Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Μεγάλοι ή λιγότερο μεγάλοι, πάντως όλοι τους στο φάσμα αυτού που ονομάζουμε ευρύτερος ιδιωτικός τομέας. Κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις (και οι εκατοντάδες άλλες που είναι αδύνατο να αναφερθούν) αναφέρθηκε επειδή έσπευσε στον πόλεμο κατά του κορονοϊού να συστρατευτεί και να χρηματοδοτήσει τον αγώνα με κάθε πρόσφορο μέσο: χρήμα, χρόνο, πρώτες ύλες, υπηρεσίες. Και το κυριότερο; Χωρίς να χρειαστεί επίταξη.

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η πρωτόγνωρη για όλο τον πλανήτη και για εμάς δοκιμασία, η αξιωματική αντιπολίτευση ζήτησε, μεταξύ άλλων, την επίταξη κλινών και ΜΕΘ. Καλοδεχούμενη η πρόταση, προφανώς έγινε με καλό σκοπό, όμως φανερώνει την αδυναμία αντίληψης μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας. Η «Δημοκρατία της πειθούς», όπως επαναλαμβάνει ο πρωθυπουργός, δεν αφορά μόνο τους πολίτες που πειθαρχούν με αξιοθαύμαστη για το ελληνικό ταμπεραμέντο προσαρμογή, αλλά όλους. Η «Δημοκρατία της πειθούς» είναι αποτέλεσμα μιας σχέσης εμπιστοσύνης που χτίζεται αργά αλλά σταθερά σε όλα τα επίπεδα, ανάμεσα στην πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου και τους πολίτες της. Πλούσιους και φτωχούς, αριστερούς και δεξιούς, συνταξιούχους και χίπστερ, εργοδότες και εργαζομένους.

Οι ήρωες που μάχονται στο μέτωπο, δηλαδή οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι διασώστες μας, χρειάζονται ηθική και υλική υποστήριξη. Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή (και νωρίτερα από αυτήν) της κρίσης, αποφάσισε πως θα κάνει τα πάντα για να σώσει ανθρώπινες ζωές και να μην καταρρεύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει ή χρειάζεται να το κάνει μόνη της. Η καταιγίδα δωρεών για νέες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, για νέα ασθενοφόρα, για υγειονομικό υλικό, για την κάλυψη εξόδων κίνησης ασθενοφόρων ή θέρμανσης νοσοκομείων είναι σχεδόν λυτρωτική. Και πριν κάποιος σπεύσει να πει πως αυτά θα έπρεπε να τα κάνουν οι επιχειρηματίες πριν από την κρίση, ας τους θυμίσουμε πως πάντα έτσι γινόταν, από τον καιρό του Ζάππα και ακόμα παλαιότερα. Οπως λεει και η διαφήμιση, μερικές φορές δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Αρκεί να είναι για καλό.

Από την έντυπη έκδοση

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου