Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Είναι όμως ταυτόχρονα και ένας κυνικός πολιτικός. Η φράση του «θα φτάσω μέχρι τέλος» δεν αφορούσε την υποτιθέμενη μάχη του κατά της διαπλοκής, αλλά ότι θα κάνει τα πάντα για την καρέκλα και, εάν πέσει, θα τα έχει κάνει πρώτα «λίμπα». Ας το έχουν αυτό υπόψη τους και στη Νέα Δημοκρατία.

Για το λόγο αυτό ο κ. Τσίπρας προσχώρησε στη λογική Παππά για «βρόμικο παιχνίδι». Τόσο η πρωτολογία του όσο και η δευτερολογία του ήταν γραμμένες μέσα από τα υπόγεια του Μαξίμου με χολή και ύβρεις. Ηταν θλιβερό το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της χώρας υιοθέτησε τα επιχειρήματα των χολερικών του Διαδικτύου. Γιατί όταν διυλίζει τα δάνεια του «Κήρυκα Χανίων», ύψους 300.000 ευρώ, και καταπίνει την κάμηλο του Καλογρίτσα, με χορηγήσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από την Αττικής στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, δεν γίνεται πιστευτός από κανέναν.

Οταν θεωρεί μέγα σκάνδαλο το τηλεφωνικό κέντρο της Siemens στο πολιτικό γραφείο του κ. Μητσοτάκη, δεν μπορεί να δέχεται εδώ και 18 μήνες, χωρίς καμία αλλαγή, το νόμο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό του Δημοσίου με τη γερμανική εταιρία που ψηφίσθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Το βασικό συμπέρασμα από τις τοποθετήσεις του κ. Τσίπρα στη Βουλή είναι ότι πήρε το δρόμο που δεν έχει επιστροφή. Το δρόμο της λασπομαχίας και της συνωμοσιολογίας για το μιντιακό πραξικόπημα. Μόνο που δεν βλέπουμε κανένα πρόθυμο να τον ακολουθήσει, εκτός ίσως από τον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ. Ο κ. Μητσοτάκης ορθώς μπήκε στην αρένα που έστησε ο Τσίπρας και απάντησε για όλα, ακόμη κι αν λασπώθηκε. Είπε όμως και κάτι ακόμη, απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό: «Ανεβήκατε με τη λάσπη και τώρα κατρακυλάτε στη λάσπη, θα περιφέρετε τη μοναξιά σας».

Στην αρένα δεν θα υπάρχει θέαμα και όταν ο κόσμος ψάχνει τον καθημερινό του άρτο, οι ημέρες του Τσίπρα θα γίνουν δυσκολότερες.

ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Καυχιέται ο Τσίπρας για τους κοινωνικούς του αγώνες στα μαθητικά του χρόνια. Για την ημιμάθεια που περιφέρει, με τη στροφή των 360^ο μοιρών που και τα σχολιαρόπαιδα γνωρίζουν ότι αυτό σημαίνει ότι μένεις στο ίδιο σημείο και όχι ότι αλλάζεις γραμμή, για τις αγγλικούρες του τελευταίου θρανίου, για την απέχθειά του στα πτυχία… Ο κ. Τσίπρας πράγματι είναι το παιδί των καταλήψεων. Ομως, σε αντίθεση με τα άλλα παιδιά των καταλήψεων, μετέτρεψε την αγωνιστική δράση σε μέσο για την κομματική του ανέλιξη και την επαγγελματική του αποκατάσταση. Για αυτό τα πτυχία του Μητσοτάκη προκαλούν αλλεργία. Οπως και η καριέρα είναι χολέρα.

Η ΘΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

Τελικά, εκτός από τα μισθολογικά, οι πρόεδροι των ανωτάτων δικαστηρίων συζήτησαν και άλλα ενδιαφέροντα θέματα στη συνάντηση που είχαν με τον πρωθυπουργό. Οπως ενημέρωσε τους δικαστές η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, στην ατζέντα της συνάντησης ήταν και η δυνατότητα παραμονής των δικαστικών στη θέση τους και πέραν του 67ου έτους της ηλικίας τους. Για να μη γίνει καμία παρανόηση ή σύνδεση με τους ανώτατους δικαστές που αποχωρούν τον Ιούνιο, χρειάζονται εξηγήσεις από την κυβέρνηση για το πώς θα παρακάμψει το Σύνταγμα προκειμένου να κρατήσει ορισμένους στη θέση τους…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής