του Λος Αντζελες, οι πατατοπαραγωγοί της Ουάσιγκτον ευελπιστούν να αγοραστεί η πλεονάζουσα σοδειά τους από το υπουργείο Γεωργίας και στη συνέχεια να δωρηθεί σε κοινωνικά παντοπωλεία και τράπεζες τροφίμων. Ή έστω να δοθεί στους Αμερικανούς κτηνοτρόφους για ζωοτροφές.
Από την έντυπη έκδοση