Το μοναδικό αίτημα των πολιτών ήταν η Δημοκρατία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι μόνο θεμελίωσε τη Μεταπολίτευση, την πιο ισχυρή δημοκρατική περίοδο στην Ιστορία της Ελλάδας, αλλά, κόντρα σε όλους, έβαλε τη χώρα μας στην Ευρώπη και έθεσε τις βάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την οικονομική ανάπτυξη.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ξεχνάμε. Ξεχνάμε όσα έχουμε κερδίσει σε αυτά τα 50 χρόνια. Ξεχνάμε και τα θεωρούμε όλα αυτονόητα. Κι όμως, τίποτα δεν ήταν αυτονόητο στις 24 Ιουλίου 1974. Η μικρή Ελλάδα, με την τεράστια Ιστορία, κατάφερε να σταθεί στα πόδια της. Κατάφερε να κάνει πολλά βήματα προς τα εμπρός.

ΣΤΗΝ πορεία έως σήμερα έγιναν λάθη. Πολλά λάθη. Λάθη στην οικονομική διαχείριση, που ξεκίνησαν από τη δεκαετία του ’80, εντάθηκαν τη δεκαετία του ’90 και «έσκασαν» στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Η χρεοκοπία του 2010 ήταν ένα τεράστιο σοκ. Χάσαμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Μέσα σε ένα πρωτοφανές διχαστικό, σχεδόν εμφυλιοπολεμικό, κλίμα βρεθήκαμε με το ένα πόδι εκτός Ευρώπης τον Ιούλιο του 2015. Ευτυχώς, τελευταία στιγμή, γλιτώσαμε την απόλυτη καταστροφή. Ο λαϊκισμός και οι αυταπάτες, όμως, πληρώθηκαν πολύ ακριβά. Οι πληγές της δεκαετίας των μνημονίων δεν έχουν κλείσει ακόμα.

ΛΑΘΗ ΕΓΙΝΑΝ και στην πολιτική διαχείριση των κυβερνήσεων. Τα κόμματα που βρέθηκαν στην εξουσία φοβόντουσαν το «πολιτικό κόστος» και δεν τόλμησαν να γκρεμίσουν παθογένειες. Προτιμούσαν τις εύκολες λύσεις, για να μη στεναχωρήσουν τους ψηφοφόρους. Και αυτό το πληρώσαμε ακριβά.

ΤΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ των 50 ετών της Μεταπολίτευσης, παρά τα όσα δύσκολα βιώσαμε, παραμένει θετικό. Γιατί οφείλουμε πάντοτε, εκτός από τον προορισμό, να θυμόμαστε από πού ξεκινήσαμε.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, βέβαια, είναι πού πάμε τώρα. Πώς θα είναι η Ελλάδα σε 50 χρόνια; Προφανώς και δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις. Ειδικά όταν ζούμε σε εποχές παγκόσμιας οικονομικής και γεωπολιτικής αναταραχής, ενώ ο πλανήτης αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα μέσα από την ψηφιακή επανάσταση.

ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΧΡΟΝΙΑ η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει καταφέρει να σταθεροποιήσει την οικονομία και να εκκινήσει την υλοποίηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων. Προφανώς και δεν έχουμε γίνει… Σκανδιναβία. Η απόσταση με την Ευρώπη είναι μεγάλη και η σύγκλιση δύσκολη. Βήμα βήμα, όμως, προχωράμε προς τα εμπρός. Οι στόχοι για τα επόμενα χρόνια είναι ξεκάθαροι: η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, το γκρέμισμα των παθογενειών και η αμυντική-διπλωματική ισχυροποίηση της Ελλάδας. Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθούν οι στόχοι είναι να μην πέσει η κυβέρνηση στην παγίδα του υποτιθέμενου πολιτικού κόστους.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα, φουσκώνει ο αντισυστημισμός, τόσο από τα αριστερά όσο και από τα δεξιά. Ο λαϊκισμός παραμένει ισχυρός. Η αντιπολίτευση έχει επιλέξει τον δρόμο της τυφλής σύγκρουσης και των ανέξοδων υποσχέσεων. Γι’ αυτό οφείλουμε και εμείς οι πολίτες να κοιτάξουμε πίσω σε αυτά τα 50 χρόνια. Να μην ξεχνάμε. Να διδαχθούμε από τα σωστά και τα λάθη του παρελθόντος, ώστε να κάνουμε τις επιλογές που οδηγούν σε ένα καλύτερο αύριο.