Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Το ντοκιμαντέρ του BBC πιστοποίησε όσα ήδη γνωρίζαμε, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του αρνούνται την πραγματικότητα ακόμα και σήμερα. Οι μαρτυρίες των Ολάντ, Ρέντσι, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Βαρουφάκη είναι σοκαριστικές. Και βέβαια δεν τόλμησε να τις διαψεύσει το Μαξίμου.

Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να υποστηρίζει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν μια νίκη της δημοκρατίας, μια ήττα της λιτότητας. Δεν τολμάει, βέβαια, να ομολογήσει ότι παγίδευσε μια ολόκληρη κοινωνία και ότι παραλίγο να καταστρέψει ολοκληρωτικά μια ολόκληρη χώρα.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να αποκρύψει πως με δική του ευθύνη η Ελλάδα πελαγοδρομούσε ανάμεσα σε μια αέναη διαπραγμάτευση δημιουργικής ασάφειας, σε υπόνοιες μιας σωτηρίας που θα ερχόταν από τη Μόσχα και σε σχέδια για δημιουργία παράλληλου νομίσματος -κάτι χαρτιών IOUs- το οποίο δεν θα είχε αντίκρισμα για την οικονομία και τους πολίτες. Απλά θα ήταν η βάση για να πλουτίσουν οι μαυραγορίτες από την επόμενη ημέρα της εξόδου από το ευρώ.

ΤΕΛΙΚΑ, όμως, μπροστά στο φόβο των αναταραχών που θα ξεσπούσαν στη χώρα και την πιθανότητα να εγκαταλείψει το Μαξίμου με… ελικόπτερο, επέλεξε, όπως σχολιάζει το BBC, «τη λιγότερο αρνητική επιλογή, να υπογράψει μια συμφωνία, της οποίας όμως οι όροι ήταν πολύ χειρότεροι από εκείνους πριν από το δημοψήφισμα».

ΑΥΤΗ είναι η αδιαμφισβήτητη αλήθεια, αυτή είναι η αποδεδειγμένη ξεκάθαρα πια πραγματικότητα που βίωσε η χώρα το 2015. Η Ιστορία γράφεται με γεγονότα όχι με «αν». Αλλά είναι πλέον βέβαιο πως αν ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του δεν μπαχαλοποιούσαν τη χώρα κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2015, σήμερα η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική.

ΟΧΙ, δεν θα ήταν ονειρική, δεν θα έβρεχε λεφτά. Οντως το mail Χαρδούβελη περιελάμβανε μέτρα ύψους 2 δισεκατομμυρίων, πιθανότατα η τρόικα να το φόρτωνε λίγο ακόμα. Αλλά ούτε νέο δάνειο 86 δισεκατομμυρίων θα χρειαζόμασταν ούτε πρόσθετα μέτρα 15 δισεκατομμυρίων με αυξήσεις φόρων, εισφορών και μειώσεις συντάξεων θα επιβάρυναν τους πολίτες ούτε οι τράπεζες θα ξαναγίνονταν… ζόμπι, όπως είναι μέχρι σήμερα. Και κάτι ακόμα σημαντικό, η χώρα θα κέρδιζε πολλά περισσότερα καθώς η τετραετία 2015 – 2018 ήταν εξαιρετικά ευνοϊκή για την παγκόσμια οικονομία, ενώ τώρα σύννεφα επιβράδυνσης ή ακόμα και ύφεσης μαζεύονται ξανά πάνω από την Ευρώπη.

ΤΟ «έγκλημα», όμως, δεν έγινε το 2015. Είχε διαπραχθεί πολύ νωρίτερα. Οταν ο Αλέξης Τσίπρας κάθε φορά που άνοιγε το στόμα -από το 2010 έως τη ΔΕΘ του 2014- υπόσχονταν ανεδαφικές πολιτικές που υποτίθεται πως θα οδηγούσαν σε φαντασιακούς παράδεισους. Το «έγκλημα», λοιπόν, ήταν η εξαπάτηση των πολιτών. Και το «κίνητρο» ήταν η ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, αν δεν υπόσχονταν όλα αυτά τα παραμύθια, δεν θα ξεκολλούσαν ποτέ από το 4% στο οποίο βρίσκονταν επί δεκαετίες. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Ολα τα υπόλοιπα είναι απλά… σανός. Γι’ αυτό και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή με τα παραμύθια των φετινών εκλογών. Για να μην βρεθούμε και πάλι μπροστά σε ενδεχόμενο Grexit. Γιατί την επόμενη φορά δεν θα μας σώσει κανένας Ολάντ ή Ρέντσι. Θα φύγουμε από το ευρώ… θριαμβευτικά και μετά θα βιώσουμε την πανωλεθρία.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου