Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Από μια «ακροδεξιά» και «ρεβανσιστική Δεξιά». Νομίζουν ίσως ότι το 2019 είναι 1989 ή ότι ο Α. Τσίπρας είναι Α. Παπανδρέου. Αλλά ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Το 2019 είναι 2019 και ο Α. Τσίπρας είναι ο Α. Τσίπρας.

Η ΕΩΣ τώρα ρητορική τόσο του τέως πρωθυπουργού όσο και επιφανών στελεχών του απερχόμενου καθεστώτος βρίθει απειλών και λεονταρισμών. «Εδώ είμαστε», «τολμάει;», «στήστε αν μπορείτε ειδικά δικαστήρια» κ.λπ. είναι φράσεις που κοσμούν το λόγο του Α. Τσίπρα, αλλά και σημαντικών στελεχών της πρώτης φοράς Αριστεράς, όπως οι Π. Πολάκης, Ν. Παππάς κ.λπ. Ενας λόγος όμως που παραμένει φοβισμένος παρά την πληθωρική «ανδρεία» που θέλει να δείξει. Αλλά κι ένας λόγος ο οποίος συνεχίζει να στερείται παντελώς επιχειρημάτων και απαντήσεων, για τη μεγαλύτερη σκευωρία από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Μόνο λεονταρισμοί και φανφαρονισμοί. Κάποιοι ίσως φαντασιώνονται ότι ο Α. Τσίπρας μπορεί να γίνει Α. Παπανδρέου κι έτσι να βγει ενισχυμένος από πολιτική ή δικαστική περιπέτεια, όπως ο αείμνηστος το 1989. Μόνο που οι διαφορές του τότε με το τώρα είναι χαώδεις.

ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΗ διαφορά -την οποία προφανώς δεν έχει αντιληφθεί ακόμα η Κουμουνδούρου- είναι ότι σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες αντίστοιχες περιπτώσεις (με χαρακτηριστικότερη όλων την ίδια τη Novartis), η έρευνα για το αν υπήρξε σκευωρία δεν αποτελεί «κυβερνητική παραγγελιά». Αντιθέτως, αποτελεί γνήσιο προϊόν της θεσμικής λειτουργίας του κράτους και της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη ερεύνησε τις μηνύσεις που κατέθεσαν πρόσωπα τα οποία εθίγησαν βάναυσα από το «παραδικαστικό» των ΣΥΡΙΖΑ-Ρασπούτιν, «έπεσε» πάνω σε ονόματα πολιτικών και, ως όφειλε, διαβίβασε αμελητί τη δικογραφία στη Βουλή. Η οποία και θα αποφασίσει ποια θα είναι η συνέχεια και εξέλιξη της υπόθεσης. Οι μηνύσεις -ειρήσθω εν παρόδω-υπεβλήθησαν σε χρόνο κατά τον οποίο στην κυβέρνηση βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΚΑΙ ΠΡΙΝ αλλά και μετά την εκλογή του ο Κ. Μητσοτάκης έχει πει τρία σαφή και ανεπίδεκτα πολιτικής εκμετάλλευσης πράγματα για τη Novartis: 1. Οτι επί υπαρκτού σκανδάλου επιχειρήθηκε να στηθεί πολιτική σκευωρία 2. Οτι δεν προτίθεται να μετατρέψει τη Βουλή σε βιομηχανία Εξεταστικών 3. Και το «Προχωράμε, αλλά δεν ξεχνάμε», που κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ και πέριξ αυτού σκοπίμως το «ξεχνάνε». Φόντο σε όλα αυτά αποτελεί η μόνιμη επωδός του πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη, η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της κι εφόσον το κρίνει σκόπιμο, διαβιβάζει στη Βουλή. Η οποία, με τη σειρά της αυτοτελώς -κι όπως προβλέπει το Σύνταγμα- αποφασίζει κατά περίπτωση. Καθαρά πράγματα. Που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη βιομηχανία Εξεταστικών που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ με απευθείας παραγγελίες από το Μ. Μαξίμου. ή ακόμα και με προαναγγελίες Εξεταστικών από υπουργούς, πριν καν καταλάβει κανείς περί τίνος πρόκειται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας τι έχει κάνει, φοβάται κι εύχεται να υποστεί τα ίδια. Φοβάται γιατί δείχνει πως ξέρει ότι έχει «λερωμένη τη φωλιά». Κι εύχεται γιατί αντιλαμβάνεται ότι μόνο έτσι μπορεί να συσπειρωθεί, αφού η αντιπολίτευση που ασκεί είναι νηπιακού επιπέδου. Ομως η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, ορθώς, κινείται εξαιρετικά προσεκτικά. Χωρίς βιασύνη και χωρίς σπασμωδικές κινήσεις, που προδίδουν ρεβανσισμό. Κι αυτό είναι σωστό και άκρως θεσμικό. Δεν δίνει το παραμικρό δικαίωμα για να ξεκινήσει ο ενορχηστρωμένος «αντιπερισπασμός των φοβισμένων», αλλά και δεν αποπροσανατολίζει την κοινωνία από την καθαρή εικόνα της επιστροφής της χώρας στην κανονικότητα.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ είναι προφανές: Αν υπάρξει διερεύνηση και δικαστική συνέχεια γι’ αυτή την υπόθεση, τις διώξεις και τις παραπομπές, δεν θα τις έχει κάνει κάποιος Ρασπούτιν ή κάποιο «παραδικαστικό». Τις ενδεχόμενες παραπομπές και διώξεις θα τις ασκήσουν οι συγκεκριμένες πράξεις που ενδεχομένως έγιναν. Από το συγκεκριμένο «παραδικαστικό» που οργάνωνε υπό την καθοδήγηση συγκεκριμένου προσώπου και που ήταν υπό την υψηλή εποπτεία άλλου προσώπου. Από δικαστικούς λειτουργούς, που ενδεχομένως αθέτησαν τον όρκο τους και από συγκεκριμένα μιντιακά γρανάζια τα οποία τρέφονταν από βοσκοτόπια. Τις διώξεις, αν ασκηθούν, θα τις ασκήσει ουσιαστικά ο ίδιος ο Α. Τσίπρας.

Υποκρισία ή αναγνώριση ενός λάθους;

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Παπαδόπουλος, μιλώντας για τους 7 -μέχρι στιγμής- πολιτικούς, των οποίων οι φάκελοι για τη Novartis αρχειοθετήθηκαν, είπε: «Εγώ χαίρομαι που δεν βρέθηκε τίποτα και εκφράζω τη λύπη μου για την ταλαιπωρία τους». Εκανε μάλιστα και ειδική μνεία στον Π. Πικραμμένο. Ο Σ. Παπαδόπουλος ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και τότε που στήθηκε το αίσχος με τις 10 κάλπες και τώρα που η Novartis από σκάνδαλο γίνεται σκευωρία. Τότε είχε ψηφίσει υπέρ.

Η χθεσινή δήλωσή του τι είναι περισσότερο; Είναι υποκρισία και κατόπιν εορτής μεταμέλεια ή είναι μια έντιμη και λεβέντικη στάση που αναγνωρίζει το λάθος; Είναι προφανές ότι η απάντηση δεν είναι ούτε εύκολη ούτε προφανής. Καθώς υπάρχουν επιχειρήματα και για τις δυο εκδοχές. Δεν είχε υπάρξει π.χ. η παραμικρή δημόσια αντίδρασή του τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν «στα πάνω του» και το «παραδικαστικό» και ο Ρασπούτιν βυσσοδομούσαν τσαλαπατώντας βάναυσα και σε κοινή θέα την υπόληψη και την αξιοπρέπεια 10 ανθρώπων. Από την άλλη όμως, έστω και τώρα είναι ο μόνος που εκφράζει τη λύπη του κι εμμέσως ζητάει κάποια συγγνώμη. Την ώρα που το καραβάνι ετοιμάζεται για «πόλεμο» και συνεχίζει τη διχαστική και τοξική συμπεριφορά του. Η επιστροφή στην κανονικότητα απαιτεί την κανικοποίηση -όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους- εκείνου που έκανε την εκτροπή από την κανονικότητα. Κι αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι βουλευτές του. Γι’ αυτό… «από μένα είναι ναι» τελικά, η συμπεριφορά του Σ. Παπαδόπουλου…
Παίρνει θέση για Novartis

Μέχρι το τέλος της εβδομάδος και πριν από την αναχώρηση του Κ. Μητσοτάκη για τη Ν. Υόρκη αναμένεται να έχουν ξεκαθαριστεί πολλά για την εξέλιξη που θα έχει η διερεύνηση της σκευωρίας της Novartis. Μια κρίσιμη μέρα είναι η αυριανή, καθώς εκπρόσωποι των κομμάτων θα ενημερωθούν για το περιεχόμενο της δικογραφίας που διαβιβάστηκε στη Βουλή. Εχοντας πλήρη εικόνα των στοιχείων που περιλαμβάνει, η Ν.Δ. θα καθορίσει τη στάση της. Χθες, στον «πρωινό καφέ» στο Μ. Μαξίμου συζητήθηκαν όλα τα ενδεχόμενα και αποφασίστηκε για λόγους ουσίας, αλλά και θεσμικής τάξης, να μην ανακοινωθεί επίσημη θέση μέχρι την ανάγνωση της δικογραφίας. Βέβαια, χθες τόσο ο κ. Γεραπετρίτης όσο και ο κ. Πέτσας άφησαν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις που καλλιεργεί κυρίως η Κουμουνδούρου, σύμφωνα με τις οποίες ο Κ. Μητσοτάκης «δεν θέλει Εξεταστική ή Προανακριτική». Μέχρι το τέλος της εβδομάδας όμως αναμένεται να τελειώσει και το έτερο σενάριο, πάνω στο οποίο «εργάζονται» νυχθημερόν τα «υπόγεια» της Κουμουνδούρου: Περί διάστασης απόψεων Κ. Μητσοτάκη-Α. Σαμαρά…

Απορίες

1. Γιατί δεν δουλεύει το μοντέλο Τσίπρα-Αχτσιόγλου στη Βενεζουέλα; Ο Μαδούρο αυξάνει για 5η φορά τους μισθούς (και μάλιστα 150%), αλλά η ανάπτυξη συνεχίζει να σνομπάρει…

2. ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΝΩ ΤΟ 63% ΟΣΩΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΚΙΝ.ΑΛ. ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΔΗΛΩΝΕΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ; Η Χ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου